Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę zmarnowany potencjał. Jest to obraz dojrzewania emocjonalnego/duchowego. Mógłby on jednak być trochę wyraźniejszy, bo w tej formie pozostawia niedosyt.

Trochę zmarnowany potencjał. Jest to obraz dojrzewania emocjonalnego/duchowego. Mógłby on jednak być trochę wyraźniejszy, bo w tej formie pozostawia niedosyt.

Margaret Atwood dokonała w "Penelopiadzie" feministycznej reinterpretacji znanego mitu o wyprawie Odyseusza. Oddaje ona głos postaciom, które do tej pory były pomijane. Mowa nie tylko o samej Penelopie, ale także jej służących, okrutnie zamordowanych przez Odysa. Atwood daje im możliwość wypowiedzenia się ze swojej mniej uprzywilejowanej pozycji. Robi to w bardzo ciekawy sposób, gdyż dzieło to nie jest typową powieścią, a utworem synkretycznym, w którego ramy wchodzi dużo różnych gatunków. Mimo krótkiej formy i pewnych niedociągnięć jest to bardzo wciągająca i interesująca pozycja.

Margaret Atwood dokonała w "Penelopiadzie" feministycznej reinterpretacji znanego mitu o wyprawie Odyseusza. Oddaje ona głos postaciom, które do tej pory były pomijane. Mowa nie tylko o samej Penelopie, ale także jej służących, okrutnie zamordowanych przez Odysa. Atwood daje im możliwość wypowiedzenia się ze swojej mniej uprzywilejowanej pozycji. Robi to w bardzo ciekawy...

Mimo pewnego bardzo smutnego aspektu ta krótka forma prozatorska ma niezwykle pozytywny wydźwięk. Przekaz jest taki, że warto życie przeżywać w pełni i cieszyć się nim.
Pokazuje też, że dzieci mogą rozumieć znacznie więcej niż nam się wydaje.

Mimo pewnego bardzo smutnego aspektu ta krótka forma prozatorska ma niezwykle pozytywny wydźwięk. Przekaz jest taki, że warto życie przeżywać w pełni i cieszyć się nim.
Pokazuje też, że dzieci mogą rozumieć znacznie więcej niż nam się wydaje.