Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka to prawdziwy obraz Simony Kossak. Pisząc biografię, autorka pokazała czytelnikom Simonę Kossak taką jaka była, jeżeli byłą dla kogoś niemiła to pisała o tym, jeżeli była uprzejma- to też o tym wspominała. Nie ukrywała ciemnych stron jej charakteru.
Biografię czyta się bardzo szybko i przyjemnie, humor przeplata się w niej ze smutkiem. Autorka opisując w tej książce nie tylko jej bohaterkę, ale także przyrodę, która ją otaczała, pokazuje nam jak złym zwierzęciem w przyrodzie jest człowiek, daje nam dużo do myślenia, przede wszystkim o naszym życiu i przemijaniu.
Jako młoda osoba, wychowywana na Podlasiu, niedaleko Białowieży, miałam okazję usłyszeć głos pani Simony, podczas audycji radiowych "Dlaczego w trawie piszczy". Dzięki temu, czytając cytaty pani Simony, miałam w głowie jej głos.
Jest mi bardzo miło, że jako młode pokolenie, miałam okazję móc posłuchać, jeszcze za jej życia, tych audycji radiowych i poznać ją- jednego z najważniejszych potomków rodziny Kossaków. Mimo iż rodzina nie wierzyła w nią, to wydaje mi się, że teraz to ona jest najpopularniejszą osobą z rodu Kossaków.

Ta książka to prawdziwy obraz Simony Kossak. Pisząc biografię, autorka pokazała czytelnikom Simonę Kossak taką jaka była, jeżeli byłą dla kogoś niemiła to pisała o tym, jeżeli była uprzejma- to też o tym wspominała. Nie ukrywała ciemnych stron jej charakteru.
Biografię czyta się bardzo szybko i przyjemnie, humor przeplata się w niej ze smutkiem. Autorka opisując w tej...

Od niedawna piszę recenzje wszystkich książek jakie przeczytałam i staram się tego mocno trzymać, jednak przy tej pozycji ciężko jest mi napisać recenzję, bo czułabym się trochę tak, jakbym oceniała czyjeś prywatne życie. Niby mogłabym tu przyczepić się do autora i jego stylu pisania, ale uważam, że zrobił do świetnie, że to jak trudnego zadania się podjął powoduje, że ciężko by mi było ocenić też jego pracę, którą uważam za świetną robotę i jedyne co mogę tu dodać to, to że pozytywnie mnie zaskoczyło, że książka była pisana (po części oczywiście) pod nadzorem Diany, a jednocześnie autor nie pokazuje czytelnikowi subiektywnej opinii na jej temat.
To tyle, treść książki ciężko jest mi skomentować, bo tak jak wspomniałam z mojej strony byłoby to komentowanie tragicznego i bardzo smutnego życia.
Mimo wszystko napisze tylko tyle, że warto przeczytać tę pozycję.

Od niedawna piszę recenzje wszystkich książek jakie przeczytałam i staram się tego mocno trzymać, jednak przy tej pozycji ciężko jest mi napisać recenzję, bo czułabym się trochę tak, jakbym oceniała czyjeś prywatne życie. Niby mogłabym tu przyczepić się do autora i jego stylu pisania, ale uważam, że zrobił do świetnie, że to jak trudnego zadania się podjął powoduje, że...

Ciężko mi znaleźć słowa, które potrafiłyby tę książkę ocenić i to nie ze względu na jej wybitność czy beznadziejność, ale ze względu na jej inność, bo tak to trzeba ująć, ta książka jest inna, nie wiem czy znajdzie się na świcie równie inną książkę jak ta.
Na pewno polecam tę książkę do przeczytania, bo tak jak sami bohaterowie tej książki powiedzieli- Polacy nie doceniają Polski i jej dokonań za czasów PRLu, a ta książka pokazuje, że polskie służby w tamtych czasach (przymykając na to jakie to były czasy) były nieźle wyposażone w technologię, o której nawet nie miałam pojęcia, że powstała w tamtych czasach.
Poza tym historie opisane w książce są tak niewiarygodne, że w pewnych momentach odkładałam książkę ze zdumienia, bo nie mogłam pojąć, że takie rzeczy mogły się dziać w Polsce, w takich czasach. Nie zrozumiałe byłoby to dla mnie nawet teraz, a to wszystko działo się 40 lat temu. Książka mimo iż nie jest kryminałem to według mnie jest czymś lepszym niż kryminał, bo takich historii w kryminałach jest mało a na pewno nie są one oparte na faktach, tak jak to jest w tej pozycji dlatego polecam serdecznie przeczytać tę książkę.
Kolejnym już ostatnim plusem jest to, że jest ona fajnie napisana i czyta się bardzo szybko.

Ciężko mi znaleźć słowa, które potrafiłyby tę książkę ocenić i to nie ze względu na jej wybitność czy beznadziejność, ale ze względu na jej inność, bo tak to trzeba ująć, ta książka jest inna, nie wiem czy znajdzie się na świcie równie inną książkę jak ta.
Na pewno polecam tę książkę do przeczytania, bo tak jak sami bohaterowie tej książki powiedzieli- Polacy nie doceniają...

Niecodzienna książka ukazująca codzienne życie młodych czarnoskórych chłopaków w czasach największego rasizmu w USA. Uważam, że pozycja ta jest godna uwagi nie tylko ze względów na poruszany przez autora temat rasizmu ale także po to by zrozumieć młode osoby, których czyny, wpływ przeszłości i brak zrozumienia praktycznie są niezmienne niezależnie od koloru skóry i czasów w jakich się wychowują. Myślę, że jeżeli chodzi o treść to wydaje mi się, ze powiedziałam to co jest najważniejsze. Mogę jeszcze dodać tylko to, że książka jest dosyć smutna. Bywały momenty, które mnie nudziły, a najbardziej denerwowało mnie to, że jak zwykle duża ilość imion powodowała, że bohaterowie mi się momentami mylili, jednak mimo to pozycja ta mnie mocno wciągnęła i przez większość czasu czytałam ją jednym tchem mimo iż temat poruszany w niej jest trudny.
Poza tym pozytywnie zaskoczyło mnie to, że autor nie wplata w treść książki swoich antyrasistowskich poglądów i nie miesza się zbytnio w politykę. Pokazuje tym, że nie trzeba twardo pokazywać swoich poglądów, by pokazać czytelnikowi problem rasizmu, przemocy i dorastania młodych ludzi. Dzięki temu książkę się czyta o wiele lżej i nie ma się poczucia, że autor chce zmusić na czytelniku ten sam punkt widzenia i obrany kierunek polityczny.
Na koniec chciałabym dać jedną radę dla tych, których znudziła ta książka lub przestali czytać w połowie, polecam dokończyć książkę, bo zakończenie jest ciekawe.
Na pewno pozycja ta zasługuje na miano książki, którą trzeba w życiu przeczytać.

Niecodzienna książka ukazująca codzienne życie młodych czarnoskórych chłopaków w czasach największego rasizmu w USA. Uważam, że pozycja ta jest godna uwagi nie tylko ze względów na poruszany przez autora temat rasizmu ale także po to by zrozumieć młode osoby, których czyny, wpływ przeszłości i brak zrozumienia praktycznie są niezmienne niezależnie od koloru skóry i czasów ...