Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo że książka jest dla dzieci, to nie wstydzę się napisać, że osobiście ją przeczytałam jako dorosła młoda kobieta. Chociaż autor porusza tutaj jedną z najtragiczniejszych historii jaka spotkała Polaków, to czytało mi się tę książkę bardzo lekko. Wydaje mi się, że to ze względu na wiek odbiorców i główną bohaterkę, która jednocześnie jest narratorem opowieści.
Na pewno jest to pozycja, która jest warta uwagi osób, które nie lubią nudnych książek o historii, a jednak chciałyby poznać historię Polski, o której na szczęście od kilku lat jest dosyć głośnio m.in. ze względu na budowę Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku, do którego zapraszam chętnie wszystkich, którzy przeczytają moją opinię i których zainteresuje temat i sama książka.
Wracając do recenzji książki. Jak na razie widzę tutaj same plusy i gdybym miała dzieci to pierwszą książką jaką bym im dała do ręki byłaby ta pozycja, jest ciekawa, pełna przygód, pouczająca, normalizująca i jednocześnie krótka i lekka.
Dodatkowo, warto wspomnieć o tym, że ta część historii jest dosyć często w szkołach pomijana, szybko przerabiana, a ta książka pozwala na zachowanie pamięci o Polakach, którzy zostali zesłani na Syberię, na jeszcze wiele pokoleń do przodu.
I za to bardzo dziękuję autorowi i mam nadzieję, że będzie tylko więcej i więcej takich książek. Tak świetnie napisanych i przedstawionych w ciekawy, dostosowany pod odbiorcy wiek.

Mimo że książka jest dla dzieci, to nie wstydzę się napisać, że osobiście ją przeczytałam jako dorosła młoda kobieta. Chociaż autor porusza tutaj jedną z najtragiczniejszych historii jaka spotkała Polaków, to czytało mi się tę książkę bardzo lekko. Wydaje mi się, że to ze względu na wiek odbiorców i główną bohaterkę, która jednocześnie jest narratorem opowieści.
Na pewno...

Są pewne książki których recenzję jest mi ciężko napisać i to nie dlatego, że te pozycje są złe czy słabe, wręcz przeciwnie, to jest jedna z tych książek, które trzeba przeczytać i "przetrawić".
Wspaniała pozycja, i chociaż nie jest to długa książka, to zawiera w sobie mnóstwo emocji i mądrości. Na pewno pozostanie ze mną na długo, mimo iż na początku byłam do niej sceptycznie nastawiona, wręcz po przeczytanych kilku pierwszych stronach byłam nią rozczarowana, bo wcześniej słyszałam o niej wiele dobrych opinii. Dobrze, że nie odłożyłam jej na bok, tylko postanowiłam ją kontynuować.
Po przeczytaniu tej pozycji od razu ma się inne postrzeganie ludzi, chęć posiadania ogromnej wiedzy, udowodnienia komuś/sobie czegoś nie zawsze jest dobre, wręcz często powoduje negatywne, nie takie jakich oczekiwaliśmy, skutki. To jest to czego się nauczyłam z tej książki. To, że ktoś jest głupi lub niepełnosprawny, nie znaczy że jest gorszy. Po prostu trzeba zaakceptować siebie takim jakim się jest, takim jakim jest ktoś inny, nie zmieniając go/siebie na siłę.

Są pewne książki których recenzję jest mi ciężko napisać i to nie dlatego, że te pozycje są złe czy słabe, wręcz przeciwnie, to jest jedna z tych książek, które trzeba przeczytać i "przetrawić".
Wspaniała pozycja, i chociaż nie jest to długa książka, to zawiera w sobie mnóstwo emocji i mądrości. Na pewno pozostanie ze mną na długo, mimo iż na początku byłam do niej...

Ckliwa historia dwojga młodych ludzi, którzy wkraczając dopiero w dorosłe życie przeżyli więcej niż nie jeden dorosły. Tak w jednym zdaniu można opisać tę powieść.
Jeżeli chodzi o całokształt treści tej książki to uważam, ze historia jest jak z taniego romansu, a mimo wszystko mnie rozczuliła, wciągnęła, a na koniec po prostu się poryczałam. I mimo, że mam ponad dwadzieścia lat, ta książka mnie w pewnym sensie urzekła i na pewno zostanie przeze mnie zapamiętana.
W tej książce widzę wiele minusów, jednak patrząc na nią z perspektywy wspomnianego przeze mnie taniego romansu, można powiedzieć, że jest ciekawa. Uważam, że treść tej powieści jest według mnie niedopracowana, wiele rzeczy jest bardzo nierealistycznych, niemożliwych by wydarzyły się w prawdziwym showbiznesie, co bardzo przeszkadzało mi w czytaniu tej książki i brania jej na poważnie. Z jednej strony gryzę się z tym, że na tę książkę trzeba spojrzeć trochę z dystansu, ponieważ ta powieść to przede wszystkim terapia dla samej autorki, co można wywnioskować z podziękowań, która są zawarte na końcu książki, a z drugiej strony jest to książka, która została wydana, bo gdyby to była tylko i wyłącznie terapia, to zostałaby tylko i wyłącznie zachowana dla autorki i może jej bliskich.
Mimo wszystko wylałam przy tej książce dużo łez, co dawno mi się nie zdarzyło, miło spędziłam przy niej czas, zakochałam się w Liv tak jak Rain, nie uważam, by pieniądze wydane na tę książkę były wyrzucone w błoto i przyswoiłam z tej książki wiele dobrego np. cytaty dotyczące miłości.

Ckliwa historia dwojga młodych ludzi, którzy wkraczając dopiero w dorosłe życie przeżyli więcej niż nie jeden dorosły. Tak w jednym zdaniu można opisać tę powieść.
Jeżeli chodzi o całokształt treści tej książki to uważam, ze historia jest jak z taniego romansu, a mimo wszystko mnie rozczuliła, wciągnęła, a na koniec po prostu się poryczałam. I mimo, że mam ponad...

Ciężko mi znaleźć słowa, które potrafiłyby tę książkę ocenić i to nie ze względu na jej wybitność czy beznadziejność, ale ze względu na jej inność, bo tak to trzeba ująć, ta książka jest inna, nie wiem czy znajdzie się na świcie równie inną książkę jak ta.
Na pewno polecam tę książkę do przeczytania, bo tak jak sami bohaterowie tej książki powiedzieli- Polacy nie doceniają Polski i jej dokonań za czasów PRLu, a ta książka pokazuje, że polskie służby w tamtych czasach (przymykając na to jakie to były czasy) były nieźle wyposażone w technologię, o której nawet nie miałam pojęcia, że powstała w tamtych czasach.
Poza tym historie opisane w książce są tak niewiarygodne, że w pewnych momentach odkładałam książkę ze zdumienia, bo nie mogłam pojąć, że takie rzeczy mogły się dziać w Polsce, w takich czasach. Nie zrozumiałe byłoby to dla mnie nawet teraz, a to wszystko działo się 40 lat temu. Książka mimo iż nie jest kryminałem to według mnie jest czymś lepszym niż kryminał, bo takich historii w kryminałach jest mało a na pewno nie są one oparte na faktach, tak jak to jest w tej pozycji dlatego polecam serdecznie przeczytać tę książkę.
Kolejnym już ostatnim plusem jest to, że jest ona fajnie napisana i czyta się bardzo szybko.

Ciężko mi znaleźć słowa, które potrafiłyby tę książkę ocenić i to nie ze względu na jej wybitność czy beznadziejność, ale ze względu na jej inność, bo tak to trzeba ująć, ta książka jest inna, nie wiem czy znajdzie się na świcie równie inną książkę jak ta.
Na pewno polecam tę książkę do przeczytania, bo tak jak sami bohaterowie tej książki powiedzieli- Polacy nie doceniają...