Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Maria Antonina" czyli biografia słynnej królowej autorstwa Stefana Zweiga to książka, na którą długo czekałam i co do której miałam wielkie oczekiwania , gdyż przy analizie postaci "Austriaczki" często powoływano się na to dzieło.
Lektura nie zajęła mi wielu dni , ale spędzony przy niej czas był niezapomniany. Zdecydowanie oczarował mnie sposób narracji autora, który nie bawiąc się w insynuacje odnośnie uczuć czy niewypowiedzianych myśli swojej bohaterki potrafił przybliżyć czytelnikom świat francuskiej arystokracji i dworu, oddać nastroje społeczeństwa. Na uwagę zasługuje także psychoanaliza postaci , rozpatrywanie prawdopodobieństwa działań w oparciu o konstrukcje wewnętrzną bohaterów ożywionych w tej biografii.
Kolejnym atutem jest obiektywne spojrzenie pisarza na Marię Antoninę. Autor nie jest rojalistą, bezkrytycznie wychwalającym córkę Marii Teresy oraz przyjmującym "za dobrą monetę" każdą anegdotę i mit, który ją gloryfikuje. Jednocześnie jest rozliczenie z oszczerstwami i negatywnymi wyobrażeniami, które przez częste rozpowszechnianie zaczęły być traktowane jako fakt.
To najlepsza opowieść o Marii Antoninie i jej czasach, jaką czytałam. Napisana pięknym językiem, z wnikliwą analizą charakterów i faktów, rzetelna.
Bardzo, bardzo polecam.

"Maria Antonina" czyli biografia słynnej królowej autorstwa Stefana Zweiga to książka, na którą długo czekałam i co do której miałam wielkie oczekiwania , gdyż przy analizie postaci "Austriaczki" często powoływano się na to dzieło.
Lektura nie zajęła mi wielu dni , ale spędzony przy niej czas był niezapomniany. Zdecydowanie oczarował mnie sposób narracji autora, który nie...

"Życie i romanse polskich arystokratów" to książka złożona z niezależnych od siebie relacji o uczuciach tytułowej klasy społecznej. Wszystkie zamieszczone historie są napisane lekko, barwnym językiem i dość powierzchownie. Pomimo tych mankamentów można dostrzec rodzaj mentalności jaki kierował postępowaniem dobrze urodzonych, co było dla nich tabu, a co nieoficjalnie
akceptowano.
Wydaje mi się, że można dostrzec w niektórych historiach dawne schematy myślenia-często romantyzowane- w myśl których kobieta nie mogła decydować o sobie ,będąc potem obwinianą, iż nie kocha mężczyzny, którego sama nie wybrała.
Sytuacja wpływowych arystokratów czy synów władców również nie była łatwa, gdyż presja prestiżowego związku była większym priorytetem niż osobiste szczęście młodego człowieka.
Z drugiej strony wiele z opisanych przez autorkę postaci po prostu jak nam współcześni nudzili się szybko związkami i używali przeszkód jako wymówki, aby zakończyć układ miłosny, gdy ten zaczynał być trudny.
Pozornie bardzo lekka lektura, w której fakty nie są dogłębnie przedstawione, ale skłonić może do refleksji. Polecam

"Życie i romanse polskich arystokratów" to książka złożona z niezależnych od siebie relacji o uczuciach tytułowej klasy społecznej. Wszystkie zamieszczone historie są napisane lekko, barwnym językiem i dość powierzchownie. Pomimo tych mankamentów można dostrzec rodzaj mentalności jaki kierował postępowaniem dobrze urodzonych, co było dla nich tabu, a co...

"Cuchnący Wersal" jest jak bilet do świata arystokracji francuskiej, od złotych czasów tej grupy społecznej aż do rewolucji. Napisana przystępnym językiem, pełna anegdot opowieść koncentruje się na skandalach, romansach następujących kolejno królów jak i ich dworu.
Szczegóły relacji erotycznych są momentami bardzo odrażające, naturalistyczne.
Nie ma tu większych odniesień do świata polityki zagranicznej czy wewnętrznej, co pokazuje chyba też czym zaabsorbowane było towarzystwo skupione wokół Wersalu - miłostki, orgie, coraz to nowe zabawy i podniety.
Część końcowa, poświęcona rewolucji francuskiej to obraz, w którym nie triumfuje sprawiedliwość, a najniższe instynkty wściekłej gawiedzi.
Wadami tego utworu są błędy rzeczowe, świadczące o niedokładnym przygotowaniu autorki, która - oczekiwała bym-zamiast relacjonować sensacyjne plotki - zweryfikuje sensacyjne informacje w historycznych źródłach.
Nie jest to literatura wybitna, odkrywcza, ale jest na tyle sugestywna, by dać nam obraz Wersalu - pełnego bogactwa, ale pozbawionego romantyzmu, duszy. Warto zapoznać się z tą lekturą.

"Cuchnący Wersal" jest jak bilet do świata arystokracji francuskiej, od złotych czasów tej grupy społecznej aż do rewolucji. Napisana przystępnym językiem, pełna anegdot opowieść koncentruje się na skandalach, romansach następujących kolejno królów jak i ich dworu.
Szczegóły relacji erotycznych są momentami bardzo odrażające, naturalistyczne.
Nie ma tu większych odniesień...

Agnieszka Starbo w swojej biografii Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej "Życie listami pisane" relacjonuje życiorys poetki, opierając się na źródłach napisanych przez nią samą - listach, notatkach z pamiętnika, wierszach.
Koncentrując się na prywatnym życiu Lilki nie unika przestawienia jej mniej korzystnych cech charakteru, kontrowersyjnych wypowiedzi czy decyzji. Autorka biografii stroni od jednoznacznych ocen, stara się zasugerować przeróżne przyczyny danego stanu rzeczy, zachowując przy tym sympatię wobec bohaterki swojej publikacji.
Za jeden z mankamentów dzieła Agnieszki Starbo uznałabym zbyt szybkie przechodzenie z jednego etapu życia córki Kossaka w kolejny. Nie można przez to wczuć się w dany okres historii Marii.
Moje wrażenia odnośnie postaci, które spotkałam na kartach tej lektury są takie - najwięcej sympatii wzbudził we mnie trzeci mąż Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej, Stefan. Pełen ciepła, oddany, wierny. Z kolei gdybym miała wskazać największą miłość samej poetki (na podstawie korespondencji) to chyba byłby to jednak Pawlikowski.
Autorka "Różowej magii" na pewno zasługuje na współczucie z uwagi na okrutną chorobę, wojenną rozłąkę z bliskimi, z którymi była niezwykle związana jednak nie sposób nie zauważyć także narcystycznej strony jej osobowości, egocentryzmu i tego, jak trudnym musiała być człowiekiem w codziennych kontaktach.
Pomimo tego, a może dlatego, ta historia niedoskonałej kobiety, która zaznała różnych rodzajów miłości, przeżyła doświadczenia związane z licznymi zainteresowaniami takimi jak literatura, magia, przyroda, była ważną postacią przedwojennego Krakowa, córką, siostrą-istotą pełną paradoksów wydaje się tak prawdziwa.

Agnieszka Starbo w swojej biografii Marii Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej "Życie listami pisane" relacjonuje życiorys poetki, opierając się na źródłach napisanych przez nią samą - listach, notatkach z pamiętnika, wierszach.
Koncentrując się na prywatnym życiu Lilki nie unika przestawienia jej mniej korzystnych cech charakteru, kontrowersyjnych wypowiedzi czy decyzji. Autorka...

"Chopin. Miłość i pasja" to biografia, którą trudno mi jednoznacznie ocenić.
Jej niewątpliwymi autami są liczne ciekawostki z prywatnego życia słynnego kompozytora, konfrontowanie przez autorkę książki pewnych romantycznych mitów, niewygodnych plotek z prawdą lub przynajmniej możliwą do weryfikacji wersją wydarzeń. Mamy ciekawą analizę przyczyn śmierci artysty, próbę odtworzenia ostatnich chwil Chopina, wyjaśnienie istoty konfliktu z George Sand
Opisane relacje jednak (pomimo tyłu szczegółów) wydają się dość powierzchowne i chaotyczne.
Zabrakło mi przybliżenia sposobu myślenia i wrażliwości samego Fryderyka. Nie ma uczucia, że poznajemy lepiej jego codzienność, uczucia - a na to liczyłam zabierając się do tej lektury.

"Chopin. Miłość i pasja" to biografia, którą trudno mi jednoznacznie ocenić.
Jej niewątpliwymi autami są liczne ciekawostki z prywatnego życia słynnego kompozytora, konfrontowanie przez autorkę książki pewnych romantycznych mitów, niewygodnych plotek z prawdą lub przynajmniej możliwą do weryfikacji wersją wydarzeń. Mamy ciekawą analizę przyczyn śmierci artysty, próbę...

"Maria Antonina .Podróż przez życie" to pierwsza biografia nieszczęśliwej królowej Francji, jaką miałam okazję czytać. Główna bohaterka była mi dobrze znana z historii, różnych filmów czy seriali, jednocześnie jednak miałam poczucie, że w losie tej postaci jest tyle niewiadomych. Kim była? Szlachetną monarchinią, która w wyniku uprzedzeń i nieszczęśliwego momentu w historii kraju skończyła tragicznie? A może obojętną na los poddanych damą, dla której liczyły się jedynie własne przyjemności?
Antonia Fraser przedstawia nam całe życie Marii Antoniny, w oparciu o dokumenty, listy, opinie współczesnych. Weryfikuje wiele plotek, konfrontując je z faktami. Nie jest zupełnie bezstronna, gdyż wyczuwa się jej sympatię do "Austriaczki", ale jej relacja oparta jest na rzetelnych dowodach, a nie na życzeniowym myśleniu czy fantazji.
Dzięki tej lekturze poznałam nie tylko relacje Marii Antoniny z rodzeństwem, mężem, dziećmi, przyjaciółmi, ale także dwór francuski oraz nastrój panujący w tych trudnych czasach na ulicach Paryża.
Dominującym uczuciem, jakie owładnęło mną po przeczytaniu tej biografii jest współczucie dla chorej kobiety, której męża i najbliższych przyjaciół zabito, nad której dziećmi się pastwiono i która sama straciła życie ku uciesze prymitywnego tłumu, którym zawładnęła nie tyle chęć sprawiedliwości, lecz żądza zemsty i czyste okrucieństwo wobec pokonanych arystokratów.

"Maria Antonina .Podróż przez życie" to pierwsza biografia nieszczęśliwej królowej Francji, jaką miałam okazję czytać. Główna bohaterka była mi dobrze znana z historii, różnych filmów czy seriali, jednocześnie jednak miałam poczucie, że w losie tej postaci jest tyle niewiadomych. Kim była? Szlachetną monarchinią, która w wyniku uprzedzeń i nieszczęśliwego momentu w...