Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta to taki cymesik dla wszystkich czytaczy i moli książkowych.
Umberto Ecco to nie jest, ale z przyjemnością można przeczytać.

Książka ta to taki cymesik dla wszystkich czytaczy i moli książkowych.
Umberto Ecco to nie jest, ale z przyjemnością można przeczytać.

Autor przybył do Auschwitz , jako jedenastoletnie dziecko wraz z rodzicami z czeskiego Terezina.
Książka nie jest wspomnieniowa. To próby uchwycenie ulotnych obrazów, snów, pejzaży z metropolii śmierci.
To subtelna chęć oddania jednostkowego odbioru, pamięci szczegółu i odczuć , próba nazwania nienazwanego.
A wszystko jakby podszyte duchem Kafki, którego pisarz często przywołuje.

Autor przybył do Auschwitz , jako jedenastoletnie dziecko wraz z rodzicami z czeskiego Terezina.
Książka nie jest wspomnieniowa. To próby uchwycenie ulotnych obrazów, snów, pejzaży z metropolii śmierci.
To subtelna chęć oddania jednostkowego odbioru, pamięci szczegółu i odczuć , próba nazwania nienazwanego.
A wszystko jakby podszyte duchem Kafki, którego pisarz często...

No to nie polubimy się z panem Maciejem Stroińskim.
Jeśli ktoś wjeżdża do danego kraju, jak gieroj, z wyższością i pogardą, to ja tego nie kupuję.
" Patrzyliśmy hardo w tępe twarze białoruskich pograniczników" , " ' " "Umundurowani kretyńsko panowie ', " Żołnierz wyglądał, jakby się posikał. Zaczęliśmy dławić się ze śmiechu ".

I w tym miejscu podziękujemy panu Stroińskiemu i jego zapewnieniom, że " Rosja jest dużo ciekawsza, niż nam się wydaje ".
Lepiej czytać Dimitrija Bykowa. Liźniemy przynajmniej choć Rosję prawdziwą, a nie będziemy zmuszeni podróżować z pełnymi poczucia wyższości rodakami, dla których czym gorzej na wschodzie, tym oni bardzie duszą się ze śmiechu .

No to nie polubimy się z panem Maciejem Stroińskim.
Jeśli ktoś wjeżdża do danego kraju, jak gieroj, z wyższością i pogardą, to ja tego nie kupuję.
" Patrzyliśmy hardo w tępe twarze białoruskich pograniczników" , " ' " "Umundurowani kretyńsko panowie ', " Żołnierz wyglądał, jakby się posikał. Zaczęliśmy dławić się ze śmiechu ".

I w tym miejscu podziękujemy panu...

Dmitrij Bykow to moje nowe, literackie odkrycie. Zadaje pytania, na które nie ma odpowiedzi.
Podróżujemy z głównym bohaterem Rogowem, wnukiem ofiary czystek, po Rosji w czasie historycznym i współcześnie.
Szukamy z nim odpowiedzi na pytanie, dlaczego część narodu kocha dręczyć i męczyć drugą część.
" Nie da się żyć w takim miejscu, gdzie tylu ludzi uśmiercono bez potrzeby, w takim miejscu już nigdy nic nie wyrośnie. I właśnie chcę się dowiedzieć, czy wyrośnie, czy nie."

Bykow łączy w tych poszukiwaniach różne elementy: thrillera, realizmu magicznego, kryminału oraz głęboką refleksję nad historią Rosji.
Pojawiają się też duchy Babla i Erenburga, ale kto odpowie i wytłumaczy przyczyny piekła i jego wszystkich kręgów do których prowadzi nas autor wraz ze swoimi bohaterami?

Dmitrij Bykow to moje nowe, literackie odkrycie. Zadaje pytania, na które nie ma odpowiedzi.
Podróżujemy z głównym bohaterem Rogowem, wnukiem ofiary czystek, po Rosji w czasie historycznym i współcześnie.
Szukamy z nim odpowiedzi na pytanie, dlaczego część narodu kocha dręczyć i męczyć drugą część.
" Nie da się żyć w takim miejscu, gdzie tylu ludzi uśmiercono bez...

Kolejne spotkanie, jakże satysfakcjonujące, z noblistką Annie Ernaux.
Tym razem w trzech autobiograficznych utworach przygląda się ludziom, najbliższym , którzy odeszli: ojcu, matce i siostrze.
Zmysł obserwacji ludzkich korzeni, z których wyrosła, pytania na ile jesteśmy częścią bliskich, jaką perspektywę i ogląd daje oddalenie i fizyczne i intelektualne od ludzi i miejsc z których pochodzimy.
Dla mnie osobiście to analityczne i intelektualne patrzenie Ernaux jest fascynujące, choć widać, że taki ogląd i podejście jest też źródłem cierpienia.
Dlatego chyba czasami ludzi ,rzeczy i wydarzenia należy przyjmować prosto.

Kolejne spotkanie, jakże satysfakcjonujące, z noblistką Annie Ernaux.
Tym razem w trzech autobiograficznych utworach przygląda się ludziom, najbliższym , którzy odeszli: ojcu, matce i siostrze.
Zmysł obserwacji ludzkich korzeni, z których wyrosła, pytania na ile jesteśmy częścią bliskich, jaką perspektywę i ogląd daje oddalenie i fizyczne i intelektualne od ludzi i...

Historia ocalenia i życia powojennego, poszukiwania swojej tożsamości w pustce, jaka nastała po wojnie.
Bardzo dobrze napisana, głęboko osobista i poruszająca opowieść.
Najlepszą rekomendacją dla tej książki niech będzie fakt, że została uhonorowana w 1999 roku nagrodą główną w konkursie na wspomnienia , jaki zorganizowano w Płońsku, mieście rodzinnym Ben Guriona.
Na konkurs wpłynęło 115 prac z 16 krajów, a nad pracami jury naukową pieczę sprawował profesor Jan Szczepański.

Historia ocalenia i życia powojennego, poszukiwania swojej tożsamości w pustce, jaka nastała po wojnie.
Bardzo dobrze napisana, głęboko osobista i poruszająca opowieść.
Najlepszą rekomendacją dla tej książki niech będzie fakt, że została uhonorowana w 1999 roku nagrodą główną w konkursie na wspomnienia , jaki zorganizowano w Płońsku, mieście rodzinnym Ben Guriona.
Na...