Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszystko zgaśnie w jednej chwili. Słownik przyswajany od kołyski po łoże śmierci przestanie istnieć. Nastanie cisza bez żadnego słowa, aby ją opowiedzieć. Z otwartych ust nie wyjdzie już nic. Ani ja , ani mnie. Język zaś będzie w dalszym ciągu przekładał świat na słowa. W rozmowach przy świątecznym stole będzie się tylko imieniem coraz bardziej pozbawionym twarzy , aż zniknie się w anonimowej masie odległego pokolenia.

Wszystko zgaśnie w jednej chwili. Słownik przyswajany od kołyski po łoże śmierci przestanie istnieć. Nastanie cisza bez żadnego słowa, aby ją opowiedzieć. Z otwartych ust nie wyjdzie już nic. Ani ja , ani mnie. Język zaś będzie w dalszym ciągu przekładał świat na słowa. W rozmowach przy świątecznym stole będzie się tylko imieniem coraz bardziej pozbawionym twarzy , aż znikn...

Wierzę w ideę snucia opowieści i dzielenia się nimi. Nie odnalazłam w życiu niczego bardziej wartościowego od czytania książek z całego świata i odnajdywania się w nich, szukania połączeń z tym, co dla mnie ważne.

Wierzę w ideę snucia opowieści i dzielenia się nimi. Nie odnalazłam w życiu niczego bardziej wartościowego od czytania książek z całego świata i odnajdywania się w nich, szukania połączeń z tym, co dla mnie ważne.

Najwspanialsze jest życie niepozorne. Niepozorne, czyli niezauważalne. Jest taki wiersz, chyba Ezra Pound go napisał, krótki, w którym bohater przyznaje, że chciałby mieć trafikę, przychodzić do niej codziennie, sprzedawać tytoń, patrzeć przez okno i mieć święty spokój. Tak bym wolał żyć, nie zamęczać przez cały czas mózgownicy jakimiś problemami. Życie na marginesie, życie outsidera zdaje mi się o wiele lepsze, znacznie bardziej znośne, niż nam się wszystkim może wydawać.

Najwspanialsze jest życie niepozorne. Niepozorne, czyli niezauważalne. Jest taki wiersz, chyba Ezra Pound go napisał, krótki, w którym bohater przyznaje, że chciałby mieć trafikę, przychodzić do niej codziennie, sprzedawać tytoń, patrzeć przez okno i mieć święty spokój. Tak bym wolał żyć, nie zamęczać przez cały czas mózgownicy jakimiś problemami. Życie na marginesie...