Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Urzekła mnie. Naprawdę mnie urzekła, zaczytałam się.

Niech płaczą Ci, którzy są przeciwko nam - Jesteśmy przestępcami, ale z wychowaniem. Z zasadami. Tutaj żeby przetrwać, musisz znać zasady.

Urzekła mnie. Naprawdę mnie urzekła, zaczytałam się.

Niech płaczą Ci, którzy są przeciwko nam - Jesteśmy przestępcami, ale z wychowaniem. Z zasadami. Tutaj żeby przetrwać, musisz znać zasady.

Jeśli lubisz książki ściskające mózg jak imadło- polecam jak cholera. Prawdziwe arcydzieło, pan Hłasko zawarł na tych 189 stronicach wachlarz ludzkich emocji. To się albo kocha, albo nienawidzi, nazywając podręcznikiem dla socjopatów.

Jeśli lubisz książki ściskające mózg jak imadło- polecam jak cholera. Prawdziwe arcydzieło, pan Hłasko zawarł na tych 189 stronicach wachlarz ludzkich emocji. To się albo kocha, albo nienawidzi, nazywając podręcznikiem dla socjopatów.

Jako za pierwsze oczywiście zabrałam się za tytułowe "Sklepy cynamonowe". Fabryka epitetów, metafor i przecinków. Oderwało mnie od wszystkiego, żyłam jedynie podróżą chłopca, jego wspomnieniami i wszystkimi rozmyślaniami. Będzie ono na pewno jednym z nielicznych, do którego wrócę w swoim czasie.
W temacie reszty- były nietypowe, niektóre zachwycały prawie jak te pierwsze.

Jako za pierwsze oczywiście zabrałam się za tytułowe "Sklepy cynamonowe". Fabryka epitetów, metafor i przecinków. Oderwało mnie od wszystkiego, żyłam jedynie podróżą chłopca, jego wspomnieniami i wszystkimi rozmyślaniami. Będzie ono na pewno jednym z nielicznych, do którego wrócę w swoim czasie.
W temacie reszty- były nietypowe, niektóre zachwycały prawie jak te...

Panny z Wilka. Ciekawa opowieść, z której aż kipi erotyzmem i erotycznym sposobem patrzenia na panny przez Wiktora. Opowieść rozprawiająca o wzięciu w garść swojego życia; pokazuje nam, że żyjemy tylko raz i to my musimy przeżyć ten czas- to my nim rządzimy, robimy z nim co chcemy. Smutne było to, że bohater zrozumiał to dopiero na końcu. Przeszłość związana niewidzialną nicią z przyszłością ciągle ciągnie nas do siebie pokazując jak wiele od niej zależy w teraźniejszości.
Jakoś specjalnie mnie nie porwała, jak to się mówi "tyłka nie urwało", jednak napisana świetnym stylem, za co duży plus.

Panny z Wilka. Ciekawa opowieść, z której aż kipi erotyzmem i erotycznym sposobem patrzenia na panny przez Wiktora. Opowieść rozprawiająca o wzięciu w garść swojego życia; pokazuje nam, że żyjemy tylko raz i to my musimy przeżyć ten czas- to my nim rządzimy, robimy z nim co chcemy. Smutne było to, że bohater zrozumiał to dopiero na końcu. Przeszłość związana niewidzialną...

Urzekająca. Cudna, naprawdę smutna opowieść o aspiracjach, o chęci wybicia się ponad resztę, o marzeniach i o szansach, które przeszły niezauważone w przeszłości.
Pan Fitzgerald stworzył jeden z klasycznych fenomenów popychających do wzięcia życia we własne ręce i zrobienia z nim tego, czego oczekujemy, bo nic same do nas nie przyjdzie. Pokazuje nam jaką mamy mocną tendencję do życia przeszłością, jak bardzo splata się ona z przyszłością nie pozwalając o sobie zapomnieć.

"Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość."

Urzekająca. Cudna, naprawdę smutna opowieść o aspiracjach, o chęci wybicia się ponad resztę, o marzeniach i o szansach, które przeszły niezauważone w przeszłości.
Pan Fitzgerald stworzył jeden z klasycznych fenomenów popychających do wzięcia życia we własne ręce i zrobienia z nim tego, czego oczekujemy, bo nic same do nas nie przyjdzie. Pokazuje nam jaką mamy mocną...

15 min i zbiorek nic nieznaczących opowiastek został odłożony na półkę- przeczytane.
Nie wiem czym ten zachwyt.
Odnaleźć sens w czymś, co go nie ma ani krzty, o tak.

15 min i zbiorek nic nieznaczących opowiastek został odłożony na półkę- przeczytane.
Nie wiem czym ten zachwyt.
Odnaleźć sens w czymś, co go nie ma ani krzty, o tak.

Nie przeszło, utknęłam, utopiłam się w nadmiarze słów pana Myśliwskiego. Pierwsza książka, do której końca nie dotrwałam, mimo najszczerszych chęci.

Nie przeszło, utknęłam, utopiłam się w nadmiarze słów pana Myśliwskiego. Pierwsza książka, do której końca nie dotrwałam, mimo najszczerszych chęci.

Rozkosz estetyczna. Poczucie, że zdołałam jakoś nawiązać łączność z odmiennymi stanami bytu, w których sztuka (ciekawość, czułość, dobroć, ekstaza) stanowi normę. Lolita. Światłość mojego życia. Książka doskonała pod każdym względem. Stoi na ołtarzu książek ulubionych już do końca życia.

Rozkosz estetyczna. Poczucie, że zdołałam jakoś nawiązać łączność z odmiennymi stanami bytu, w których sztuka (ciekawość, czułość, dobroć, ekstaza) stanowi normę. Lolita. Światłość mojego życia. Książka doskonała pod każdym względem. Stoi na ołtarzu książek ulubionych już do końca życia.