Ciekawa forma przekazu - na pozór niepozorne urywki, które tak naprawdę żyją swoim życiem, tworząc zbór czegoś niepowtarzalnego. Dawka melancholii, psychodeliczności, wulgarności.

6.5/10

Ciekawa forma przekazu - na pozór niepozorne urywki, które tak naprawdę żyją swoim życiem, tworząc zbór czegoś niepowtarzalnego. Dawka melancholii, psychodeliczności, wulgarności.

6.5/10

Książka bez akcji (choć uważnie szukając pewną opowieść można z treści wydobyć). Autor stawia na krótkie często niezwiązane ze sobą dykteryjki, których tematem przewodnim jest śmierć. Taka książka może mieć ocenę od 1 (np. za głupie gadanie) do 10 (za przekaz artystyczny). Moja ocena też niech będzie przewrotna: wysoko 8, ale... nie polecam.

Książka bez akcji (choć uważnie szukając pewną opowieść można z treści wydobyć). Autor stawia na krótkie często niezwiązane ze sobą dykteryjki, których tematem przewodnim jest śmierć. Taka książka może mieć ocenę od 1 (np. za głupie gadanie) do 10 (za przekaz artystyczny). Moja ocena też niech będzie przewrotna: wysoko 8, ale... nie polecam.

podoba mi się, aczkolwiek czegoś na pewno tutaj nie rozumiem

podoba mi się, aczkolwiek czegoś na pewno tutaj nie rozumiem

Nie trafiła w mój gust. Mocno psychodeliczna, momentami wciągająca, z ciekawym zakończeniem. Widzę, że autor książki napisał jeszcze wyłącznie jej kontynuację. Intrygujące...

Nie trafiła w mój gust. Mocno psychodeliczna, momentami wciągająca, z ciekawym zakończeniem. Widzę, że autor książki napisał jeszcze wyłącznie jej kontynuację. Intrygujące...

Piękna, głęboka, egzystencjalna książka.
To powieść o umieraniu.
Ta książka przeora Was psychicznie.
Jest trudna, głęboka, choć czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie.
Po zakończeniu powiedziałem sobie: "wow".

Piękna, głęboka, egzystencjalna książka.
To powieść o umieraniu.
Ta książka przeora Was psychicznie.
Jest trudna, głęboka, choć czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie.
Po zakończeniu powiedziałem sobie: "wow".

Dusi mnie to dzieło, chwyta za gardło i ściska piekielnie mocno. To wszystko co zawszę było jest tu. Sedno mojego bycia i zakochanie na całą jego długość jest mrokami. Mroki są mną, są dookoła mnie. Dzięki temu poczułam coś. Poczułam Siebię. Nigdy nie zapomnę, zawszę będę pamiętać

Dusi mnie to dzieło, chwyta za gardło i ściska piekielnie mocno. To wszystko co zawszę było jest tu. Sedno mojego bycia i zakochanie na całą jego długość jest mrokami. Mroki są mną, są dookoła mnie. Dzięki temu poczułam coś. Poczułam Siebię. Nigdy nie zapomnę, zawszę będę pamiętać

Smutek tutaj zawarty momentami całkowicie błahy, niczym w smutnych cytatach w social mediach przed dekadą, a momentami tak głęboki, że pochłania duszę, ciało i otwiera wszystkie niebezpieczne szuflady.
Książka o śmierci, życiu, wszystkim pomiędzy.

Smutek tutaj zawarty momentami całkowicie błahy, niczym w smutnych cytatach w social mediach przed dekadą, a momentami tak głęboki, że pochłania duszę, ciało i otwiera wszystkie niebezpieczne szuflady.
Książka o śmierci, życiu, wszystkim pomiędzy.

"Mroki" pozostawiły po sobie bogactwo zdań, z którymi łatwo się utożsamić. Zdecydowanie jest to książka "do cytowania". Nie odczułam jednak zbyt dużego zainteresowania treścią - i właśnie tego mi zabrakło do stworzenia więzi z książką. Po wydeptaniu własnej ścieżki ciemności, lektura ta wydaje się być naturalna i zwyczajna. Doceniam, ale nic poza tym.
W moich myślach pozostaje za to wspomnienie śmierci autora (zaledwie rok po wznowieniu owej książki). Ta informacja wzbudziła we mnie więcej emocji niż sama lektura. Mroki przeszłości zawsze znajdą miejsce w ludzkich sercach.

"Mroki" pozostawiły po sobie bogactwo zdań, z którymi łatwo się utożsamić. Zdecydowanie jest to książka "do cytowania". Nie odczułam jednak zbyt dużego zainteresowania treścią - i właśnie tego mi zabrakło do stworzenia więzi z książką. Po wydeptaniu własnej ścieżki ciemności, lektura ta wydaje się być naturalna i zwyczajna. Doceniam, ale nic poza tym.
W moich myślach...

Trochę jak sen, kiedy masz gorączkę.

Trochę jak sen, kiedy masz gorączkę.

Dziwne to było spotkanie. Nie wiem, co o tej książce myśleć. Momentami zastanawiałam się, co to w ogóle jest, co za gniot. Z drugiej strony znaczników zużyłam sporo. Na koniec mam tylko takie przemyślenie, że nie są to mroki. Mnie książka bardziej zmotywowała do życia :)

Dziwne to było spotkanie. Nie wiem, co o tej książce myśleć. Momentami zastanawiałam się, co to w ogóle jest, co za gniot. Z drugiej strony znaczników zużyłam sporo. Na koniec mam tylko takie przemyślenie, że nie są to mroki. Mnie książka bardziej zmotywowała do życia :)