Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komisarz Polkowska nie wpisuje się w przeważający trend występujący w kryminałach. Nie jest mężczyzną i nie nadużywa alkoholu. Jest za to kobietą, matką nie utrzymująca od lat kontaktu z córką i osobą nieheteronormatywną. Ale mam wrażenie, że te zabiegi mają na celu wzbudzenie sensacji. Tak samo jak niektóre z tym związane w książce wydarzenia, które w zasadzie nic nie wnoszą do fabuły. Orgia z kilkoma kobietami z okazji imienin naprawdę nie przybliża nas do poznania motywów działania mordercy. Mordercę zresztą znamy od samego początku, następną ofiarę też. Osobiście nie lubię takich zabiegów. Wolę bawić się w detektywa i obstawiać kto zabił. Skoro jednak w tej książce było inaczej stwierdziłam że może to i lepiej? W gruncie rzeczy w mojej opini jednak nie. Drażniące dla mnie również było poleganie na intuicji Pani komisarz. Sama jestem kobietą i wierzę w intuicji ale jednak tutaj, mam wrażenie jest to przerysowane a wplatanie w fabułę snów Pani komisarz już w ogóle jest dla mnie niepoważne. O ile książkę czyta się dość szybko a zakończenie ma szansę być na prawdę wartościowe. To coś jednak poszło nie tak. Akcja pod koniec rozegrana jest zbyt pobieżnie. Czuję przez to niedosyt. Sam pomysł może i jest oryginalny jednak w końcówce autor już sam był zmęczony pisaniem i chciał szybciej skończyć. A szkoda.

Komisarz Polkowska nie wpisuje się w przeważający trend występujący w kryminałach. Nie jest mężczyzną i nie nadużywa alkoholu. Jest za to kobietą, matką nie utrzymująca od lat kontaktu z córką i osobą nieheteronormatywną. Ale mam wrażenie, że te zabiegi mają na celu wzbudzenie sensacji. Tak samo jak niektóre z tym związane w książce wydarzenia, które w zasadzie nic nie...

Książka jest dość obszerna ale czyta się ją dość szybko. Wcześniej już czytałam książkę autora, jednak ta jest inaczej napisana. Jest to rozbudowany scenariusz serialu, zaznacze, że serialu nie oglądałam. Jeśli chodzi o książkę to nie mamy tu jednego zabójcy, którego główny bohater usilnie poszukuje. Mamy za to wiele wątków, które stanowią oddzielne sprawy, nad którymi pracował komisarz Kaszowski (wybór Lindy wydaje mi się w 100% trafiony), a które teraz przeglada komisarz Majewska w poszukiwaniu uchybień. A tych jest sporo, bo komisarz kieruje się w swoim postepowaniu własną definicją sprawiedliwości. Z czasem komisarz Majewska ma problemy z rozpoznaniem czyjej pracy tak naprawdę powinna się bliżej przyjrzeć. Kaszowskiego, czy może jednak swojego przełożonego w Biurze Spraw Wewnętrznych Policji. Zakończenie mogłoby wskazywać na kolejną część i mam nadzieję, że tak będzie!

Książka jest dość obszerna ale czyta się ją dość szybko. Wcześniej już czytałam książkę autora, jednak ta jest inaczej napisana. Jest to rozbudowany scenariusz serialu, zaznacze, że serialu nie oglądałam. Jeśli chodzi o książkę to nie mamy tu jednego zabójcy, którego główny bohater usilnie poszukuje. Mamy za to wiele wątków, które stanowią oddzielne sprawy, nad którymi...

Oooo nie! Bardzo żałuję zakupu tej książki. Nie przemawia do mnie syndrom sztokholmski. I nie trawię ciągłego przypominania "jestem Tarasow, bla bl bla" Czytam, to wiem kim jesteś. Ani wątek kryminalny ani erotyczny mnie nie przekonał. Słaby warsztat. Może kolejne książki będą miały lepszy styl, jednak ja się zraziłam.

Oooo nie! Bardzo żałuję zakupu tej książki. Nie przemawia do mnie syndrom sztokholmski. I nie trawię ciągłego przypominania "jestem Tarasow, bla bl bla" Czytam, to wiem kim jesteś. Ani wątek kryminalny ani erotyczny mnie nie przekonał. Słaby warsztat. Może kolejne książki będą miały lepszy styl, jednak ja się zraziłam.