Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komisarz Polkowska nie wpisuje się w przeważający trend występujący w kryminałach. Nie jest mężczyzną i nie nadużywa alkoholu. Jest za to kobietą, matką nie utrzymująca od lat kontaktu z córką i osobą nieheteronormatywną. Ale mam wrażenie, że te zabiegi mają na celu wzbudzenie sensacji. Tak samo jak niektóre z tym związane w książce wydarzenia, które w zasadzie nic nie wnoszą do fabuły. Orgia z kilkoma kobietami z okazji imienin naprawdę nie przybliża nas do poznania motywów działania mordercy. Mordercę zresztą znamy od samego początku, następną ofiarę też. Osobiście nie lubię takich zabiegów. Wolę bawić się w detektywa i obstawiać kto zabił. Skoro jednak w tej książce było inaczej stwierdziłam że może to i lepiej? W gruncie rzeczy w mojej opini jednak nie. Drażniące dla mnie również było poleganie na intuicji Pani komisarz. Sama jestem kobietą i wierzę w intuicji ale jednak tutaj, mam wrażenie jest to przerysowane a wplatanie w fabułę snów Pani komisarz już w ogóle jest dla mnie niepoważne. O ile książkę czyta się dość szybko a zakończenie ma szansę być na prawdę wartościowe. To coś jednak poszło nie tak. Akcja pod koniec rozegrana jest zbyt pobieżnie. Czuję przez to niedosyt. Sam pomysł może i jest oryginalny jednak w końcówce autor już sam był zmęczony pisaniem i chciał szybciej skończyć. A szkoda.

Komisarz Polkowska nie wpisuje się w przeważający trend występujący w kryminałach. Nie jest mężczyzną i nie nadużywa alkoholu. Jest za to kobietą, matką nie utrzymująca od lat kontaktu z córką i osobą nieheteronormatywną. Ale mam wrażenie, że te zabiegi mają na celu wzbudzenie sensacji. Tak samo jak niektóre z tym związane w książce wydarzenia, które w zasadzie nic nie...

Bardzo długo polowałam na tą książkę i wreszcie ją przeczytałam. Nie zawiodłam się! Czytało się szybko, fabuła mnie zaintrygowała, a główną zagadkę stanowiło dla mnie nie tyle to, dlaczego nasza bohaterka zamilkła, a to jaką rolę w książce ma nasz terapeuta. Przyznam, że takiego zakończenia się zupełnie nie spodziewałam. Książka warta polecenia. Opisy medyczne przedstawione zostały bardzo ciekawie i przystępnym językiem. Nie ma tam zbędnego rozwodzenia się nad stanami emocjonalnymi bohaterów. Wszystkiego w książce jest z umiarem. Także czytajcie, a ja lecę szukać kolejne książki autora :)

Bardzo długo polowałam na tą książkę i wreszcie ją przeczytałam. Nie zawiodłam się! Czytało się szybko, fabuła mnie zaintrygowała, a główną zagadkę stanowiło dla mnie nie tyle to, dlaczego nasza bohaterka zamilkła, a to jaką rolę w książce ma nasz terapeuta. Przyznam, że takiego zakończenia się zupełnie nie spodziewałam. Książka warta polecenia. Opisy medyczne przedstawione...

Książka nie przypadła mi do gustu. Jak dla mnie to syndrom sztokholmski się tam dość mocno przewijał - zresztą nawet główna bohaterka to stwierdziła. Jeśli ktoś lubi takie klimaty to książka może się mu spodobać. Ja jednak preferuje czyste układy. Dodatkowo to niezdecydowanie naszej bohaterki, jej rozterki, albo jej traumy w ogóle do mnie nie przemawiały. Traumy zostały zbyt płytko potraktowane przez co miałam wrażenie, że są takie jakby na siłę umieszczone w tej książce. W sumie dobrze zgwałcono ją na pokładzie statku ale hello wejdę na ten statek i pozwolę się dotykać gwałcicielowi, bo w sumie czemu nie. Jedynie zakończenie mnie zaskoczyło i podratowało trochę książkę. Jednak po kolejny tom nie sięgnę.

Książka nie przypadła mi do gustu. Jak dla mnie to syndrom sztokholmski się tam dość mocno przewijał - zresztą nawet główna bohaterka to stwierdziła. Jeśli ktoś lubi takie klimaty to książka może się mu spodobać. Ja jednak preferuje czyste układy. Dodatkowo to niezdecydowanie naszej bohaterki, jej rozterki, albo jej traumy w ogóle do mnie nie przemawiały. Traumy zostały...