Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać315
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marta Stachurska
1
7,3/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,3/10średnia ocena książek autora
72 przeczytało książki autora
126 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera
Joanna Ławicka, Marta Stachurska
7,3 z 58 ocen
201 czytelników 14 opinii
2016
Najnowsze opinie o książkach autora
Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera Joanna Ławicka
7,3
Książka z kategorii "tych ważnych" i "dla każdego".
Aktualnie z każdej strony jesteśmy wręcz bombardowani pojęciami AUTYZM i ZESPÓŁ ASPERGERA, ale tak serio, nie wiemy co to jest....albo mamy jedynie błędne przekonania. Dana publikacja, sięga do źródeł historycznych, aplikując nam w przyjazny sposób wiedzę na temat pierwszych badaczy "niezwykłych dzieci". Rzetelnie wskazuje różnice między autyzmem a ZA, którego dla niejednego są ze sobą tożsame, przy tym pozwala czytelnikowi wkroczyć w ten świat. Pozwala spojrzeć oczami osoby dotkniętej Zespołem Aspergera.
Lektura ważna, uświadamiająca, przy tym zrozumiała, a ilustracje.... genialne! :)
Nie jestem kosmitą. Mam zespół Aspergera Joanna Ławicka
7,3
Dobre, zwłaszcza dla świeżo zdiagnozowanych.Pozwala zrozumieć, że nie jestem gorsza/gorszy tylko inna/inny i z czego ta inność wynika. Dużo tabel do wypełnienia, które mają pomóc osobie autystycznej w poznaniu siebie, co jest dobre zwłaszcza, kiedy brak możliwości terapii. Nie jestem tylko pewna, czy dziecko autystyczne (mowa oczywiście o dobrze funkcjonujących dzieciach) powinno samo decydować, czy poddać się terapii czy nie; jakby nie patrzeć - autystyczne czy nie, do ukończenia 18. lat pozostaje pod pieczą rodziców/opiekunów prawnych, którzy ponoszą za nie odpowiedzialność. Także prawną.