Cieszę się, że to koniec,bo już miałam dość Sabiny ;) Chyba tylko Patrycja w drugiej części mnie bardziej wkurzała. Książka ciekawa, warta przeczytania.

Cieszę się, że to koniec,bo już miałam dość Sabiny ;) Chyba tylko Patrycja w drugiej części mnie bardziej wkurzała. Książka ciekawa, warta przeczytania.

Jest to czwarta część serii ,,Miłość i inne szaleństwa” i mówiąc szczerze nie spodobała mi się historia Małgosi. Czytałam wcześniej trzecią część, która przypadła mi do gustu, tak ta wręcz odwrotnie. Sięgnęłam po nią tylko ze względu na autorkę, ale niestety się zawiodłam i to bardzo. Spodziewałam się po książce ciekawej, zabawnej historii, a zamiast tego dostałam nie za specjalną lekturę. Najbardziej denerwowała mnie w niej postać Sabiny, która momentami zachowywała się niedorzecznie i dziecinnie. Nie wiem jak Stefan – jej mąż z nią wytrzymywał. Jej zachowanie ani trochę mnie nie śmieszyło, a wręcz momentami żenowało. Patrząc na tą powieść całościowo to nie jest taka zła. Gdyby nie Sabina, ta książka byłaby lepsza i to zdecydowanie. Musiałam trochę od tej powieści odpocząć. Zrobiłam sobie około miesięczną przerwę w jej czytaniu i wyszło mi to na dobre. Gdy do niej wróciłam, udało mi się ją skończyć w dwa dni. Czas, w którym nie czytałam tego tytułu spowodował, że trochę przychylniej spojrzałam na historię Małgosi. Mimo wszystko cały czas uważam ją za nieciekawą.
Niestety, książka mi się nie spodobała i nie przeczytałabym jej drugi raz. Jest to moja opinia i oczywiście nie krytykuje tych, którym powieść się podoba. Każdy ma inny gust i nie wszyscy muszą lubić to samo. Zawiodłam się na książce i trochę na autorce, lecz nie zamierzam kończyć na tej powieści, planuję przeczytać nowsze prace Agaty Przybyłek. Mam nadzieję, że okażą się lepsze niż ta.

Jest to czwarta część serii ,,Miłość i inne szaleństwa” i mówiąc szczerze nie spodobała mi się historia Małgosi. Czytałam wcześniej trzecią część, która przypadła mi do gustu, tak ta wręcz odwrotnie. Sięgnęłam po nią tylko ze względu na autorkę, ale niestety się zawiodłam i to bardzo. Spodziewałam się po książce ciekawej, zabawnej historii, a zamiast tego dostałam nie za...

Całe szczęście, że jest to ostatnia część z cudownej serii opowieści o córkach Sabiny. Mamy tutaj do czynienia z gniotem jakich mało. Jeśli nienawidzicie Sabiny i uważacie, że jest nienormalna, to uzbrójcie się w cierpliwość, bo w tej części będzie jeszcze więcej Sabinki.

Kluchy z olejem a do tego zakończenie z dupy… no naprawdę. Coś, co było tłuczone przez całą książkę, w ostatnich dwóch rozdziałach odwraca się o 180 stopni. Co więcej, pojawiło się wytłumaczenie jednym jedynym słowem. Ale serio mam wrażenie, ze wszyscy bohaterowie książki są idiotami. Dodatkowo pojawiła się mała scysja pomiędzy mną a Panią autorką. Chodzi o ten cytat: „Patrzył na nie tym wzrokiem, jakby była co najmniej grecką boginią piękności i wyglądało na to, że nie przeszkadzała mu nawet Jej tusza”. Zwróciłam uwagę Pani Przybyłek na to, że warto wziąć odpowiedzialność za swoje słowa. Nie trzeba wypisywać wszystkiego tak dosłownie. Później dziewczyny pełne kompleksów utwierdzają się w tym, że tak właśnie jest. Pani Przybyłek odpisała, że to nie jej słowa, tylko Sabiny. No a książkę napisał Janusz Weiss? Ale spoko porozmawiałyśmy na priv i miałam wrażenie, że sprawa została wytłumaczona, po czym Pani Przybyłek wrzuca na Stories ogromne wyjaśnienia dotyczące mojego komentarza.

Pani Autorka niepotrzebnie rozdmuchała temat, wyśmiewając przy tym nie kulturalnie mój komentarz. Zupełnie jakby nasza rozmowa na priv nie istniała. Straciła bardzo w moich oczach również jako osoba. Według mnie nie umie brać krytyki na klatę. NIE POLECAM

Całe szczęście, że jest to ostatnia część z cudownej serii opowieści o córkach Sabiny. Mamy tutaj do czynienia z gniotem jakich mało. Jeśli nienawidzicie Sabiny i uważacie, że jest nienormalna, to uzbrójcie się w cierpliwość, bo w tej części będzie jeszcze więcej Sabinki.

Kluchy z olejem a do tego zakończenie z dupy… no naprawdę. Coś, co było tłuczone przez całą książkę,...

Lekka i przyjemnie się czyta. Chociaż dla mnie najsłabsza z części.

Lekka i przyjemnie się czyta. Chociaż dla mnie najsłabsza z części.

Najlepsza część 🙂 o Małgosi najmniej było w poprzednich częściach, ale miałam przeczucie, że to będzie ciekawa postać. Nie pomyliłam się.

Szkoda, że praktycznie całkowicie autorka pominęła postać Patrycji.

Najlepsza część 🙂 o Małgosi najmniej było w poprzednich częściach, ale miałam przeczucie, że to będzie ciekawa postać. Nie pomyliłam się.

Szkoda, że praktycznie całkowicie autorka pominęła postać Patrycji.

Ostatnia część cyklu o Sabinie i jej córkach. Historia Małgosi do najciekawszych nie należy, więc skupię się na Sabinie. Na przełomie 4 książek możemy ją bardzo dobrze poznać.
"Ale wiesz, że ona robi te wszystkie głupoty z troski, prawda? W gruncie rzeczy to dobra osoba".
Serio? Czy dobra osoba pobiła by własną córkę w kościele? Czy dobra osoba wytyka córce, że jest gruba, głupia i źle wychowuje dzieci i że żaden mężczyzna się nią nie zainteresuje? Czy dobra osoba zdradza przez wiele lat męża i próbuje zamordować zięcia? Czy dobra osoba kłamie, manipuluje, snuje intrygi i łamie prawo?
No chyba nie.
Wszystkie córki Sabiny to niestety naiwne, posłuszne i uległe gąski. No, oprócz Patrycji - jedyna inteligentna w tym gronie, chociaż swoje też ma za uszami.
Ta kobieta jest po prostu niesamowita, wszystko uchodzi jej płazem. Mąż, którego zdradzała wyprowadził się, ale już po kilku dniach w podskokach do niej wrócił. Nie wiem jakim cudem tak okropna i zła osoba mógła wychować czwórkę tak życzliwych córek. Inteligencją co prawda nie grzeszą, to akurat odziedziczyły po matce, ale w gruncie rzeczy są jej zupełnym przeciwieństwem. Sabina irytuje, rozśmiesza i wzbudzą politowanie. Uważa się za nieomylną i wszędzie się wtrąca. Podziwiam jej córki za cierpliwość, jednak wszystko ma swoje granice. Czy Sabina zrozumiała w końcu swoje zachowanie - nie jestem do końca przekonana.

Ostatnia część cyklu o Sabinie i jej córkach. Historia Małgosi do najciekawszych nie należy, więc skupię się na Sabinie. Na przełomie 4 książek możemy ją bardzo dobrze poznać.
"Ale wiesz, że ona robi te wszystkie głupoty z troski, prawda? W gruncie rzeczy to dobra osoba".
Serio? Czy dobra osoba pobiła by własną córkę w kościele? Czy dobra osoba wytyka córce, że jest gruba,...

Mąż Małgosi w wyniku wypadku samochodowego trafia to szpitala, teraz kobieta oprócz swojej firmy musi się zająć także warsztatem samochodowym o czym nie ma bladego pojęcia. Jej plantacja lawendy, zakład Wojtka i Sabina- jej uparta matka, która ze wszystkich sił chce się pozbyć nielubianego zięcia- sporo jak na jedną osobę. Czy Małgosia ulegnie zdeterminowanej swatce? Na horyzoncie pojawia się przystojny policjant ale czy można spowodować, że udane małżeństwo się rozpadnie? W tej rozgrywce przynajmniej w mniemaniu Sabiny wszystkie chwyty będą dozwolone.

Trochę dziwne, biorąc pod uwagę popularność Agaty Przybyłek ale to moje pierwsze spotkanie z autorką i od razu bardzo udane. „Miłość i inne nieszczęścia” to książka ciepła, pachnącą latem i lawendą. Ilość optymizmu i dobrej energii na stronę powinna być oparentowana i sprzedawana w takie zimowe dni jakich teraz doświadczamy.

Zdecydowanie poczułam powiew lata i świeżości a przy okazji doskonale się bawiłam czytając. Spędziłam z tą książką uroczą niedzielę. kubek herbaty, koc i lektura- czy może być lepiej? To wszystko spowodowało, że choć to pierwsza książka autorki po jaką sięgnęłam na pewno nie będzie ostatnią. Jestem przekonana, że kolejne pozycje również pozytywnie wpłyną na moje samopoczucie.

Mąż Małgosi w wyniku wypadku samochodowego trafia to szpitala, teraz kobieta oprócz swojej firmy musi się zająć także warsztatem samochodowym o czym nie ma bladego pojęcia. Jej plantacja lawendy, zakład Wojtka i Sabina- jej uparta matka, która ze wszystkich sił chce się pozbyć nielubianego zięcia- sporo jak na jedną osobę. Czy Małgosia ulegnie zdeterminowanej swatce? Na...

To był bardzo mile spędzony czas. Cała seria zasługuje na wielkie brawa.

To był bardzo mile spędzony czas. Cała seria zasługuje na wielkie brawa.

To już ostatnie spotkanie z bohaterkami serii Miłość i inne szaleństwa. W kolejnej części ponownie poznajemy jedną z córek Sabiny- Małgosię. Jest to kobieta zaradna, ma męża, dwójkę dzieci i plantację lawendy. Wszystko wydaje się być w porządku. Do czasu, aż mąż Małgosi trafia do szpitala. Wtedy na jej głowie jest zarówno dom jak i warsztat samochodowy męża. Z czasem kobieta dowiaduje się, że jej mąż prowadzi nielegalne interesy. Nie pomaga również fakt, że jej matka stara się zrobić wszystko, aby zeswatać swoją córkę z przystojnym policjantem.

Czy można swatać mężatkę?
Na co naprawdę gotowa jest Sabina, aby postawić na swoim?
Czy przystojny policjant naprawdę będzie obojętny dla Małgosi?

Agata Przybyłek kolejny raz funduje swoim czytelnikom lekką historię, w której momentami można pęknąć ze śmiechu. Sabina - charakterna matka 4 córek nadaje powieściom niezwykłego kolorytu. Swoimi dziwnymi zachowaniami potrafi zdenerwować swoje córki, jednak co jak co, ale braku miłości do córek nie można jej zarzucić. Dodatkowo, miejsce akcji powieści, czyli domek wśród pól lawendowych nadaje historii niemal sielskiego charakteru. Czytelnik czytając książkę dosłownie czuje specyficzną woń lawendy i tylko czeka na rozwój wydarzeń. Ciekawe było również wprowadzenie wątku kryminalnego, dzięki któremu można było odczuć lekki dreszczyk emocji. Reasumując, jeśli czytaliście poprzednie części i lektura była dla
was wspaniałą przygodą to i tym razem z pewnością się nie zawiedziecie:)

To już ostatnie spotkanie z bohaterkami serii Miłość i inne szaleństwa. W kolejnej części ponownie poznajemy jedną z córek Sabiny- Małgosię. Jest to kobieta zaradna, ma męża, dwójkę dzieci i plantację lawendy. Wszystko wydaje się być w porządku. Do czasu, aż mąż Małgosi trafia do szpitala. Wtedy na jej głowie jest zarówno dom jak i warsztat samochodowy męża. Z czasem...

Za dużo toksycznej mamuśki. Książka nie do przebrnięcia dla mnie. Poprzednie części niezłe, ale ta ... porażka.

Za dużo toksycznej mamuśki. Książka nie do przebrnięcia dla mnie. Poprzednie części niezłe, ale ta ... porażka.