Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczęłam czytać pod wpływem serialu HBO, który bardzo mi się podobał, i zaciekawił zakończeniem pierwszego sezonu (teraz czekam na kolejny!). I jakże się ucieszyłam, gdy okazało się, że cykl ten ma 5 części, w tym dwie są jeszcze dwuczęściowe! Uwielbiam takie grube tomiszcza, bo cieszy mnie, że mogę zaprzyjaźnić się z bohaterami i poznawać ich losy baaaardzo długo. Zaskoczeniem było dla mnie też to, że mogę polubić fantasy (co prawda dość "lekkie" ale zawsze). Kolejną pozytywną rzeczą wg mnie jest to, że każdy rozdział opisuje inna osobę- to także mi się podoba, bo jest niczym w serialu- wiemy co się dzieje w tym samym czasie u kilku postaci;) Polecam!

Zaczęłam czytać pod wpływem serialu HBO, który bardzo mi się podobał, i zaciekawił zakończeniem pierwszego sezonu (teraz czekam na kolejny!). I jakże się ucieszyłam, gdy okazało się, że cykl ten ma 5 części, w tym dwie są jeszcze dwuczęściowe! Uwielbiam takie grube tomiszcza, bo cieszy mnie, że mogę zaprzyjaźnić się z bohaterami i poznawać ich losy baaaardzo długo....

Co tu dużo mówić - kolejna świetna część;)

Co tu dużo mówić - kolejna świetna część;)

Uwielbiam. Czytałam kilka razy. Kocham te "pachnące" opisy, które działają na zmysł węchu. Żadna inna książka nie działa na mój nos tak bardzo;) Nie będę opisywać, o czym ona jest, bo dla antyfanów morderstw i intryg to może być szok:) Ale warto przeczytać- dla samych doznań. Film niestety tego nie odzwierciedla, chociaż w sumie całkiem mi się podobał;)

Uwielbiam. Czytałam kilka razy. Kocham te "pachnące" opisy, które działają na zmysł węchu. Żadna inna książka nie działa na mój nos tak bardzo;) Nie będę opisywać, o czym ona jest, bo dla antyfanów morderstw i intryg to może być szok:) Ale warto przeczytać- dla samych doznań. Film niestety tego nie odzwierciedla, chociaż w sumie całkiem mi się podobał;)

To jedna z najlepszych książka, jaką przeczytałam na studiach. Wojna oczami kobiet, które walczyły i pomagały na froncie. Trochę głupio się przyznać, ale czytałam ją w tramwaju i się popłakałam- dziwnie się na mnie ludzie patrzyli, no ale nie mogłam się powstrzymać. Podejrzewam, że jest to spowodowane "kobiecym" językiem, który do mnie przemawia jak żaden inny. Pierwsza książka o wojnie, która trafiła do samego wnętrza. Nie umiem wyrazić słowami tego, co ta książka ze mną zrobiła. Pozostaje mi tylko polecić i przekonać wszystkich do czytania- naprawdę warto.

To jedna z najlepszych książka, jaką przeczytałam na studiach. Wojna oczami kobiet, które walczyły i pomagały na froncie. Trochę głupio się przyznać, ale czytałam ją w tramwaju i się popłakałam- dziwnie się na mnie ludzie patrzyli, no ale nie mogłam się powstrzymać. Podejrzewam, że jest to spowodowane "kobiecym" językiem, który do mnie przemawia jak żaden inny. Pierwsza...

Coś wspaniałego. Nie myślałam nawet, że książka może mieć tyle wątków...Na pewno przeczytam jeszcze minimum 2 razy- bo można czytać kilka razy, ale ciągle pod innym kątem...książka jest o...no właśnie, nawet ciężko napisać o czym. O trudach pisania, o przyjaźni, o strachu przed starością, o współczesnej wersji Fausta i o małżeństwie. Dla każdego o czym innym. Gorąco polecam:)

Coś wspaniałego. Nie myślałam nawet, że książka może mieć tyle wątków...Na pewno przeczytam jeszcze minimum 2 razy- bo można czytać kilka razy, ale ciągle pod innym kątem...książka jest o...no właśnie, nawet ciężko napisać o czym. O trudach pisania, o przyjaźni, o strachu przed starością, o współczesnej wersji Fausta i o małżeństwie. Dla każdego o czym innym. Gorąco polecam:)

Jest to utwór o miłości, tęsknocie, śmierci i klątwie. Po przeczytaniu notatki z okładki (dziwnie mi się zrymowało jakoś) dowiadujemy się, że ulubioną książką autorki jest "Sto lat samotności"- to naprawdę widać. Po pierwsze- realizm magiczny w "Ogrodzie (...)" jest widoczny już od początku, a po drugie- klątwa, która wisi nad rodem kobiet Laguna od razu przywodzi na myśl smutną historię przedstawioną u Marqueza. Nie chciałabym zdradzać za dużo, dlatego dodam tylko, że polecam tę książkę fanom Marqueza oraz osobom lubiącym przenieść się w inny świat po ciężkim dniu:)

Jest to utwór o miłości, tęsknocie, śmierci i klątwie. Po przeczytaniu notatki z okładki (dziwnie mi się zrymowało jakoś) dowiadujemy się, że ulubioną książką autorki jest "Sto lat samotności"- to naprawdę widać. Po pierwsze- realizm magiczny w "Ogrodzie (...)" jest widoczny już od początku, a po drugie- klątwa, która wisi nad rodem kobiet Laguna od razu przywodzi na myśl...

Wbrew pozorom jest to powieść kryminalna, detektywistyczna. Dobrze zbudowana intryga oraz mnóstwo ciekawostek (autentycznych!) z życia Szekspira pozwalają czytelnikowi wciągnąć się i przeczytać powieść jednym tchem. Przeczytałam kilka recenzji tej książki, i mimo, że zarzuca jej się "kopiowanie Dana Browna" to polecam ją gorąco- świetne połączenie znajomości szekspirologii i tajemnicy.

Wbrew pozorom jest to powieść kryminalna, detektywistyczna. Dobrze zbudowana intryga oraz mnóstwo ciekawostek (autentycznych!) z życia Szekspira pozwalają czytelnikowi wciągnąć się i przeczytać powieść jednym tchem. Przeczytałam kilka recenzji tej książki, i mimo, że zarzuca jej się "kopiowanie Dana Browna" to polecam ją gorąco- świetne połączenie znajomości szekspirologii...

"bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych"- to zdanie znajduje się na pierwszej stronie hrabalowskiego utworu- i chyba właśnie ono nastawiło mnie pozytywnie do całości. Nie- nie jest to książka wzbudzająca radość czy zadowolenie- raczej smutek i uczucie czegoś przemijającego. Ale cała jest nie tyle o historii bohatera, a o książkach właśnie- jak ważne są w życiu, jak mogą pokazać historię i jakie miejsce znajdują w ludzkiej egzystencji. Nie umiem dokładnie opowiedzieć fabuły, ale gorąco polecam wszystkim chcącym znaleźć się w innym świecie... Ja na pewno przeczytam jeszcze raz- już nie z przymusu na zajęcia, ale dla samej siebie- choćby po to, żeby wyłapać więcej takich cytatów jak ten wyżej;)

"bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych"- to zdanie znajduje się na pierwszej...

Książkę czyta się migiem, ciekawe anegdotki i praktyczne rady naprawdę wciągają i zostają w pamięci. Dla tych, którzy znają Kinga książka będzie ciekawym spotkaniem z autorem-zwykłym człowiekiem, a dla tych którzy go nie znają- historią człowieka, któremu "się udało"

Książkę czyta się migiem, ciekawe anegdotki i praktyczne rady naprawdę wciągają i zostają w pamięci. Dla tych, którzy znają Kinga książka będzie ciekawym spotkaniem z autorem-zwykłym człowiekiem, a dla tych którzy go nie znają- historią człowieka, któremu "się udało"

Kolejny dowód na to, że każde państwo ma swoje spojrzenie na II wojnę światową. I na to, że literatura węgierska jest niedoceniana ;)

Kolejny dowód na to, że każde państwo ma swoje spojrzenie na II wojnę światową. I na to, że literatura węgierska jest niedoceniana ;)

Bardzo mi się podobało. Niby nic się nie dzieje, bo bohater-pijak- cały czas jedzie pociągiem (i pije), ale ten pociąg to metafora życia/marzeń/nieosiągniętych celów. Niby śmieszna, okraszona wspaniałymi przepisami na zabójcze drinki (np. wódka+piwo+ woda kolońska:D), ale jednak bardzo smutna. A na zaliczeniu dowiedziałam się, że są tu także odniesienia biblijne (których niestety nie dostrzegam, bo wejście na ostatnie piętro budynku niestety nie symbolizuje dla mnie wchodzenia Chrystusa na Golgotę...). Podsumowując-polecam.

Bardzo mi się podobało. Niby nic się nie dzieje, bo bohater-pijak- cały czas jedzie pociągiem (i pije), ale ten pociąg to metafora życia/marzeń/nieosiągniętych celów. Niby śmieszna, okraszona wspaniałymi przepisami na zabójcze drinki (np. wódka+piwo+ woda kolońska:D), ale jednak bardzo smutna. A na zaliczeniu dowiedziałam się, że są tu także odniesienia biblijne (których...

Tą książką rozpoczęłam moją przygodę z Hrabalem:) Szczerze mówiąc, jestem pozytywnie zaskoczona. Utwór opowiada losy Miłosza Pipki (w oryginale- Milos Hrma), pracującego na stacji kolejowej w Kostomlatach. Utwór jest krótki,więc nie chciałabym zdradzać za dużo. Mamy tu groteskowy czeski humor oraz aspekt historyczny. Bardzo dobra książka.

PS Film nakręcony na jej podstawie też niezły, jednak moim zdaniem niepotrzebnie zmieniono zakończenie.

Tą książką rozpoczęłam moją przygodę z Hrabalem:) Szczerze mówiąc, jestem pozytywnie zaskoczona. Utwór opowiada losy Miłosza Pipki (w oryginale- Milos Hrma), pracującego na stacji kolejowej w Kostomlatach. Utwór jest krótki,więc nie chciałabym zdradzać za dużo. Mamy tu groteskowy czeski humor oraz aspekt historyczny. Bardzo dobra książka.

PS Film nakręcony na jej...

Bardzo przyjemne opowiadania, które łączy motyw prawdy i jej postrzegania. Dobrze się czyta, zwłaszcza, jeśli się lubi czeski humor. Wg mnie najlepsze jest opowiadanie o martwym kocie;) Wydaje się śmieszne na początku, ale po głębszym zastanowieniu stwierdzam, że los martwego kota wcale nie jest wesoły... Szkoda, że twórczość tego autora nie jest rozpowszechniona w Polsce.

Bardzo przyjemne opowiadania, które łączy motyw prawdy i jej postrzegania. Dobrze się czyta, zwłaszcza, jeśli się lubi czeski humor. Wg mnie najlepsze jest opowiadanie o martwym kocie;) Wydaje się śmieszne na początku, ale po głębszym zastanowieniu stwierdzam, że los martwego kota wcale nie jest wesoły... Szkoda, że twórczość tego autora nie jest rozpowszechniona w Polsce.

Napisana w taki sposób, że czyta się jak powieść. Bardzo "luźna", nie tylko suche fakty,ale też ciekawostki i anegdotki z życia Hrabala. Polecam;)

Napisana w taki sposób, że czyta się jak powieść. Bardzo "luźna", nie tylko suche fakty,ale też ciekawostki i anegdotki z życia Hrabala. Polecam;)

Jak ja długo czekałam, żeby to przeczytać... I w końcu się udało. Nie żałuję- naprawdę świetna książka. Może troszkę za krótka, ale za to porywająca, trzymająca w napięciu, a na końcu...nie chcę zdradzać, ale mnie zasmuciła. Jeśli przeczyta się książkę, warto obejrzeć kultowy film Polańskiego, bo prawie idealnie oddaje to, co czujemy czytając utwór Levina. Jeśli ktoś lubi psychologiczne horrory, to ta książka jest dla niego. Książkę polecam gorąco;)

Jak ja długo czekałam, żeby to przeczytać... I w końcu się udało. Nie żałuję- naprawdę świetna książka. Może troszkę za krótka, ale za to porywająca, trzymająca w napięciu, a na końcu...nie chcę zdradzać, ale mnie zasmuciła. Jeśli przeczyta się książkę, warto obejrzeć kultowy film Polańskiego, bo prawie idealnie oddaje to, co czujemy czytając utwór Levina. Jeśli ktoś lubi...