Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko nazwać "Dziennik" Jerzego Pilcha dziennikiem. Autor niejednokrotnie potrafi jednemu tematowi poświęcić ponad tydzień. Stale przerywa pisanie i kolejnego dnia ciągnie ten sam wątek, jakby nic innego się wokół niego nie działo lub jakby nie mógł czasem zarwać nocy, żeby temat do końca wypisać i zamknąć. Trochę mnie ten "urzędnik literacki" w Pilchu drażnił. Kiedy pomyślę, że Tyrmand potrafił prawie z domu nie wychodzić, bo tak pochłaniało go pisanie własnego dziennika, to trochę mam żal do JP, że jego nie...

Z drugiej strony Tyrmand w 1954 był prawie dwa razy młodszy od Pilcha w 2011. I o tym jest dużo i dobrze napisane w "Dzienniku". O czasie, który pod koniec życia zaczyna galopować, o umyśle, który przestaje nadążać, o śmierci i literaturze. A do tego pyszne wątki luterskie i piłkarskie.

Ciężko nazwać "Dziennik" Jerzego Pilcha dziennikiem. Autor niejednokrotnie potrafi jednemu tematowi poświęcić ponad tydzień. Stale przerywa pisanie i kolejnego dnia ciągnie ten sam wątek, jakby nic innego się wokół niego nie działo lub jakby nie mógł czasem zarwać nocy, żeby temat do końca wypisać i zamknąć. Trochę mnie ten "urzędnik literacki" w Pilchu drażnił. Kiedy...

Książka, która skutecznie wyzwala z tabu i uświadamia, jak wielki wpływ mają na nasze życie stereotypy i wynikające z nich uprzedzenia. Autor zadziwia otwartością, wrażliwością i zrozumieniem zachowań, wykraczających poza przyjęte normy. Czytelnik zyskuje +100 do luzu. Polecam każdemu!

Książka, która skutecznie wyzwala z tabu i uświadamia, jak wielki wpływ mają na nasze życie stereotypy i wynikające z nich uprzedzenia. Autor zadziwia otwartością, wrażliwością i zrozumieniem zachowań, wykraczających poza przyjęte normy. Czytelnik zyskuje +100 do luzu. Polecam każdemu!