Dałam pięć gwiazdek z bardzo prozaicznego powodu. Zawiniło moje nastawienie. Po przeczytaniu "Cienia wiatru" i "Więźnia niebios" spodziewałam się czegoś w podobnym klimacie, tymczasem "Pałac Północy" jest książką przygodową dla młodzieży. Dodam, że bardzo dobrą książką, lecz mimo wszystko skierowaną właśnie do nastolatków i mnie, osobie przed 3o-tką, do gustu nie przypadła. 10 lat wcześniej byłabym nią zauroczona, ale teraz opowieść o tajemnym stowarzyszeniu założonym przez przyjaciół z sierocińca po prostu mnie nie wzrusza.
Mimo to, przedstawię krótkie streszczenie. Tytułowy Pałac Północy to zrujnowany pałacyk w Kalkucie, w którym spotyka się grupka przyjaciół z sierocińca St. Patric, aby w mrokach nocy opowiadać sobie historie mrożące krew w żyłach. Ostatnia schadzka ma się odbyć na krótko przed ukończeniem przez członków 16 roku życia. Wkroczenie w dorosłość oznacza bowiem konieczność opuszczenia St. Patric i życia na własny rachunek. Zanim się to jednak stanie, Ben i jego towarzysze przeżyją przygodę, która połączy ich na zawsze, choć już nigdy nie będzie im dane się spotkać.
Na ostatnim spotkaniu dołącza do nich Sheer - dziewczynka, która wraz z babcią przemierzyła całe Indie, nigdy i nigdzie nie zagrzewając miejsca na dłużej, ciągle uciekając przed zagrożeniem, które jak się jej wydawało, było chorym wymysłem jej babci. Okazuje się jednak, że w momencie ukończenia przez Sheer 16 lat zagrożenie to stało się jak najbardziej realne, a był nim duch jej ojca. I tu trzeba wrócić się do roku 1916, kiedy to młody i zdolny inżynier Chandra poślubia piękną dziewczynę imieniem Kylian, która rodzi mu dwójkę dzieci: Bena i Sheer właśnie. Szczęściu nie byłoby końca, tym bardziej, że ku końcowi dobiega projekt życia inżyniera, czyli wspaniały dworzec kolejowy Jheeter's Gate. Niestety jest i mroczna strona tej historii. Chandra, choć zdolny i wrażliwy, od dziecka posiadał drugą twarz - mroczne "ja", które mordowało niewinnych ludzi, siało postrach i zniszczenie. Dowiaduje się o tym pułkownik Liewelyn, który "specjalizuje się" w tłumieniu buntów indyjskiej ludności przeciwko panowaniu Brytyjczyków. Postanawia zaszantażować Chandra, aby ten skonstruował maszynę ziejącą ogniem, zdolną do natychmiastowego stłumienia rebelii. Chandra daje się wciągnąć w układ, tym bardziej, że pułkownik porywa jego żonę i dzieci. Ani jednak myśi oddać śmiercionośnej broni w ręce szleńca, tym bardziej że szczerze nienawidzi kolonizatorów. W maszynie, którą nazywa Ognistym Ptakiem, umieszcza mechanizm, który sprawi, że ulegnie ona samozagładzie, jeśli tylko obca ręka będzie próbowała ją uruchomić. Pułkownikowi nie wystarczyło jednak to, że inżynier przekazał mu broń. Na jego oczach zabił żonę, a samego Chandrę przywiązał do lokomotywy. Po uruchomieniu Ognistego Ptaka w płomienaich staje cały dworzec, a lokomotywa staje się żelazną trumną dla 300 dzieci, które pierwszym pociągiem miały pojechać do nowego domu w Bombaju. Duch, który od zawsze zamieszkiwał w duszy Chandry poprzysiągł zemstę i od tragicznego pożaru tułał się po świecie, czekając aż bliźniaki Ben i Sheer skończą 16 lat, aby móc wniknąć w ciało jednego z nich i dalej żyć żądzą zemsty.

Dałam pięć gwiazdek z bardzo prozaicznego powodu. Zawiniło moje nastawienie. Po przeczytaniu "Cienia wiatru" i "Więźnia niebios" spodziewałam się czegoś w podobnym klimacie, tymczasem "Pałac Północy" jest książką przygodową dla młodzieży. Dodam, że bardzo dobrą książką, lecz mimo wszystko skierowaną właśnie do nastolatków i mnie, osobie przed 3o-tką, do gustu nie przypadła....