Piękna, tajemnicza i bardzo klimatyczna książka, która pozwala nam się przenieść w dwa równe światy oddzielone ramą czasową ponad stu lat. Poznajemy dwie historie, dwie niezwykłe bohaterki i płyniemy przez pięknie nam obrazujące Francję w różnych czasach opisy, by dotrzeć do łączącego wszystko zakończenia.
Rok 2007 – Meredith Martin wybiera się w podróż, by napisać bardzo szczegółową biografię Claude'a Debussy'ego. Przy okazji ma zamiar zbadać swoją własną przeszłość. Poszukując śladów swojej rodziny, natrafia na coraz dziwniejsze zagadki powiązane z niezwykłą talią kart tarota.
1891 r. - Leonie Vernier zostaje uwikłana w tajemnice swojego brata. Razem opuszczają Paryż, by na jakiś czas zamieszkać z ciotką. W czasie zwiedzania terenów posiadłości młoda dziewczyna odkrywa tajemniczy grobowiec. W tej okolicy działy się okropne rzeczy. Czy historia może się powtórzyć?
Obie historie czyta się bardzo przyjemnie i obie trzymają w ciągłym napięciu. Opisy pozwalają wczuć się w klimat i główne bohaterki. Pojawia się magia i pytania, czy mamy do czynienia z powieścią fantastyczną, czy w końcu wszystko jakoś logicznie się wyjaśni.
Poruszonych jest wiele wątków i tematów zwłaszcza w tej części, która dzieje się dawniej. Mamy wątki romantyczne, motyw zemsty, podążanie za historią, trochę wróżbiarstwa, motywów okultystycznych i muzykę. Momentami miałam wrażenie, że nawet trochę jest wszystkiego za dużo i niektórych książka może po prostu znużyć. Jednak dałam się wciągnąć i przeżywałam każdą chwilę, choć czytałam powoli, dawkując sobie tę opowieść.
Może jedynie zakończenie odrobinkę mnie zawiodło. Spodziewałam się mocnego elementu zaskoczenia. Czegoś, co zwieńczy całość wspaniałej treści. Może nie było złe. Zakończenie współczesnej części powieści nawet mi się podobało, jednak w samym motywie fantastycznym wydarzeń z przeszłości dużo mi brakowało.
Mimo tego książkę oceniam wysoko i z przyjemnością sięgnę po inne dzieła autorki, szczególnie z serii, do której należy „Grobowiec”, gdyż nie miałam okazji niczego z niej jeszcze przeczytać.

Piękna, tajemnicza i bardzo klimatyczna książka, która pozwala nam się przenieść w dwa równe światy oddzielone ramą czasową ponad stu lat. Poznajemy dwie historie, dwie niezwykłe bohaterki i płyniemy przez pięknie nam obrazujące Francję w różnych czasach opisy, by dotrzeć do łączącego wszystko zakończenia.
Rok 2007 – Meredith Martin wybiera się w podróż, by napisać bardzo...

Lubię połączenie historii, w których przeszłość łączy się z teraźniejszością. Całkiem fajnie napisana, choć cześć 1 według mnie lepsza.

Lubię połączenie historii, w których przeszłość łączy się z teraźniejszością. Całkiem fajnie napisana, choć cześć 1 według mnie lepsza.

Przeczytanie tej książki zajęło mi około czterech miesięcy. Nie jest to zła pozycja, jednak mam wrażenie, że jest ona mało angażująca, w czasie czytania bawiłam się nieźle, niestety po jej odłożeniu nie czułam potrzeby by ponownie po nią sięgnąć.
Poza tym odrobinę przeszkadzały mi wtrącenia w języku francuskim, chociaż rozumiem dlaczego autorka je zastosowała.

Przeczytanie tej książki zajęło mi około czterech miesięcy. Nie jest to zła pozycja, jednak mam wrażenie, że jest ona mało angażująca, w czasie czytania bawiłam się nieźle, niestety po jej odłożeniu nie czułam potrzeby by ponownie po nią sięgnąć.
Poza tym odrobinę przeszkadzały mi wtrącenia w języku francuskim, chociaż rozumiem dlaczego autorka je zastosowała.

Grobowiec to drugi tom cyklu Langwedocja, ale nie jest on kontynuacją Labiryntu. Łączy ich tylko miejsce i niektóre postacie. Podobna jest też konstrukcja książki, akcja prowadzona jest dwutorowo jeden wątek współczesny a drugi sięga końca XIX wieku. Pod koniec książki oba wątki łączą się w jedną spójną całość.
Jest to książka o ogromnej miłości, zdradzie i zawiści o zazdrości, która prowadzi do zbrodni.
Akcja toczy się wolno, jest dużo opisów. Minusem jest częste cytowanie zwrotów francuskich, według mnie zupełnie niepotrzebnie.

Grobowiec to drugi tom cyklu Langwedocja, ale nie jest on kontynuacją Labiryntu. Łączy ich tylko miejsce i niektóre postacie. Podobna jest też konstrukcja książki, akcja prowadzona jest dwutorowo jeden wątek współczesny a drugi sięga końca XIX wieku. Pod koniec książki oba wątki łączą się w jedną spójną całość.
Jest to książka o ogromnej miłości, zdradzie i zawiści o...

Ja chyba lubię takie książki i ta nie zawiodła mnie.

Ja chyba lubię takie książki i ta nie zawiodła mnie.

Niestety, nie przebrnęłam. Mimo ogromnych chęci, utknęłam przed połową książki. Pomysł ciekawy, ale wykonanie jakoś nie zagrało.

Niestety, nie przebrnęłam. Mimo ogromnych chęci, utknęłam przed połową książki. Pomysł ciekawy, ale wykonanie jakoś nie zagrało.

Nie oceniam, bo pomimo klimatu, zasnęłam w połowie...

Nie oceniam, bo pomimo klimatu, zasnęłam w połowie...

Szkoda,że tak mało książek autorki wychodzi w naszym kraju.
Bo czytając grobowiec człowiek,odbywa podróż w nieznany i ulotny już świat.

Grobowiec,składa się jakby z dwóch części.Które często się ze sobą zazębiają.
Zarówno rok 2007,jak i koniec XIX stulecia.
Autorka wręcz z dużym pietyzmem,opisuję tamtą Francję.Kiedy to Alzacja i Lotaryngia zostały przyłączone do Prus.
Autorka przenosi czas w piękne plenery południowej Francji.
Opisując z pietyzmem,zarówno przepiękne wzgórza.Jak i mroczne grobowce.
Uczestniczymy w koncercie,ale i musimy uważać na bandytów.

W czasach nam lepiej znanych,przyznam czułem się ciut gorzej.Tu przyznam,wolałem szybki powrót w dziewietnaste stulecie.
Które,tu jest mistrzowsko oddane.

Podsumowując Grobowiec to warta przypomnienia ,czy też po raz pierwszy przeczytania książka.
Nie nudzi,a wręcz przeciwnie pozwala nam na powrót w czasie,do pięknej zapomnianej.Starej Francji.

Szkoda,że tak mało książek autorki wychodzi w naszym kraju.
Bo czytając grobowiec człowiek,odbywa podróż w nieznany i ulotny już świat.

Grobowiec,składa się jakby z dwóch części.Które często się ze sobą zazębiają.
Zarówno rok 2007,jak i koniec XIX stulecia.
Autorka wręcz z dużym pietyzmem,opisuję tamtą Francję.Kiedy to Alzacja i Lotaryngia zostały przyłączone do...

Powieść o miłości, zawiści, okrucieństwie wpleciona w dwa światy, jeden XIX wiecznej Francji, drugi XXI. Tarot w roli głównej, wokół niego rozgrywa się fabuła. Choć dość grube tomisko, czytało się dobrze, dla osób spragnionych częstych akcji, to nie to. Dla osób lubiących opisy miejsc, osób, ubiorów - to jest to :-) Thrillerem bym tego też nie nazwała. Jedyny minus to dość dużo francuskich zwrotów, o ile nazwy miast, miejsc jeszcze mogą być to reszta dla mnie niezrozumiała, nie wiem czy to miał być zabieg autorki, czy naszego tłumacza.

Powieść o miłości, zawiści, okrucieństwie wpleciona w dwa światy, jeden XIX wiecznej Francji, drugi XXI. Tarot w roli głównej, wokół niego rozgrywa się fabuła. Choć dość grube tomisko, czytało się dobrze, dla osób spragnionych częstych akcji, to nie to. Dla osób lubiących opisy miejsc, osób, ubiorów - to jest to :-) Thrillerem bym tego też nie nazwała. Jedyny minus to dość...

Szału nie było. Ogólnie ciekawa, ale brakowało mi pazura.

Szału nie było. Ogólnie ciekawa, ale brakowało mi pazura.