Książka ma taką smutną opkłasdkę,nie wiem dlaczego.Ale okładka nie jest wesoła,może dlatego że to co spotkało to panią.Nie jest miłe i żadna osoba by,nie chciała tego przeżywać.

W tej,krótkiej książce jest mnóstwo emocji,ból.Cierpienie,wszystkie niemal emocje negatywne.

Dobrze się czytało,fajne opisy Irlandii.

Książka ma taką smutną opkłasdkę,nie wiem dlaczego.Ale okładka nie jest wesoła,może dlatego że to co spotkało to panią.Nie jest miłe i żadna osoba by,nie chciała tego przeżywać.

W tej,krótkiej książce jest mnóstwo emocji,ból.Cierpienie,wszystkie niemal emocje negatywne.

Dobrze się czytało,fajne opisy Irlandii.

Ambroży- anioł, który przychodzi, aby pomóc przejść przez falę nieszczęść, które spotykają May: aresztowanie męża, rozpad małżeństwa, śmierć dwóch synów. Wydaje się, że bohaterka nie da rady, rozpadnie się w tym swoim bólu i rozpaczy na kawałeczki, jednak z pomocą anioła, który wielokrotnie zsyła na nią spokój i ukojenie na nowo próbuje ułożyć sobie życie.

książka bardzo mi się podobała, kilka razy wzruszyła mnie do łez (np scena z umierającym niepełnosprawnym synem Johnym, który przed śmiercią posłał jej pełen miłości uśmiech nieświadomy zbliżającego się końca).

nie wiem czemu ma tyle słabych ocen, dla mnie jest bardzo dobra.

Ambroży- anioł, który przychodzi, aby pomóc przejść przez falę nieszczęść, które spotykają May: aresztowanie męża, rozpad małżeństwa, śmierć dwóch synów. Wydaje się, że bohaterka nie da rady, rozpadnie się w tym swoim bólu i rozpaczy na kawałeczki, jednak z pomocą anioła, który wielokrotnie zsyła na nią spokój i ukojenie na nowo próbuje ułożyć sobie życie.

książka bardzo...

Kolejna książka Deirdre Purcell, którą miałam możliwość przeczytać, chyba jednak najsłabsza. Jak poprzednie, tak i ta jest historią kobiety, która poznajemy, gdy w jej życiu nasypują wielkie zmiany. I to oczywiście zapisuję na plus, treść bardzo ciekawa, ponadto styl pisarski pani Purcell, który bardzo mi odpowiada, kolejni ciekawi bohaterowie, ze swoimi wadami i zaletami, naprawdę żywi, sytuacje, jakie można spotkać w życiu każdego.

Co więc mi się nie podobało, dlaczego oceniłam książkę jako najsłabszą? Po pierwsze potrzebowałam dużo czasu, żeby zwalczyć w sobie niechęć do głównej bohaterki: kobiety żyjącej tylko dla innych, uważającej się za niezastąpioną, która wolała być ślepa, nie widzieć niczego, co działo się wokół niej, bo tak jej było wygodnie, kobiety o podwójnej moralności- szczególnie uderzyło mnie jej oburzenie na syna za kradzieże, a rozgrzeszanie męża za to samo przestępstwo tylko na większą skalę (bo przecież inni też kradną). Poza tym, pomimo iż zazwyczaj nie mam nic przeciwko aniołom w literaturze, tutaj bardzo przeszkadzała mi postać Ambrożego, może bardziej chodziło o przedstawiony obraz tego konkretnego anioła, sceny z jego udziałem, niż o niego jako anioła. Poza tym kompletnie nie podobały mi się wtręty tej postaci skierowane bezpośrednio do czytelnika. Kiedy zorientowałam się, kim jest Ambroży, nawet miałam nadzieję na ciekawe „rozmowy duchowe”, a nie takie płaskie gadki.

Ponieważ jednak postać anioła w trakcie powieści została zredukowana do roli drugorzędnej całość wydaje się pomimo wszystko dość dobra i wielbiciele powieści obyczajowych i Deirdre Purcell mogą spokojnie sięgnąć po lekturę „Rozmów z Ambrożym".

Kolejna książka Deirdre Purcell, którą miałam możliwość przeczytać, chyba jednak najsłabsza. Jak poprzednie, tak i ta jest historią kobiety, która poznajemy, gdy w jej życiu nasypują wielkie zmiany. I to oczywiście zapisuję na plus, treść bardzo ciekawa, ponadto styl pisarski pani Purcell, który bardzo mi odpowiada, kolejni ciekawi bohaterowie, ze swoimi wadami i zaletami,...