Mam pewien problem z ksiażkami, których narratorem jest większa liczba bohaterów. Wybija mnie to z rytmu, powoduje że z każdym rozdziałem muszę na nowo zatopić się w bieg wydarzeń. Książka jednak mi się podobała. Urlop we Francji staje się dla trzech kobiet początkiem zdarzeń, które w różny sposób wpłyną na ich życie. Nie dzieje się tam nic wielkiego, jak sugeruje początek powieści, jednak jak wiadomo czasem niewinne rzeczy zmieniają nasze życie. Przeczytana szybko i pewnie równie szybko będzie zapomniana.

Mam pewien problem z ksiażkami, których narratorem jest większa liczba bohaterów. Wybija mnie to z rytmu, powoduje że z każdym rozdziałem muszę na nowo zatopić się w bieg wydarzeń. Książka jednak mi się podobała. Urlop we Francji staje się dla trzech kobiet początkiem zdarzeń, które w różny sposób wpłyną na ich życie. Nie dzieje się tam nic wielkiego, jak sugeruje początek...

Jedna z nielicznych, a na pewno moja pierwsza powieść w rękach, która pokazuje różne oblicza przyjaźni, które na pewno nie są słodkie i wyidealizowane.
Trzy kobiety, które trzymają się razem i razem idą przez życie. W pewnym momencie okazuje się, że u każdej z nich fundamenty zaczną się sypać a wraz z nimi ich silna przyjaźń zostanie wystawiona na ciężką próbę.

To tylko mendry życia, z których nie wiadomo, czy możliwe jest zwycięstwo a tym bardziej walka o przyjaźń..

Jedna z nielicznych, a na pewno moja pierwsza powieść w rękach, która pokazuje różne oblicza przyjaźni, które na pewno nie są słodkie i wyidealizowane.
Trzy kobiety, które trzymają się razem i razem idą przez życie. W pewnym momencie okazuje się, że u każdej z nich fundamenty zaczną się sypać a wraz z nimi ich silna przyjaźń zostanie wystawiona na ciężką próbę.

To tylko...

Deirdre Purcell to autorka zupełnie mi nieznana. Na książkę natknęłam się w bibliotece i oczarowana opisem oraz pięknym widokiem na okładce postanowiłam ją przeczytać. To historia trzech zaprzyjaźnionych kobiet, których życie pewnego lata obraca się o przysłowiowe 180 stopni.
Przyjaciółki Rita, Tess i Maddy wiodą z pozoru spokojne i beztroskie życie , jednak pewnego lata we Francji każda przekonuje się jak szybko ten spokój może zostać zburzony. Czy już wcześniej były znaki, że coś jest nie tak? Czy przyjaciółki naprawdę są szczęśliwe w swoich małżeństwach?
Historię poznajemy z perspektywy każdej z kobiet. Każda z przyjaciółek opowiada o tragicznych wydarzeniach, które je spotkały. Autorka poruszyła tu temat zdrady, choroby nowotworowej i nieuchronnej śmierci bliskiej osoby, alkoholizmu oraz pedofilii. Plusem jest dla mnie przedstawienie sytuacji ze strony bohaterek i pokazania ich zmagań z przeciwnościami, minusem natomiast było to, że powieść momentami stawała się nużąca i chciałam ją wreszcie skończyć czytać. Po temacie książki spodziewałam się, że będzie więcej dynamizmu i napięcia.
"Ostatnie lato w Arkadii" opowiada o sytuacjach, które mogą spotkać każdego. Mimo, że akcja biegnie tu powoli uważam, że książka jest warta przeczytania. Podobało mi się , że przyjaźń między bohaterkami mimo tylu nieszczęść trwa nadal, każda mimo, że zmaga się z własnymi problemami znajdzie czas dla drugiej. Myślę, że sięgnę po inne powieści tej autorki.

Deirdre Purcell to autorka zupełnie mi nieznana. Na książkę natknęłam się w bibliotece i oczarowana opisem oraz pięknym widokiem na okładce postanowiłam ją przeczytać. To historia trzech zaprzyjaźnionych kobiet, których życie pewnego lata obraca się o przysłowiowe 180 stopni.
Przyjaciółki Rita, Tess i Maddy wiodą z pozoru spokojne i beztroskie życie , jednak pewnego lata we...

A mnie się książka podobała, nie jest może wybitna ale fajnie się czyta i bardzo podobała mi się narracja przestawiona z punktu widzenia trzech bohaterek. Poza książka mówi o różnych problemach, które mogą spotkać tak naprawdę każdą rodziną - bo jest tam i zdrada i problem alkoholowy i pedofilia i śmiertelna choroba i ładnie opisana przyjaźń, która mimo własnych problemów każdej z bohaterek trwa między nimi nadal. I jeszcze wyjątkowy Tom - mądry acz bardzo zamknięty w swoim świecie syn jednej z bohaterek. Ogólnie warto przeczytać.

A mnie się książka podobała, nie jest może wybitna ale fajnie się czyta i bardzo podobała mi się narracja przestawiona z punktu widzenia trzech bohaterek. Poza książka mówi o różnych problemach, które mogą spotkać tak naprawdę każdą rodziną - bo jest tam i zdrada i problem alkoholowy i pedofilia i śmiertelna choroba i ładnie opisana przyjaźń, która mimo własnych problemów...

książka fajna, jednakże nie powala na kolana. plusem jest to, że patrzymy na problem z perspektywy kilku osób, co spotykam po raz pierwszy.
Drugi plusik za dobitne przedstawienie problemu -kryzysu wieku średniego u faceta, co wiąże się często ze zdradą i chęcią zmian,być może mała podpowiedź od autorki, co kobiety mają w tej sytuacji zrobić, aby do tego nie dopuścić?
minus to napewno to, że wiele scen jest opisanych bardzo ogólnikowo, co mnie trochę raziło, no ale, pomijacąc za i przeciw- sądzę, że miło się czytało :)

aaa i trochę tytuł jest dla mnie dziwny, ciężko mi zinterpretować, co autorka miała na myśli.. bo nikt z tej Arkadii się nie wyprowadził, a nawet nie zamierzał :)

książka fajna, jednakże nie powala na kolana. plusem jest to, że patrzymy na problem z perspektywy kilku osób, co spotykam po raz pierwszy.
Drugi plusik za dobitne przedstawienie problemu -kryzysu wieku średniego u faceta, co wiąże się często ze zdradą i chęcią zmian,być może mała podpowiedź od autorki, co kobiety mają w tej sytuacji zrobić, aby do tego nie dopuścić?
minus...

Po lekturze całej listy thrillerów miło zrobić sobie małą odskocznię i zmienić klimat. Tym razem sięgnęłam po książkę obyczajową. Z panią Purcell spotkałam się po raz drugi- powieść sama w sobie jest sympatyczna, chociaż nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Historia trzech przyjaciółek, ich małżeństw i wszelkiego rodzaju kłopotów. W trakcie lektury doszłam do wniosku, że jest przegadana, szczególnie na początku wszystkie trzy bohaterki opowiadają w zasadzie to samo- książka jest opowiedziana z perspektywy trzech bohaterek- pomimo, że niby zmienia się punkt widzenia. W całej powieści pewne fragmenty można byłoby wyciąć bez szkody, a nawet z korzyścią dla całości. Mam poza tym jeszcze zastrzeżenia do dialogów miedzy przyjaciółkami w pierwszych rozdziałach, brzmiały dość sztucznie, potem było ok. pomimo tych usterek czytało się przyjemnie.

Po lekturze całej listy thrillerów miło zrobić sobie małą odskocznię i zmienić klimat. Tym razem sięgnęłam po książkę obyczajową. Z panią Purcell spotkałam się po raz drugi- powieść sama w sobie jest sympatyczna, chociaż nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Historia trzech przyjaciółek, ich małżeństw i wszelkiego rodzaju kłopotów. W trakcie lektury doszłam do wniosku, że...

Trzy kobiety, które wiodą pozornie szczęśliwe życie. Wydawałoby się, że nie brakuje im nieczego - ale czy tak jest rzeczywiście? Zajmują się domami, latoroślami, jednak gdzieś po drodze tracą kontrolę nad więzią łączącą ich z drugimi połówkami. Ich poświęcenie dla rodziny ma różny wymiar. Maddy dla kariery męża porzuciła wszelkie marzenia, czy jest z tym szczęśliwa? Rita czuje się jak ryba w wodzie w obliczu swego poświęcenia. Tess zmaga się z wyobrażeniami miłości do pierwszego męża.
Wszystkie trzy w kwiecie wieku stają w obliczu zdrady i ciężkiej choroby, i pedofilii. Czy uda im się życie poskładać na nowo? Miłość i przyjaźń w wielu aspektach życia. Polecam

Trzy kobiety, które wiodą pozornie szczęśliwe życie. Wydawałoby się, że nie brakuje im nieczego - ale czy tak jest rzeczywiście? Zajmują się domami, latoroślami, jednak gdzieś po drodze tracą kontrolę nad więzią łączącą ich z drugimi połówkami. Ich poświęcenie dla rodziny ma różny wymiar. Maddy dla kariery męża porzuciła wszelkie marzenia, czy jest z tym szczęśliwa? Rita...

Arkadia... kraina wiecznego szczęścia, przepiękne miejsce, ziemski raj symbolizujący spokój, beztroskę, ład, sielankę.

Takie też z pozoru było życie każdej z trzech przyjaciółek, które od lat pielęgnowały łączące ich więzy poprzez spędzanie wspólnych wakacji wraz z rodzinami w jakimś uroczym zakątku. Rodzinom dobrze się wiodło, a finanse nie stanowiły problemu, toteż wspólnie spędzany czas obfitował w wiele atrakcji.

Rozważna i spokojna Tess, wrażliwa i depresyjna Maddy oraz spontaniczna i kipiąca energią Rita - trzy kobiety i trzy skrajnie różne temperamenty. Mimo to wspaniale się dogadują, dobrze czują się w swoim towarzystwie. Ostatnie wakacje spędzane wspólnie w małej miejscowości Collioure na południu Francji otwierają im oczy na pewne sprawy, które dotąd pozostawały niezauważone. Nie wszystko jest takie, jak może się z pozoru wydawać...

Czy ich małżeństwa faktycznie są takie idealne? Jakie problemy rodzinne skrywa każda z kobiet?

Choć życie płynie dalej przyjaciółki muszą stawić czoła poważnym problemom w swoich związkach takim jak zdrada, depresja, rutyna, ale także zmierzyć się z chorobą bliskiej osoby, molestowaniem, zagrożeniem pedofilią, czyli ważkim sprawom, na które nikt nie powinien pozostawać obojętny.

I jeszcze słów kilka o Arkadii... Taką nazwę nosi elegancki i wytworny dom Tess położony na peryferiach Dublina, z którym kobieta jest mocno związana emocjonalnie. To jej prawdziwa przystań, miejsce na ziemi gdzie problemy nabierają innego wymiaru.

"Ostatnie lato w Arkadii" to bardzo przyjemna powieść obyczajowa, w której znajdziemy sporo aspektów psychologicznych. Autorka wprowadziła trzytorowy sposób narracji, dzięki czemu każda z kobiet przedstawia wydarzenia ze swojego punktu widzenia. Pozwala to na obiektywną ocenę zachowań poszczególnej postaci i w tym wypadku jest naprawdę trafnym zabiegiem. Jak dla mnie za mało było tu emocji, a skala poruszonych problemów by tego wymagała. Nie jest to lektura wymagająca, raczej jednorazowe "czytadełko" na wolny wieczór.

Arkadia... kraina wiecznego szczęścia, przepiękne miejsce, ziemski raj symbolizujący spokój, beztroskę, ład, sielankę.

Takie też z pozoru było życie każdej z trzech przyjaciółek, które od lat pielęgnowały łączące ich więzy poprzez spędzanie wspólnych wakacji wraz z rodzinami w jakimś uroczym zakątku. Rodzinom dobrze się wiodło, a finanse nie stanowiły problemu, toteż...

Fajna, ale akcja toczy się tak rozciągliwie, spokojnie, flegmatycznie, że momentami nuży, brakuje jej szybkości.

Fajna, ale akcja toczy się tak rozciągliwie, spokojnie, flegmatycznie, że momentami nuży, brakuje jej szybkości.

Czytadło. Wspólne lato we Francji ale każdy mąż zdradzi ( 3 pary ) + historia wyjątkowego syna Toma.

Czytadło. Wspólne lato we Francji ale każdy mąż zdradzi ( 3 pary ) + historia wyjątkowego syna Toma.