Autorka każdym zdaniem stara się przekonać nas, że prawdziwa miłość nie tylko nie rdzewieje, ale i jest w stanie być jednakowo świeża i pełna namiętności po sześćdziesięciu latach, nawet jeśli (a może właśnie dlaczego) kochankowie nie mieli ze sobą kontaktu przez ten czas. Powieść oczywiście tylko dla kobiet, wierzących w romans, którego żadne przeciwności losu nie są w stanie zniszczyć. Mężczyźni pewnie powinni trzymać się od niej z daleka, choć z drugiej strony, w czasach mieszania się wszystkiego ze wszystkim, może i oni znaleźliby coś dla siebie. Ostatecznie wiejski chłopak pozostał wierny aż do śmierci swojej ukochanej. Zresztą sama scena jej śmierci zasługuje na sfilmowanie. Z pewnością podczas jej oglądania przydałaby się paczka chusteczek.

Autorka każdym zdaniem stara się przekonać nas, że prawdziwa miłość nie tylko nie rdzewieje, ale i jest w stanie być jednakowo świeża i pełna namiętności po sześćdziesięciu latach, nawet jeśli (a może właśnie dlaczego) kochankowie nie mieli ze sobą kontaktu przez ten czas. Powieść oczywiście tylko dla kobiet, wierzących w romans, którego żadne przeciwności losu nie są w...

Pierwsze skojarzenie, jakie przychodzi mi do głowy jest to historia, która bardzo przypomina mi wydarzenia związane z postaciami kultowego bestsellera Nicholasa Sparksa, czyli "Pamiętnik".
Jeśli ktoś zna mniej więcej kolokacje zdarzeń na różnych płaszczyznach, to absolutnie nie muszę przytaczać najpewniej towarzyszących emocji, czy dzielić się refleksjami. Niemniej, tak do końca nie są to identyczne historie, gdzieżby! Niemniej, te podobne uczucia doskonale odzwierciedlały moje samopoczucie oraz pełne napięcie i wzruszenie emocjonalnie niemalże na każdym etapie, kiedy przeżywałam losy bohaterów "Pamiętnika". Nie chcę streszczać tej powieści, przytaczać, tego co jest najważniejsze.

Wiele wątków było ważnych, wzajemnie się splatających. Książkę czytałam jednym tchem, dosłownie! Poświęciłam calutki dzień na przeczytanie jej większości. Początek wydawał mi się tajemniczy, nawet nużący, ale wciągnęłam się maksymalnie w losy bohaterów, na tyle, że czułam ich namacalną obecność, jakbym sama też brała udział w tych wydarzeniach - różnego kalibru. Wstrząsających, wydającymi się niemoralnymi w postępowaniu, wzruszających, odkrywczych, wszystkiego po trochu.

Zresztą, samo krótkie streszczenie lektury wiele już mówi o tym, z jakim kalibrem zmierzy się Czytelnik.
Nastoletnia, acz głęboka miłość dwojga nastolatków, wedle rodziców dziewczyny pochodzących z różnych światków, niemożliwych do pogodzenia. Cena namiętnego, infantylnego rzecz wydaje się uczucia, okazuje się zbyt wysoka, według niektórych nawet nieadekwatna w stosunku do postępku. Można tłumaczyć rodziców, którzy kierowali się wszelkim dobrem dziecka, uchowaniem go od niebezpieczeństwa. Ta jedna zwłaszcza noc okazała się kluczowa, ale zgubna w konsekwencjach, która pogrążyła psychicznie i rozprzestrzeniła się jak zaraza - emocjonalnie po wszystkich członkach rodziny.

W powieści występują liczne retrospekcje. Z początku nastoletniej Violet, później w jej dorosłej wersji oraz współtowarzyszącej głównej bohaterki Claudine. Kobiety zabierają głos, wymieniają się i uzupełniają historiami, wstrząsającymi zwłaszcza w przypadku Violet, która tych kilkanaście lat temu nieświadomie niemalże "wkopywała się do własnego grobu", z którego nie było szans na ucieczkę.

Uchylając rąbka tajemnicy, bohaterka dokonała niesamowitego czynu - przebaczyła czyny tych, którzy pozornie najbardziej ją kochali. Przez tyle lat nie obumarła w niej jedynie miłość, która ta, pomimo więziennych krat, mocno ją uskrzydlała i unosiła, nie pozbawiając nadziei na to, że będzie dane raz jeszcze ją spotkać i przeżyć na nowo..

Naprawdę, więcej już nie powiem. Niemniej, powieść szalenie mnie poruszyła, dotknęła emocjonalnie, aż do głębi i samego końca treści. Podziwiam bohaterkę za wszystko,a może najbardziej za to, że postanowiła raz jeszcze posmakować życia, ale tak naprawdę, u boku jej najbliższych przyjaciół, którzy pojawili się w niespodziewanym, ale chyba najodpowiedniejszym momencie..

PS: Najlepsza powieść, jaką miałam przyjemność przeczytać w 2017 roku! ;)

Pierwsze skojarzenie, jakie przychodzi mi do głowy jest to historia, która bardzo przypomina mi wydarzenia związane z postaciami kultowego bestsellera Nicholasa Sparksa, czyli "Pamiętnik".
Jeśli ktoś zna mniej więcej kolokacje zdarzeń na różnych płaszczyznach, to absolutnie nie muszę przytaczać najpewniej towarzyszących emocji, czy dzielić się refleksjami. Niemniej, tak do...

Dość dziwna melodramatyczna książka o nieprawdopodobnym (w moim przekonaniu) wieloletnim uwięzieniu młodej dziewczyny na poddaszu własnego domu. Uwięzienia dokonują rodzice, ponieważ ich córka związała się z nieodpowiednim w ich mniemaniu chłopakiem. Nawet jeśli czują, że popełnili błąd, nie mają już odwagi, by się z tego wycofać. Dziewczyna, chyba pod wpływem swoistego syndromu sztokholmskiego, nie próbuje uciekać, lecz godzi się z sytuacją. Nikt z rodziny (siostry, ojciec chrzestny) ani lekarz rodzinny nie próbują jej uwolnić. Zostaje wypuszczona dopiero po śmierci matki. Wtedy jednak wydaje się, że jest już za późno, aby cokolwiek naprawić. Dzięki pomocy pewnej energicznej pośredniczki w handlu nieruchomościami, Violet udaje się jednak odbyć podróż w przeszłość, która okazuje się być także jej najbliższą przyszłością.
Polecam osobom, które chętnie poczytają coś o miłości, a jednocześnie lubią zabawę w zgadywanie i domyślanie się, kto jest kim i co się za tym wszystkim kryje.

Dość dziwna melodramatyczna książka o nieprawdopodobnym (w moim przekonaniu) wieloletnim uwięzieniu młodej dziewczyny na poddaszu własnego domu. Uwięzienia dokonują rodzice, ponieważ ich córka związała się z nieodpowiednim w ich mniemaniu chłopakiem. Nawet jeśli czują, że popełnili błąd, nie mają już odwagi, by się z tego wycofać. Dziewczyna, chyba pod wpływem swoistego...

Czytałam dawno temu. Pamiętam towarzyszące mi uczucie niedowierzania, że ojciec może pozbawić córkę młodości, prawa do miłości i szczęścia... na zawsze. Bardzo emocjonalna powieść. Po przeczytaniu warto sięgnąć po "Dzieci Eve". To dalsze losy bohatereki "Tajemnice" Deirdre Purcell.
POLECAM OBIE!

Czytałam dawno temu. Pamiętam towarzyszące mi uczucie niedowierzania, że ojciec może pozbawić córkę młodości, prawa do miłości i szczęścia... na zawsze. Bardzo emocjonalna powieść. Po przeczytaniu warto sięgnąć po "Dzieci Eve". To dalsze losy bohatereki "Tajemnice" Deirdre Purcell.
POLECAM OBIE!

Akcja książki rozwija się w dość powolnym tempie, dlatego trudno ją nazwać wciągającą przynajmniej do połowy. Jednak zdecydowanie warto przemęczyć ten początek. Kiedy oba wątki zaczną się ze sobą łączyć wtedy poznajemy całą prawdę bolesnej przeszłości. Można powiedzieć, że jest to książka o zdolności do przebaczania i potrzebie przebaczania doznanych krzywd. Jest też wzruszający wątek pięknej, dozgonnej miłości. Polecam!

Akcja książki rozwija się w dość powolnym tempie, dlatego trudno ją nazwać wciągającą przynajmniej do połowy. Jednak zdecydowanie warto przemęczyć ten początek. Kiedy oba wątki zaczną się ze sobą łączyć wtedy poznajemy całą prawdę bolesnej przeszłości. Można powiedzieć, że jest to książka o zdolności do przebaczania i potrzebie przebaczania doznanych krzywd. Jest też...

Cóż choć historia nie jest oparta na faktach to ma swoje źródło. Zawsze mnie irytuje jak ludzie potrafią wypaczyć religię. Jak bardzo ważna jest opinia środowiska by wyrzec się dzieci, wnuków w imię czego wyrzutów sumienia, by nikt nie plotkował? Co takiego jest w Nowym Testamencie, że ludzie nie potrafią zrozumieć czym jest miłość do drugiego człowieka. Nie da się w żaden sposób usprawiedliwić okrucieństwa rodziców. No i główna bohaterka walczyła o swoje dopóki nie została zamknięta na tak długo. Denerwujące jest w książce wielokrotnie powtarzające się sceny samoobwiniania. Końcówka za bardzo rozciągnięta. Ale książkę dobrze się czytało.

Cóż choć historia nie jest oparta na faktach to ma swoje źródło. Zawsze mnie irytuje jak ludzie potrafią wypaczyć religię. Jak bardzo ważna jest opinia środowiska by wyrzec się dzieci, wnuków w imię czego wyrzutów sumienia, by nikt nie plotkował? Co takiego jest w Nowym Testamencie, że ludzie nie potrafią zrozumieć czym jest miłość do drugiego człowieka. Nie da się w żaden...

REWELACYJNA:)

REWELACYJNA:)

Dwa dni- tyle potrzebowałam na tę książkę. Nie spodziewałam się tak dobrej lektury. Wessała mnie całkowicie. To świetnie skonstruowana opowieść pełna tajemnic i "królików z kapelusza" na każdym kroku. Kiedy wydaje Ci się, że już wszytko wiesz, nagle, dosłownie w ostatnim zdaniu rozdziału pojawia się następne zaskoczenie, kolejna zagadka i nie możesz przestać czytać.

Miłośnicy Kate Morton i Lucindy Riley będą wniebowzięci. Jest stary dom, jest pokój z tragedią sprzed 60 lat, jest rodzinna historia, której karty odkrywają się powoli, rozdział po rozdziale, a w tym wszystkim dwie kobiety: młoda i starsza, które mają swoje tajemnice. Odkrywanie ich to w tym przypadku niesamowita przyjemność.

To niewątpliwie książka z kategorii tych, które kończą się za szybko, od których nie sposób się oderwać, kosztem przegapienia przystanku tramwajowego :).

Dwa dni- tyle potrzebowałam na tę książkę. Nie spodziewałam się tak dobrej lektury. Wessała mnie całkowicie. To świetnie skonstruowana opowieść pełna tajemnic i "królików z kapelusza" na każdym kroku. Kiedy wydaje Ci się, że już wszytko wiesz, nagle, dosłownie w ostatnim zdaniu rozdziału pojawia się następne zaskoczenie, kolejna zagadka i nie możesz przestać czytać....

Piękna i wzruszająca historia, która wzbudziła we mnie sporo emocji. Straszne, że rodzice zgotowali taki okrutny los swojemu własnemu dziecku, zniszczyli życie, zabrali marzenia.
Jednak los bywa przewrotny. Główna bohaterka Violet dostała prezent od losu, gdy już kończyła swoją egzystencję, chociaż nie spodziewała się, że jeszcze będzie chociaż przez chwilę szczęśliwa..

bardzo polecam!

Piękna i wzruszająca historia, która wzbudziła we mnie sporo emocji. Straszne, że rodzice zgotowali taki okrutny los swojemu własnemu dziecku, zniszczyli życie, zabrali marzenia.
Jednak los bywa przewrotny. Główna bohaterka Violet dostała prezent od losu, gdy już kończyła swoją egzystencję, chociaż nie spodziewała się, że jeszcze będzie chociaż przez chwilę szczęśliwa.....

mocno średnia

mocno średnia