rozwińzwiń

Tygrys i Róża

Okładka książki Tygrys i Róża Małgorzata Musierowicz
Okładka książki Tygrys i Róża
Małgorzata Musierowicz Wydawnictwo: Akapit Press Cykl: Jeżycjada (tom 13) literatura młodzieżowa
160 str. 2 godz. 40 min.
Kategoria:
literatura młodzieżowa
Cykl:
Jeżycjada (tom 13)
Wydawnictwo:
Akapit Press
Data wydania:
2007-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1999-12-31
Liczba stron:
160
Czas czytania
2 godz. 40 min.
Język:
polski
ISBN:
9788360773710
Średnia ocen

7,1 7,1 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Na Jowisza 2! Nadal uzupełniam Jeżycjadę Emilia Kiereś, Małgorzata Musierowicz
Ocena 7,3
Na Jowisza 2! ... Emilia Kiereś, Małg...
Okładka książki Poczytaj mi, mamo. 15 bajek na 100 lat Helena Bechlerowa, Wanda Chotomska, Maria Kowalewska, Tadeusz Kubiak, Barbara Lewandowska, Hanna Łochocka, Małgorzata Musierowicz, Joanna Papuzińska, Janina Porazińska, Elżbieta Szeptyńska, Julian Tuwim, Danuta Wawiłow
Ocena 7,6
Poczytaj mi, m... Helena Bechlerowa, ...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,1 / 10
5159 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
457
431

Na półkach: , , ,

Ostatnio miałam przyjemność przeczytać kolejną powieść autorstwa Pani Małgorzaty Musierowicz, pochodzącej z cyklu „Jeżycjada”.
Utwór „Tygrys i Róża” to 13-ty tom opisujący losy rodziny Borejków.
Uważam, że to jedna z najważniejszych części cyklu.
Dlaczego?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią...
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2024/02/magorzata-musierowicz-tygrys-i-roza.html

Ostatnio miałam przyjemność przeczytać kolejną powieść autorstwa Pani Małgorzaty Musierowicz, pochodzącej z cyklu „Jeżycjada”.
Utwór „Tygrys i Róża” to 13-ty tom opisujący losy rodziny Borejków.
Uważam, że to jedna z najważniejszych części cyklu.
Dlaczego?
Zapraszam do zapoznania się z moją...

więcej Pokaż mimo to

avatar
645
104

Na półkach: , , , , , ,

Kolejny Jeżycjadowy reread po 10 latach. Bardzo udany!

Kiedyś chciałam być jak Ida i myślałam, że taka właśnie będę - silna, niezależna, sarkastyczna. Ale taka nie jestem. Nadal uwielbiam Idusię, ale tym razem zobaczyłam swoje odbicie w Natalii. I jak przeczytałam te kilka scen z nią i Robrojkiem… No moje serce się roztopiło, rozczulały mnie wszystkie ich myśli o sobie nawzajem, a pod koniec to nawet aż zakręciły mi się łzy w oczach ze wzruszenia.

Za to Laura - rozumiem ją. Jest nastolatką, to by wystarczyło jako usprawiedliwienie, że czasem zrobi coś głupiego. Natomiast wydaje mi się, że ta jej chęć, by poznać ojca, jest zrozumiała. W końcu pochodzenie też nas jakoś definiuje, chcemy znać swoje korzenie. A miło jest poczytać o kimś trochę mniej pokornym niż większość bohaterek.

Unpopular opinion, ale dla mnie ta Jeżycjada późniejsza jest bardziej Jeżycjadowa niż wcześniejsza, pewnie dlatego, że jak zaczynałam ją czytać, to była już wydana do 19 tomu, ja w ciągu jednego roku przeczytałam wszystkie te książki, więc myślałam o siostrach Borejko nie jako o nastolatkach, a dorosłych kobietach, a ich dzieci były moimi rówieśnikami i z nimi bardziej się utożsamiałam.

W każdym razie wpadłam na szalony plan przeczytania większości tomów, żeby skonfrontować swoje dawne opinie z obecnymi.

Kolejny Jeżycjadowy reread po 10 latach. Bardzo udany!

Kiedyś chciałam być jak Ida i myślałam, że taka właśnie będę - silna, niezależna, sarkastyczna. Ale taka nie jestem. Nadal uwielbiam Idusię, ale tym razem zobaczyłam swoje odbicie w Natalii. I jak przeczytałam te kilka scen z nią i Robrojkiem… No moje serce się roztopiło, rozczulały mnie wszystkie ich myśli o sobie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
72
61

Na półkach:

Bardzo ciekawa akcja.
Poznajemy Laurę coraz głębiej. Przy okazji dowiadujemy się co u Natalii, która chce pozostać samotna do końca życia po zerwaniu z panem Filipkiem.
Jednak nie wszystko w życiu toczy się jak w naszym własnym scenariuszu.

Bardzo ciekawa akcja.
Poznajemy Laurę coraz głębiej. Przy okazji dowiadujemy się co u Natalii, która chce pozostać samotna do końca życia po zerwaniu z panem Filipkiem.
Jednak nie wszystko w życiu toczy się jak w naszym własnym scenariuszu.

Pokaż mimo to

avatar
392
208

Na półkach: , ,

Kolejny tom za mną - muszę przyznać, że ten poszedł mi szybko, gdyż był bardzo wciągający. Choć tytuł "Tygrys i Róża" jest nieźle pomyślany i naprawdę dobrze brzmi, to prawdę mówiąc, Róży w tej książce niewiele, a pierwsze skrzypce gra wyłącznie Tygrys.
Nie wiem, czy to tylko moje subiektywne wrażenie, czy autorka rzeczywiście była w bardzo dobrej formie pisarskiej w tamtym czasie, ale ten tom wydaje mi się jednym z najlepiej napisanych. Ma konkretną fabułę, która idzie wartko do przodu i mocno wciąga.
Jak nie znosiłam Laury w poprzednich tomach, tak tutaj było mi jej trochę żal, bo tu odniosłam wrażenie, że ona sama z sobą nie potrafi sobie poradzić. Nie umie za bardzo być miła, wciąż jest dość egocentryczna, ale można odnieść wrażenie, że ona sama zaczyna zdawać sobie z tego sprawę, że nie do końca pasuje do społecznych norm, trochę źle się z tym czuje, ale nie może inaczej, bo tak już funkcjonuje jej mózg. Tak jakby była może lekko "neuroróżnorodna", czy jak to określić. Dopiero w tym tomie w zasadzie można powiedzieć, że Laura jest naprawdę ciekawie napisaną postacią.
Kiedy czytałam ten tom za młodu, troszkę się utożsamiałam z córkami Gabrysi, bo mam z nimi tę wspólną rzecz, że ja też nie znam swojego ojca. Przy czym, kiedy to czytałam, to byłam w takim wieku, że raczej podchodziłam świadomie z pogardą do osoby, która z własnej woli odcina się całkowicie od własnego biologicznego dziecka. Nie podzielałam zupełnie uczuć Laury, która czuła raczej jakąś ciekawość, fascynację i chęć poznania swojej nieznanej "rodziny", uważałam tę jej eskapadę za coś dosyć żałosnego. Kiedy czytałam to teraz, inaczej odebrałam tę książkę, ponieważ zupełnie przestałam ją w jakikolwiek sposób odnosić do własnej osoby, odcięłam się już całkiem od osobistych skojarzeń. Trochę jakby bardziej poczułam i zrozumiałam motywy Laury i to, że można czasem faktycznie reagować i tak.
Żal mi było nawet tej złej ciotki Almy - doprawdy nie wiem, jak sama bym się zachowywała, gdybym nagle odkryła, że w moim mieszkaniu jakaś zupełnie nieznana mi osoba (choćby nawet i bratanica, ale nadal nieznana) rozgaszcza się jak u siebie bez mojej wiedzy i zgody, po czym jeszcze robi taki potworny bandżaj w kuchni, marnując / rozlewając / spalając w piekarniku połowę moich zasobów świeżej żywności. No umówmy się, że sposób, w jaki Laura zaprezentowała swoją osobę nowo poznanej ciotce, był raczej dość trudną próbą dla tej ostatniej.

************************
"2023: Powroty do młodości na 40. " - książki z tym oznaczeniem w moim profilu to książki, które czytałam w czasach szkoły podstawowej, średniej i w czasie studiów. W roku 2023, w którym kończę 40 lat, postanowiłam wrócić do lektur z tamtych lat i skonfrontować się z nimi na nowo :)

Kolejny tom za mną - muszę przyznać, że ten poszedł mi szybko, gdyż był bardzo wciągający. Choć tytuł "Tygrys i Róża" jest nieźle pomyślany i naprawdę dobrze brzmi, to prawdę mówiąc, Róży w tej książce niewiele, a pierwsze skrzypce gra wyłącznie Tygrys.
Nie wiem, czy to tylko moje subiektywne wrażenie, czy autorka rzeczywiście była w bardzo dobrej formie pisarskiej w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
129
100

Na półkach: ,

Kolejna świetna część Jeżycjady :)

Książka skupia się na życiu Laury - Tygryska, jej dorastaniu, problemach i emocjach. Piękna relacja Mamy z córkami: Gabrysi z Laurą i Różą. Każda inna, na swój sposób wyjątkowa.

Mój ukochany wątek: Natalia i Robrojek. Nareszcie!

Kolejna świetna część Jeżycjady :)

Książka skupia się na życiu Laury - Tygryska, jej dorastaniu, problemach i emocjach. Piękna relacja Mamy z córkami: Gabrysi z Laurą i Różą. Każda inna, na swój sposób wyjątkowa.

Mój ukochany wątek: Natalia i Robrojek. Nareszcie!

Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

avatar
1919
1256

Na półkach: , , ,

Ta część Jeżycjady byłaby jeszcze sympatyczniejsza, gdyby nie denerwujący Tygrys.

Ta część Jeżycjady byłaby jeszcze sympatyczniejsza, gdyby nie denerwujący Tygrys.

Pokaż mimo to

avatar
3057
2450

Na półkach: , ,

+142/2023 (A)
czyta autorka

+142/2023 (A)
czyta autorka

Pokaż mimo to

avatar
734
734

Na półkach:

Zastanawiałam się co przyniesie kolejna część Jeżycjady, czy nie powieje nudą, a tymczasem okazała się to bardzo mądra, przyjemna, chociaż smutna i momentami przygnębiająca lektura.

Tytułowe bohaterki to córki Gabrysi Borejko czyli Róża zwana Pyzą i pierwszoplanowa postać tej części serii czyli Laura zwana Tygryskiem, która dorastając zaczyna odczuwać brak ojca, nie może pogodzić się z faktem, że Janusz Pyziak porzucił rodzinę i nigdy nie widział jej na własne oczy, bo Laura urodziła się już po jego odejściu. Dziewczyna nie może zrozumieć jak to możliwe, że ojciec nie kontaktuje się z własnymi dziećmi i kompletnie nie interesuje ich losem. Podsłuchała, że w Toruniu mieszka siostra Pyziaka, która utrzymuje kontakt z bratem przebywającym za granicą i podejmuję desperacką próbę pojechania do Torunia, odszukania ciotki i wyciągnięciu od niej jakichś informacji na temat ojca. Jak skończy się ta wyprawa, czy okaże się satysfakcjonująca dla Laury, dowiecie się z kart książki. Moją ogromną sympatię zdobyła drugoplanowa postać – pani Oleńka z Torunia. Z pewnością również ją pokochacie.

Zadziwia mnie postawa rodziny Borejków w kwestii robienia tajemnicy z całej tej sytuacji z Pyziakiem. Przede wszystkim Gabrysia powinna usiąść z córkami i szczerze porozmawiać z nimi na ten temat zamiast szeptać za ich plecami. W ogóle to jak traktowana jest Laura w tej rodzinie strasznie mnie wkurzało. Niby wszyscy tam tacy idealni, a zauważyłam, że jedne dzieci rodzice i dziadkowie mocno faworyzują, a inne olewają. Ich pupilką jest Pyza, co powoduje wzajemną niechęć między siostrami. A przecież wiadomo, że dzieci mają różne charaktery i sposób bycia, więc wyróżnianie tych przebojowych, a odsuwanie na bok tych wycofanych, wyciszonych, nieśmiałych, czasem zakompleksionych uważam za karygodny błąd wychowawczy. U Borejków irytuje mnie również to ciągłe przytaczanie sentencji łacińskich, w czym przoduje dziadek Borejko.

Mogłam tu ponownie spotkać moich ukochanych bohaterów z poprzednich części czyli Robrojka oraz (wygląda na to, że nieśmiertelnego) profesora Dmuchawca, ale również Natalię, która też należy do tych skromnych, spokojnych, nie narzucających wszystkim siebie i swojego zdania.

Było tu dużo trudnych emocji, nierozwiązanych spraw rodzinnych. Wszystko mądrze i rozważnie poprowadzone przez autorkę. W Laurze podobało mi się to, że jak sama powiedziała: „Lubiła dreszczyk emocji i balansowanie na granicy ryzyka.”. To tak jak ja. Porównując wszystkie części Jeżycjady, które do tej pory przeczytałam, ta na ich tle wyróżnia się pozytywnie, jest jedną z lepszych części, bo w sposób przystępny i rozważny pokazuje prawdę życiową i to, że z rodziną często najlepiej wychodzi się na zdjęciu.

Zastanawiałam się co przyniesie kolejna część Jeżycjady, czy nie powieje nudą, a tymczasem okazała się to bardzo mądra, przyjemna, chociaż smutna i momentami przygnębiająca lektura.

Tytułowe bohaterki to córki Gabrysi Borejko czyli Róża zwana Pyzą i pierwszoplanowa postać tej części serii czyli Laura zwana Tygryskiem, która dorastając zaczyna odczuwać brak ojca, nie może...

więcej Pokaż mimo to

avatar
146
143

Na półkach: ,

Opowieść o Laurze - Tygrysku, która wyrusza do Torunia w poszukiwaniu swojego ojca. W tle wątek miłosnych perypetii Natalii.
Jest to dziwna książka. Fabularnie nic specjalnego, ale aż kipi od emocji. Groza czyhająca w mroku i mgle. Zawroty głowy. Choroba. Refleksje o poczuciu odrębności, o samotności. Coś w niej przyciąga. Może wspomnienie snu.

Opowieść o Laurze - Tygrysku, która wyrusza do Torunia w poszukiwaniu swojego ojca. W tle wątek miłosnych perypetii Natalii.
Jest to dziwna książka. Fabularnie nic specjalnego, ale aż kipi od emocji. Groza czyhająca w mroku i mgle. Zawroty głowy. Choroba. Refleksje o poczuciu odrębności, o samotności. Coś w niej przyciąga. Może wspomnienie snu.

Pokaż mimo to

avatar
1023
1020

Na półkach: , , ,

"Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego od środka."

Bardzo sympatyczna książka.

"Cisza pomaga człowiekowi
ujrzeć siebie samego od środka."

Bardzo sympatyczna książka.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    9 247
  • Posiadam
    1 073
  • Chcę przeczytać
    689
  • Ulubione
    348
  • Jeżycjada
    153
  • Chcę w prezencie
    88
  • Dzieciństwo
    68
  • Młodzieżowe
    55
  • Z biblioteki
    50
  • Z dzieciństwa
    45

Cytaty

Więcej
Małgorzata Musierowicz Tygrys i Róża Zobacz więcej
Małgorzata Musierowicz Tygrys i Róża Zobacz więcej
Małgorzata Musierowicz Tygrys i Róża Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także