Adriana Mole'a nie sposób nie lubić. Choć czasem denerwuje jego nieporadność i porażająca naiwność, jego przygody nadal mnie śmieszą. :)

Adriana Mole'a nie sposób nie lubić. Choć czasem denerwuje jego nieporadność i porażająca naiwność, jego przygody nadal mnie śmieszą. :)

Książkę poleciła mi znajoma. Męczyłam się z tą pozycją jednak bardzo długo. Zawsze, kiedy zabierałam się za czytanie, wolałam sięgnąć po coś innego. W końcu jednak się zmusiłam, by ją skończyć, bo nie lubię, gdy mi coś tak długo zalega na półce niedoczytane.
Ogólnie rzecz biorąc – bardzo się zawiodłam. Wielki hit, miało być się z czego pośmiać, miał być przyjemnie spędzony na lekturze czas… A wyszła męczarnia i zastanawianie się po każdym irytującym tekściku głównego bohatera: "to miało być zabawne?". Adrian to jakaś totalna lebioda, zakała życiowa i nieudacznik. I wcale nie dodaje mu to uroku. Czysty idiota, aż mi było szkoda, że ktoś tę postać tak wykreował. Ani on zabawny ani nawet śmiechu nie wart, bo to po prostu żałosna postać. Żałość połączona z megalomanią. A to nie może być dobre połączenie.
Humor kompletnie nie dla mnie. Irytujący i jeżeli powodował u mnie uśmiech, to tylko z powodu litości lub zażenowania głupotą. Taki zapewne był zamysł, to pewnie miała być parodia o życiu, ale jak długo można robić z bohatera kretyna?
Kompletnie to do mnie nie trafiło i nie sięgnę po żaden inny tom z tej serii. A jakby ktoś chciał odkupić ode mnie tę książkę, bo mu akurat seria podchodzi, to chętnie bym się jej pozbyła.

Książkę poleciła mi znajoma. Męczyłam się z tą pozycją jednak bardzo długo. Zawsze, kiedy zabierałam się za czytanie, wolałam sięgnąć po coś innego. W końcu jednak się zmusiłam, by ją skończyć, bo nie lubię, gdy mi coś tak długo zalega na półce niedoczytane.
Ogólnie rzecz biorąc – bardzo się zawiodłam. Wielki hit, miało być się z czego pośmiać, miał być przyjemnie spędzony...

Część rehabilitująca poprzednią, lekką porażkę w serii o Adrianie. Oczywiście nie dorównuje pierwszym częściom, ale na pewno jest ciekawsza od tomu trzeciego. Jestem trochę rozczarowana, że Adrian, który był moim idolem tak słabo radzi sobie w życiu...

Część rehabilitująca poprzednią, lekką porażkę w serii o Adrianie. Oczywiście nie dorównuje pierwszym częściom, ale na pewno jest ciekawsza od tomu trzeciego. Jestem trochę rozczarowana, że Adrian, który był moim idolem tak słabo radzi sobie w życiu...

Seria o Adrianie Mole'u, to najzabawniejsza powieść, jaką w życiu czytałam! Problemy dorosłego już tytułowego bohatera są przekomiczne, a jego tok myślenia porażający. Śledzenie jego przygód to tak, jakby stać się idiotą, jakim jest Mole. Nie mniej jednak książka bardzo ciekawa, polecam ją wszystkim! :)

Seria o Adrianie Mole'u, to najzabawniejsza powieść, jaką w życiu czytałam! Problemy dorosłego już tytułowego bohatera są przekomiczne, a jego tok myślenia porażający. Śledzenie jego przygód to tak, jakby stać się idiotą, jakim jest Mole. Nie mniej jednak książka bardzo ciekawa, polecam ją wszystkim! :)

taki kuzyn forresta gump'a

taki kuzyn forresta gump'a

Pomyslec ze czytalam to majac ok 14 lat :) Przypomnialo mi sie o tej ksiazce niedawno i musze koniecznie do niej wrocic. Pewne fragmenty zostaja w pamieci a cala ksiazka jest jedna wielka komedia i przyjemnie sie ja czyta, nie ma w sobie dlugich opisow (poza tymi opisami frustracji adriana ktore sa komiczne) :)

Pomyslec ze czytalam to majac ok 14 lat :) Przypomnialo mi sie o tej ksiazce niedawno i musze koniecznie do niej wrocic. Pewne fragmenty zostaja w pamieci a cala ksiazka jest jedna wielka komedia i przyjemnie sie ja czyta, nie ma w sobie dlugich opisow (poza tymi opisami frustracji adriana ktore sa komiczne) :)

Adrian przeprowadza się, traci i zmienia pracę, podróżuje.

Ma nową dziewczynę, która go porzuca pod koniec książki. Cóż, nie dziwię się. Nie należy lekceważyć pasji ukochanej osoby.Nawet, jeśli tą pasją jest architektura.

Adrian podejmuje terapię u pani psycholog (ma obsesję na jej punkcie),a także podejmuje próby pisarskie. Pisze powieść. Po jego książkę "Spójrzcie! Płaskie wzgórza mojej rodzinnej ziemi". Ech nie sięgnęłabym po jego książkę ;) .

Jego znajomy Barry Kent przeżywa sukces literacki. Książka "Dziennik przygłupa" dostała się na listę bestsellerów. Adrian mu tego zazdrości.

Adrian przeprowadza się, traci i zmienia pracę, podróżuje.

Ma nową dziewczynę, która go porzuca pod koniec książki. Cóż, nie dziwię się. Nie należy lekceważyć pasji ukochanej osoby.Nawet, jeśli tą pasją jest architektura.

Adrian podejmuje terapię u pani psycholog (ma obsesję na jej punkcie),a także podejmuje próby pisarskie. Pisze powieść. Po jego książkę "Spójrzcie!...

Zawiłości myślenia głównego bohatera śmieszą i przerażają jednocześnie - gdy można się w nich doszukać swoich problemów... Mam chęć przeczytać pozostałe powieści o niejakim Mole'u

Zawiłości myślenia głównego bohatera śmieszą i przerażają jednocześnie - gdy można się w nich doszukać swoich problemów... Mam chęć przeczytać pozostałe powieści o niejakim Mole'u

Jak na razie jest to moja ulubiona część o Adrianie. Były w nim wybuchy śmiechu jak i płaczu. Nie mogę doczekać się następnej części.
Polecam

Jak na razie jest to moja ulubiona część o Adrianie. Były w nim wybuchy śmiechu jak i płaczu. Nie mogę doczekać się następnej części.
Polecam

Męska wersja Bridget Jones, która sprawia, że stwierdzamy "Moje życie nie jest takie złe" ;)

Męska wersja Bridget Jones, która sprawia, że stwierdzamy "Moje życie nie jest takie złe" ;)