Bardzo fajne opowiadania o naszej rzeczywistości w humorystyczny sposób

Bardzo fajne opowiadania o naszej rzeczywistości w humorystyczny sposób

Kolejna książka Abelarda i kolejna, która bardzo mile i pozytywnie zaskakuje. Kolejny raz muszę zacytować klasyka: "ucząc bawi-bawiąc uczy". Abelard w charakterystyczny dla siebie sposób (znany że stand-up) pokazuje nam nasze ludzkie przywary , zachowania społeczne i zachowania, które z pewnością wielu z nas można przypisać. I pomimo, że opisuje je w sposób ironiczny, bawiąc się też czarnym humorem, jednocześnie nie unika w tej książce tematów poważnych i bardzo poważnych. Tematów, które u czytelnika mogą powodować nawet konsternację. Czyni to jednak nie przekraczając dobrego smaku i pomimo, że stosuje łatwy, potoczny język to jego przekaz jest ......mądry.
Polecam , bo Abelard Giza fajnie pisze i jest trafnym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości.

Kolejna książka Abelarda i kolejna, która bardzo mile i pozytywnie zaskakuje. Kolejny raz muszę zacytować klasyka: "ucząc bawi-bawiąc uczy". Abelard w charakterystyczny dla siebie sposób (znany że stand-up) pokazuje nam nasze ludzkie przywary , zachowania społeczne i zachowania, które z pewnością wielu z nas można przypisać. I pomimo, że opisuje je w sposób ironiczny,...

Abelard jak zwykle w formie

Abelard jak zwykle w formie

Gdzieś przeczytałam, możliwe nawet, że na tym portalu, że to "Black Mirror" tylko w wersji papierowej i to chyba najlepsza recenzja tej książki. Idealna w podróż, w małym formacie.
Dla mnie największą jej zaletą jest to, że opowiadania są krótkie i treściwe, wystarczyło 10 minut i miałam kolejne fajne opowiadanie na swoim koncie. Dla zabieganych ludzi z wyrzutami sumienia, że nie mają czasu czytać, ta książka jest idealna! :) Wcześniej ceniłam Abelarda za super błyskotliwy stand up, a tą książką kupił mnie w 100%.
Dostałam w prezencie wersję z autografem, więc będzie to fajna pamiątka na półce.

Gdzieś przeczytałam, możliwe nawet, że na tym portalu, że to "Black Mirror" tylko w wersji papierowej i to chyba najlepsza recenzja tej książki. Idealna w podróż, w małym formacie.
Dla mnie największą jej zaletą jest to, że opowiadania są krótkie i treściwe, wystarczyło 10 minut i miałam kolejne fajne opowiadanie na swoim koncie. Dla zabieganych ludzi z wyrzutami sumienia,...

Ponad 20 różnych historyjek. Jako fan Abelarda jestem jednak lekko rozczarowany. Niektóre zupełnie niezrozumiałe, inne trochę jakby na siłę, kilka naprawdę bardzo fajnych i zabawnych.
Jednak całość pozostawiła niedosyt i mieszane uczucia. Na pewno miałem większe oczekiwania po poprzedniej pozycji Abelarda "Zagłada i czekoladki".
Szału nie ma, ale przeczytać można.

Ponad 20 różnych historyjek. Jako fan Abelarda jestem jednak lekko rozczarowany. Niektóre zupełnie niezrozumiałe, inne trochę jakby na siłę, kilka naprawdę bardzo fajnych i zabawnych.
Jednak całość pozostawiła niedosyt i mieszane uczucia. Na pewno miałem większe oczekiwania po poprzedniej pozycji Abelarda "Zagłada i czekoladki".
Szału nie ma, ale przeczytać można.

Zbiór opowiadań. O nas, naszym życiu. Znając autora spodziewasz się żartu ze standupową częstotliwością, a tu tylko czasem wkrada się ironia. Miejscami mocne niczym opowiadania bizarne Olgi Tokarczuk. Warto sięgnąć, ale chyba w skupieniu większym niż ja do niej siadłem. Ładne, schludne i poręczne wydanie, więc w sam raz także na prezent.

Zbiór opowiadań. O nas, naszym życiu. Znając autora spodziewasz się żartu ze standupową częstotliwością, a tu tylko czasem wkrada się ironia. Miejscami mocne niczym opowiadania bizarne Olgi Tokarczuk. Warto sięgnąć, ale chyba w skupieniu większym niż ja do niej siadłem. Ładne, schludne i poręczne wydanie, więc w sam raz także na prezent.

„Abelard to Mistrz…”
Abelard Giza znany mi był dotychczas z kariery w „stendapie”. Moim zdaniem to najlepszy komik w tej dziedzinie rozrywki. Jego monologi przykuwają uwagę, bawią i zawierają sporo ciekawych spostrzeżeń. A jak mu poszło w książce ?
Znakomicie. „Otworzyć po mojej śmierci” to zbiór opowiadań na różne tematy. Niektóre są zabawne, a inne zmuszają do zastanowienia. Charakteryzują się sporą dawką irracjonalności i jednocześnie są bardzo przystępnie napisane. Jeżeli twórczość Abelarda miałbym do kogoś porównać to najpierwszy plan wysuwa mi się Kurt Vonnegut. Stylowo jest bardzo blisko niego. Niekiedy tematycznie też.
Zbiór krótkich treści wciąga i kusi, żeby zacząć kolejną opowieść… Dawno tak nie miałem z tego typu literaturą. Można powiedzieć, że pochłonąłem ten tomik.
Wydanie jest bardzo staranne. Twarda oprawa z interesującą grafiką, dobrej jakości papier.
Oprócz tekstu mamy też ilustracje. Czasami też wywalone w kosmos.
Całość zapewnia mądrą rozrywkę stojącą na wysokim poziomie. Część treści zostaje w głowie i pozwala przemyśleć niektóre sprawy. Niewiele książek wchodzi w tak głęboką inter reakcję z czytelnikiem. Polecam ten tomik każdemu, nawet tym którzy nie znają Abelarda.

„Abelard to Mistrz…”
Abelard Giza znany mi był dotychczas z kariery w „stendapie”. Moim zdaniem to najlepszy komik w tej dziedzinie rozrywki. Jego monologi przykuwają uwagę, bawią i zawierają sporo ciekawych spostrzeżeń. A jak mu poszło w książce ?
Znakomicie. „Otworzyć po mojej śmierci” to zbiór opowiadań na różne tematy. Niektóre są zabawne, a inne zmuszają do...

Czarne lustro! To było moje skojarzenie przy pierwszych opowiadaniach Autora. Historie zaczynały się zwyczajnie a ich zakończenia miażdżyły mózg. Przy opowiadaniu „Babcia” uroniłam łezkę. Pan Abelard świetnie łączył humor, który znamy z Jego twórczości stand-upowej, z komentarzem do otaczającego nas świata (sytuacji geopolitycznej). Śmiał się i wbijał szpile każdej opcji. Czasami czytało się niektóre gagi Jego głosem, a wręcz widziało się, jakby to zagrał na scenie.
Jedna gwiazdka mniej, bo niestety nie wszystkie opowiadania mnie urzekły. Niektóre, jak „Dinozaur”, miały fajny pomysł, ale puenta była za szybka i trochę nijaka? A może wcale jej nie było? Brakowało mi czegoś więcej w tej historii, zbudowanego napięcia jak to było przy innych opowiadaniach.
Muszę też zwrócić uwagę na przepiękną okładkę oraz rysunki zdobiące opowiadania – tu nepotyzm nie zrobił krzywdy i dzieło nie straciło na jakości.
Tomik polecam i czekam na kolejne twory spod pióra pana Abelarda.

Czarne lustro! To było moje skojarzenie przy pierwszych opowiadaniach Autora. Historie zaczynały się zwyczajnie a ich zakończenia miażdżyły mózg. Przy opowiadaniu „Babcia” uroniłam łezkę. Pan Abelard świetnie łączył humor, który znamy z Jego twórczości stand-upowej, z komentarzem do otaczającego nas świata (sytuacji geopolitycznej). Śmiał się i wbijał szpile każdej opcji....

Jeśli lubisz abstrakcyjny humor to obowiązkowa pozycja dla Ciebie. Kilkanaście krótkich opowiadań z zaskakującym podejściem do prostych spraw i nietuzinkowymi zakończeniami.

Jeśli lubisz abstrakcyjny humor to obowiązkowa pozycja dla Ciebie. Kilkanaście krótkich opowiadań z zaskakującym podejściem do prostych spraw i nietuzinkowymi zakończeniami.

Kupiłam w ciemno. Nie wiedziałam czego się spodziewać po książce. Pierwsze opowiadania nie przypadły mi do gustu, ale później było coraz lepiej. Niezła dawka śmiechu, ale też opowiadania dające do myślenia.
Mocne 8!

Kupiłam w ciemno. Nie wiedziałam czego się spodziewać po książce. Pierwsze opowiadania nie przypadły mi do gustu, ale później było coraz lepiej. Niezła dawka śmiechu, ale też opowiadania dające do myślenia.
Mocne 8!