Przeczytałam Białe róże dla Matyldy, które bardzo mi się podobały. Zatem chcialam sie zapoznać z innymi książkami autorki. Sięgnęłam po Wille. Niestety zawiodłam się. W książce przede wszystkim sa nieprawdopodobne zbiegi okoliczności, aż czasami się z tego śmiałam. Może wynika to z tego że jest to debiut autorki. Natomiast nie zniechęcam sie do jej twórczości. Przeczytam chętnie coś nowszego.

Przeczytałam Białe róże dla Matyldy, które bardzo mi się podobały. Zatem chcialam sie zapoznać z innymi książkami autorki. Sięgnęłam po Wille. Niestety zawiodłam się. W książce przede wszystkim sa nieprawdopodobne zbiegi okoliczności, aż czasami się z tego śmiałam. Może wynika to z tego że jest to debiut autorki. Natomiast nie zniechęcam sie do jej twórczości. Przeczytam...

Coś pomiędzy smętnym, naiwnym romansem a thrillerem poruszającym sprawę przemocy domowej. Na pewno temat ważny pokazujący mechanizm funkcjonowania ofiar. Ostatnie 50 stron naprawdę ruszą akcję mocno do przodu i nie można się oderwać. Mimo wszystko polecam

Coś pomiędzy smętnym, naiwnym romansem a thrillerem poruszającym sprawę przemocy domowej. Na pewno temat ważny pokazujący mechanizm funkcjonowania ofiar. Ostatnie 50 stron naprawdę ruszą akcję mocno do przodu i nie można się oderwać. Mimo wszystko polecam

irytujące bohaterki, słabe, naiwne, jak jeszcze Ewę można jakoś tam usprawiedliwić to Marzena drażni po całości! W ogóle stale autor usprawiedliwia ustami kobiet przemoc w związkach ogromną miłością! A "tajemnicy" można się domyślić po kilku rozdziałach, Zdecydowanie nie polecam

irytujące bohaterki, słabe, naiwne, jak jeszcze Ewę można jakoś tam usprawiedliwić to Marzena drażni po całości! W ogóle stale autor usprawiedliwia ustami kobiet przemoc w związkach ogromną miłością! A "tajemnicy" można się domyślić po kilku rozdziałach, Zdecydowanie nie polecam

Książka naprawdę ciekawa i warta uwagi tyle że ja jakoś trochę męczyłam się czytając ją....miałam wrażenie że stoję z nią w jednym miejscu. Odczuwałam lekki niepokój i chyba jakąś odrazę do niektórych bohaterów.
Dopiero przy końcu miałam ochotę poznać całą prawdę i dowiedzieć się czy losy Marzeny i Ewy splotą się jakoś w całość.

Książka naprawdę ciekawa i warta uwagi tyle że ja jakoś trochę męczyłam się czytając ją....miałam wrażenie że stoję z nią w jednym miejscu. Odczuwałam lekki niepokój i chyba jakąś odrazę do niektórych bohaterów.
Dopiero przy końcu miałam ochotę poznać całą prawdę i dowiedzieć się czy losy Marzeny i Ewy splotą się jakoś w całość.

Bardzo dobry thriller psychologiczny. Goráco polecam. Magdalena Zimniak jak zawsze nie zawiodla. Ksiázka w podobnym klimacie do trzech poprzednich ktore czytalam, ze zjawiskami paranormalnymi w tle. Autorka potafi budowac napiécie, zmuszac tez do refkleksji. Porusza wazny problem toksycznej milosci oraz niewiary w siebie. Lubie lektury, ktore na dluzej pozostaja w pamiéci, wiec jestem pewna ze i té zapamiétam. Z przyjemnosciá siégné po kolejne dziela Pani Magdaleny.

Bardzo dobry thriller psychologiczny. Goráco polecam. Magdalena Zimniak jak zawsze nie zawiodla. Ksiázka w podobnym klimacie do trzech poprzednich ktore czytalam, ze zjawiskami paranormalnymi w tle. Autorka potafi budowac napiécie, zmuszac tez do refkleksji. Porusza wazny problem toksycznej milosci oraz niewiary w siebie. Lubie lektury, ktore na dluzej pozostaja w pamiéci,...

Noc zarwana ,książkę skończyłam na szczęście przed wyjściem mojego dziecka ze szkoły,bo inaczej bym się spóźniła .
Tak, to jest właśnie jedna z takich książek,którą zaczniesz czytać i tracisz kontakt z rzeczywistością .
Trochę jak bohaterka książki,tyle ze u niej w ogóle była inna przyczyna.
Oj pani Magdalena trafiła w moje gusta, porusza tu bardzo ważny temat ,tego co tak naprawdę dzieje się za niektórymi drzwiami , mimo ze w kręgu znajomych małżeństwo uchodzi prawie za idealne.Doskonały pomysł na wprowadzenie wątku paranormalnego, to jest moim zdaniem dodatkowy smaczek w tej książce.

Z przyjemnością sięgnę po kolejne książki pani Magdaleny .
A książkę polecam .

Noc zarwana ,książkę skończyłam na szczęście przed wyjściem mojego dziecka ze szkoły,bo inaczej bym się spóźniła .
Tak, to jest właśnie jedna z takich książek,którą zaczniesz czytać i tracisz kontakt z rzeczywistością .
Trochę jak bohaterka książki,tyle ze u niej w ogóle była inna przyczyna.
Oj pani Magdalena trafiła w moje gusta, porusza tu bardzo ważny temat ,tego co tak...

Opinie czytelników o tej książce są dość rozbieżne, od beznadziejnej (1) po wybitną (9). Cóż, o gustach się nie dyskutuje i wprost niepojęte byłoby, gdyby czytelnicy nie mieli odmiennego zdania w kwestii czytanych książek.
Ja zaliczam się do grupy, która wysoko ocenia "Willę"; czytałam ją z ogromną ciekawością, z nieustającym i rosnącym z każdą stroną zainteresowaniem, próbując przewidzieć i zrozumieć, jakie tajemnice kryje tytułowa willa, jej mieszkańcy - ci teraźniejsi i ci z przeszłości. To powieść skupiająca w sobie wiele gatunków literackich, poprzez dreszczowiec, a może nawet horror, powieść psychologiczną, romans, aż po elementy kryminalne. Autorce świetnie udało się je wszystkie połączyć, tworząc naprawdę wciągającą i udaną historię.

Kiedy Marzena i Artur, szczęśliwe dotychczas małżeństwo, wprowadza się do żoliborskiej willi, zakupionej po zmarłym dygnitarzu partyjnym minionej epoki PRL, w ich życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Niby wszystko jest dobrze, ich uczucie jest namiętne i niezmienne, a jednak ich psychika zostaje poddana pewnemu oddziaływaniu jakiej złej energii, skumulowanej w tym domu. Kiedy Marzena po raz pierwszy zostaje "za karę" zamknięta w piwnicy za pralnią, jej umysł nawiedzają jakieś obrazy z przeszłości, nawiązujące do tajemniczej historii sprzed lat, które tak ją absorbują, że stają się jej obsesją, że postanawia ją za wszelką cenę rozwikłać, nie przewidując wynikających z tego konsekwencji.

Autorka, oprócz sensacyjnych aspektów, wplotła do powieści wątki natury społeczno-psychologicznej - na przykładzie Marzeny pokazała życie w domu dziecka i jego konsekwencje w dorosłości. Ewa to kobieta, która dla miłości i ratowania ukochanego, gotowa poświęcić jest własne szczęście i godność. Piotr z kolei to postać, za którą kryje się zbrodnicza opresja PRL-u. Magdalenie Zimniak udało się stworzyć niesamowicie wiarygodne postaci kobiece. I Ewa, i Marzena zostały tu naszkicowane bardzo solidnie. Podczas lektury poznajemy je doskonale, znakomicie rozumiemy ich motywy, współodczuwamy w szczęściu i w chwilach trudnych. Wszystko w tej powieści jest spójne, wszystko ma swoje znaczenie, jakiś cel, wszystko doskonale wpasowuje się w tę skomplikowaną układankę.

Opinie czytelników o tej książce są dość rozbieżne, od beznadziejnej (1) po wybitną (9). Cóż, o gustach się nie dyskutuje i wprost niepojęte byłoby, gdyby czytelnicy nie mieli odmiennego zdania w kwestii czytanych książek.
Ja zaliczam się do grupy, która wysoko ocenia "Willę"; czytałam ją z ogromną ciekawością, z nieustającym i rosnącym z każdą stroną zainteresowaniem,...

Z książkami pani Magdaleny znam się bardzo dobrze, większość mam już za sobą.
Wszystkie były warte uwagi, specyficzny kunszt pisarski przypadł mi do gustu.
Jednak ta książka średnio mi się podobała, nie mogłam wogole w nią wsiąknąć.
Okładka sugeruje, że może to być mroczny horror. Nic bardziej mylnego.
Powieść ciężka, pokazujaca trudną miłość, chorą, obsesyjną, brutalną.
Książka naładowana psychologiczną analizą, brutalnością działań.
Bohaterkami są dwie kobiety, dwie historie.
Jedna to żona cele ryty pisarza.
Druga komunistycznego dygnitarza.
Od wyd
Czy też losami kobiet rządzi jakieś przeklęte fatum, jakieś przemożne prawo psychologiczne? Może zatruty polityką PRL-owski pejzaż (symbolizowany przez tytułową willę) nie dawał szans na czystą prawdziwą miłość? Może naznaczył tragiczną skazą i pokolenie dzieci? Jedno wydaje się pewne: gdyby stary Szekspir żył w dwudziestym wieku, Werona jako miejsce akcji „Romea i Julii” miałaby z pewnością konkurencję w Gdańsku lub Warszawie.
Wzajemnej niechęci włoskich

Z książkami pani Magdaleny znam się bardzo dobrze, większość mam już za sobą.
Wszystkie były warte uwagi, specyficzny kunszt pisarski przypadł mi do gustu.
Jednak ta książka średnio mi się podobała, nie mogłam wogole w nią wsiąknąć.
Okładka sugeruje, że może to być mroczny horror. Nic bardziej mylnego.
Powieść ciężka, pokazujaca trudną miłość, chorą, obsesyjną,...

https://slowemmalowane.blogspot.com/2010/10/magdalena-zimniak-willa.html

https://slowemmalowane.blogspot.com/2010/10/magdalena-zimniak-willa.html

Na początku,troszkę o okładce.Bardziej pasuje,do mrocznego horroru.
Nie do powieści psychologicznej.
Akcja,nie powala nie,jest to książka wybitna.
Ani,przełomowa dla literatury polskiej.
Temat,mnie nudził.Dobrze,że już za mną.

Na początku,troszkę o okładce.Bardziej pasuje,do mrocznego horroru.
Nie do powieści psychologicznej.
Akcja,nie powala nie,jest to książka wybitna.
Ani,przełomowa dla literatury polskiej.
Temat,mnie nudził.Dobrze,że już za mną.