Literatura i owszem, kobieca, ale już niekoniecznie dla młodszych panienek ze względu na wyczuwalną dawkę okrucieństwa. Co więcej - literatura zaskakująco dobra jak na produkt reklamowany frazą "Miłosne opowieści wampiryczne". W środku znalazło się bowiem pięć przyzwoitych, całkiem oryginalnych opowiadań, dalekich od spodziewanej po takim zbiorku ckliwej sztampy à la "Zmierzch".

Już rozpoczynająca zbiór "Nawiedzona miłość" Cynthii Leitich Smitch jest przyjemna, serwując - i owszem - wampira-nastolatka, ale do kompletu dorzucając też ducha oraz mroczną tajemnicę z przeszłości. Tradycyjnie nie zawodzi Tanith Lee i jej "Dobre maniery", z mniej konwencjonalnym podejściem do wampiryzmu i ładnie skonstruowaną postacią głównej bohaterki. Trochę gorzej radzi sobie Richelle Mead, opisując w "Świetle księżyca" bunt wampirzej nastolatki i ucieczkę z rządzonego przez wampiry miasta z przypadkowo poznanym zwykłym człowiekiem, jednak wyłaniający się z czasem koncept przepowiedni rekompensuje niedostatki takich sobie realiów. Podobnie jest z "Przemienioną" Nancy Holder - opowiadanie startuje jako marna, apokaliptyczna sztampa, ale nadrabia to niezbyt tuzinkową konstrukcją wątku romantycznego (ich dwóch i ona, piąte koło u wozu). Z całego zbioru najmocniej wybijają się jednak "Żarłoczne" Rachel Vincent. Zamiast bohaterów ssących krew mamy tu nastoletnią syrenę, żywiącą się siłami witalnymi, i jej nastoletnią przyzwoitkę, rzadko spotykaną w literaturze leanan sídhe, czyli coś w rodzaju wampira energetycznego żywiącego się na artystach, których w zamian czyni geniuszami.


Reszta tekstów jest z różnej przyczyny słaba. "Bursztynowy dym" Kristin Cast irytuje naiwną, niezbyt umiejętną stylizacją bohaterki na roztrzepaną siksę i wrzuceniem do jednego wora zbyt dużej ilości skrobanej zewsząd sztampy (wampiryczny romans, seryjny zabójca z przedmieścia, demon na wolności, Furie, etc). "Martwy tropiciel" Rachel Caine jest niezamierzoną groteską, serwującą pozbawione sensu realia (ludzie z małego miasteczka są praktycznie niewolnikami wampirów, nawet piwa im pić nie wolno, żeby smak krwi się nie zmienił, ale bohater nie dość, że z własnej woli tam wrócił, to jeszcze stawia się ojcu, który chce ożywić armię zombie i wytłuc wampiry. Albowiem gdyż tak) i wyglądającą na wyrwany z jakiejś większej całości kawałek. Natomiast "Wolna" Claudii Grey, niestety zamykająca antologię i nieco psująca przez to odbiór całości, ma i koślawą psychologię postaci, przez co ciężko polubić tam kogokolwiek, i nużąco "modną" tematykę (niewinna kolorowa była niewolnica i biały arogancki krwiopijca), i bezsensowne zakończenie, podane bez ikry i jakby bez przekonania.

Ogólnie jednak "Nieśmiertelni" bez problemu potrafią zapewnić kilka chwil przyjemnej rozrywki.

(Esensja.pl)

Literatura i owszem, kobieca, ale już niekoniecznie dla młodszych panienek ze względu na wyczuwalną dawkę okrucieństwa. Co więcej - literatura zaskakująco dobra jak na produkt reklamowany frazą "Miłosne opowieści wampiryczne". W środku znalazło się bowiem pięć przyzwoitych, całkiem oryginalnych opowiadań, dalekich od spodziewanej po takim zbiorku ckliwej sztampy à la...