Powieść o czterech postaciach przemierzających stacje podziemnego metra, będącego schronem pozostałej po atomowej apokalipsie cywilizacji. Cóż mogę powiedzieć... Fantastyka - tego tam szukałam. Szukałam przerażających stworów, mrocznych historii i rozlanej krwi. To wszystko właśnie tam znalazłam.
Jednak nie najadłam się tym do syta.

"Kim naprawdę jest Hunter? Czy odwzajemni uczucie, jakim obdarzyła go Sasza?" - takie pytania zawarte są na tyle książki Metro 2034. Na ich odpowiedzi czekałam z największą niecierpliwością. Miał tam wkraść się wątek uczucia, rozgrzewający tę historię. Można powiedzieć, że wkradł, ale jedynie po to, żeby być. Wiadomo było, że Sasza interesuje się Hunterem, jednak z jego strony nie było żadnych jasnych znaków zainteresowania kobietą. Nawet po przeżyciu takiej przygody Hunter pozostał nieugięty. No cóż... Po tym byłam naprawdę głodna.

Mroczny klimat mnie zaciekawił. Szczególnie podobała mi się scena złowrogiej mgły. To jest taki jeden duży plus tej powieści. Klimat i zagadka zaprzestania dostarczania amunicji do Sewastopolskiej - to było ciekawe. Reszta lepiła się bez ładu i składu.

Książka jako całość jest możliwa do przeczytania, jednak nie powala z nóg.

Powieść o czterech postaciach przemierzających stacje podziemnego metra, będącego schronem pozostałej po atomowej apokalipsie cywilizacji. Cóż mogę powiedzieć... Fantastyka - tego tam szukałam. Szukałam przerażających stworów, mrocznych historii i rozlanej krwi. To wszystko właśnie tam znalazłam.
Jednak nie najadłam się tym do syta.

"Kim naprawdę jest Hunter? Czy...