Uwielbiam Grishama, ale nie lubię zbiorów opowiadań. Każde z nich mogłoby zapewne zostać rozwinięte w fascynującą książkę. W formia takiej, w jakiej są pozostawiają niedosyt.

Uwielbiam Grishama, ale nie lubię zbiorów opowiadań. Każde z nich mogłoby zapewne zostać rozwinięte w fascynującą książkę. W formia takiej, w jakiej są pozostawiają niedosyt.

Sama w sobie książka dobra. Wiele opowiadań zapadło mi w pamięci, a ich tytuły ”mówiły” jedno a w treści było zupełnie co innego niż to o czym myślałam na początku(więc 0 spoilerów.)

Minusem jest to, że poznałam sporo bohaterów na raz i trochę mylą mi się wątki, aczkolwiek opowiadania same w sobie przyjemnie, zmuszają do rozmyśleń i wywołują wiele emocji.

Sama w sobie książka dobra. Wiele opowiadań zapadło mi w pamięci, a ich tytuły ”mówiły” jedno a w treści było zupełnie co innego niż to o czym myślałam na początku(więc 0 spoilerów.)

Minusem jest to, że poznałam sporo bohaterów na raz i trochę mylą mi się wątki, aczkolwiek opowiadania same w sobie przyjemnie, zmuszają do rozmyśleń i wywołują wiele emocji.

Ciekawe historie w pigułce. Nie ciągnie mnie do opowiadań, ale te są godne przeczytania.

Ciekawe historie w pigułce. Nie ciągnie mnie do opowiadań, ale te są godne przeczytania.

Ciekawy zbiór opowiadań w małomiasteczkowych klimatach.

Ciekawy zbiór opowiadań w małomiasteczkowych klimatach.

Ja zawsze, nie można się oderwać.Nic dodać,nic ująć.

Ja zawsze, nie można się oderwać.Nic dodać,nic ująć.

Dostajemy do ręki zbiór opowiadań, rozgrywających się w specyficznym klimacie małych miejscowości, gdzie plotka i wścibstwo stanowią drugie imię większości jednostek.

Bohaterowie to wachlarz różnorodnych postaci: dobrych i złych, mamy tu: cwanych prawników, niepozornych urzędników, osoby nieuleczalnie chore, elokwentnego przestępcę, spryciarzy i kanciarzy. Finały opowiadań często są przewrotne, zaskakujące, w środku znajdziemy gamę emocji: przyjaźń, nienawiść, zemstę, obraz tego, do czego posunie się człowiek, by poprawić swoją sytuację materialną. Wprawdzie wszystko charakteryzuje lekki styl, czasem taki z przymrużeniem oka, ale pisarzowi udało się przemycić sytuacje, które dają do myślenia.

Grisham w każdym z opowiadań zupełnie inaczej buduje napięcie, przedstawia świat z zupełnie odmiennej perspektywy, a mimo to każde z nich czyta się równie przyjemnie. Dość łatwo dałem się porwać hrabstwu Ford i jego nietuzinkowym mieszkańcom – najpewniej to m.in. kwestia stylu, w jakim pisze autor. Jedno jest pewne – „Powrót do Ford County” był dla mnie udaną, czytelniczą wyprawą. Polecam ją każdemu z Was – nawet, jeśli to będzie Wasza pierwsza wizyta w hrabstwie lub pierwszy kontakt z Grishamem. Sprawdźcie jego krótkie teksty, a jeśli Wam przypadną do gustu – szerokiej drogi! ;)

Dostajemy do ręki zbiór opowiadań, rozgrywających się w specyficznym klimacie małych miejscowości, gdzie plotka i wścibstwo stanowią drugie imię większości jednostek.

Bohaterowie to wachlarz różnorodnych postaci: dobrych i złych, mamy tu: cwanych prawników, niepozornych urzędników, osoby nieuleczalnie chore, elokwentnego przestępcę, spryciarzy i kanciarzy. Finały opowiadań...

W przeciwieństwie do większości Czytelników, ja bardzo lubię opowiadania. Niestety, w tej książce zbyt mało dla mnie "Grishama w Grishamie". Styl pisania - owszem, "grishamowski", ale z treścią już gorzej. Pod koniec każdego opowiadania spodziewałam się jakiegoś "wow", ale go nie znalazłam, ani razu!

W przeciwieństwie do większości Czytelników, ja bardzo lubię opowiadania. Niestety, w tej książce zbyt mało dla mnie "Grishama w Grishamie". Styl pisania - owszem, "grishamowski", ale z treścią już gorzej. Pod koniec każdego opowiadania spodziewałam się jakiegoś "wow", ale go nie znalazłam, ani razu!

Czyta się dobrze. Opowiadania ciekawe, czasem wzruszające, Krwiodawcy rozśmieszają. Krótkie formy, a więc coś nietypowego dla Grishama, ale moim zdaniem autor utrzymał klasę, polecam.

Czyta się dobrze. Opowiadania ciekawe, czasem wzruszające, Krwiodawcy rozśmieszają. Krótkie formy, a więc coś nietypowego dla Grishama, ale moim zdaniem autor utrzymał klasę, polecam.

Grisham z trochę innej strony. Opowiadania dobrze się czyta, mnie najbardziej podobało się to o chorym na AIDS mężczyźnie, który wraca w rodzinne strony.

Grisham z trochę innej strony. Opowiadania dobrze się czyta, mnie najbardziej podobało się to o chorym na AIDS mężczyźnie, który wraca w rodzinne strony.

"Cały ten Raymond" i "Krwiodawcy" to szczególnie dobre opowiadania ze zbioru, może ze względu na sporą dawkę humoru, którą zaserwował w nich Grisham. :)

"Cały ten Raymond" i "Krwiodawcy" to szczególnie dobre opowiadania ze zbioru, może ze względu na sporą dawkę humoru, którą zaserwował w nich Grisham. :)