Ktoś tu napisał że sięgał po tą książkę wielokrotnie - ciekawy jestem dlaczego?

Ktoś tu napisał że sięgał po tą książkę wielokrotnie - ciekawy jestem dlaczego?

Wartka, doskonale się czytająca czeska powieść w konwencji przygodowej SF, skonstruowana w dość nietypowej formie obszernego wywiadu. Jej akcja jest osnuta wokół poczynań czwórki bohaterów (dwóch Islandczyków oraz dwójka gości z Czech),którzy wyprawiają się do jednej z tajemniczych islandzkich jaskiń, być może odwiedzonych w XIX wieku przez Juliusza Verne'a. Czy rzeczywiście tam gościł? Czy czerpał stamtąd inspirację do szeregu swoich powieści? I czemu w ogóle ukrywał swoją podróż na Islandię? Wszystkie te zagadki próbują rozwiązać bohaterowie, zmagając się dodatkowo z kilkoma przeciwnościami losu.

Souček bardzo sprytnie wplótł w fabułę zarówno różne detale z życiorysu Verne'a, jak i szereg wątków z jego twórczości. Jednak to, co jeszcze pół wieku temu zapewniało czytelnikowi odrobinę emocji i intelektualnej stymulacji, dziś już nie wystarcza. Obecnie "Tajemnica ślepych ptaków" sprawdzi się bowiem co najwyżej jako powieść przygodowa dla młodzieży, i to takiej, która będzie w stanie przymknąć oko na różne archaizmy tak tematyczne, jak i społeczne.

Przede wszystkim próżno szukać tu ogólnie pojętego SF - to bardziej powieść ufologiczna. Nie dość, że dostajemy tu w pewnym momencie regularny latający talerz, to jeszcze od czasu do czasu bohaterowie pracowicie rekapitulują różnoraką wiedzę obślinioną później przez Dänikena i jemu podobnych (meteoryt tunguski, odwiedziny obcych na Ziemi, kanały na Marsie, Baalbek). Nie utrudnia to w najmniejszym stopniu lektury, ale wtrąca całość w rejon swego rodzaju bajek.

Troszkę gorzej jest z aspektem społecznym. Otóż islandzcy bohaterowie zaczynają dostrzegać pod wpływem czeskich towarzyszy, iż cały ich system społeczny - demokracja, Althing i reszta - jest nic niewarty w porównaniu z osiągnięciami komunizmu. Że Czechy komunistyczne są znacznie lepszym krajem do życia, gdyż... nie ma tam zaborczych, rozpanoszonych Amerykanów z ich militarnymi bazami. Bo i faktycznie - Amerykanów w Czechach nie było. Byli za to Rosjanie, o których akurat w powieści nie pada ani słówko. Naturalnie na Islandii bohaterowie mogą liczyć na pomoc jedynie komunistycznej prasy (tak, jest tam taka, oczywiście praktycznie podziemna) i robotniczej (głównie rybackiej) braci.

Powieść czyta się więc szybko i gładko, szczególnie że autorowi udało się całkiem ładnie zróżnicować wypowiedzi bohaterów i wpleść szereg urokliwych odniesień do ogólnie pojętej kultury, ale czasami podczas lektury można zazgrzytać zębami.

Wartka, doskonale się czytająca czeska powieść w konwencji przygodowej SF, skonstruowana w dość nietypowej formie obszernego wywiadu. Jej akcja jest osnuta wokół poczynań czwórki bohaterów (dwóch Islandczyków oraz dwójka gości z Czech),którzy wyprawiają się do jednej z tajemniczych islandzkich jaskiń, być może odwiedzonych w XIX wieku przez Juliusza Verne'a. Czy...

Fajny klimat utrzymany w formie wywiadów

Fajny klimat utrzymany w formie wywiadów

Autor nieźle się nagimnastykował obmyślając całą tę historię. Mimo to książka nie okazała się dziełem ponadczasowym. Z fantastyką naukową jest już tak, że potrafi się brzydko zestarzeć. Czasem śmieszy w sposób niezamierzony, czasem przynudza, ale momentami wciąż potrafi zainteresować.

Autor nieźle się nagimnastykował obmyślając całą tę historię. Mimo to książka nie okazała się dziełem ponadczasowym. Z fantastyką naukową jest już tak, że potrafi się brzydko zestarzeć. Czasem śmieszy w sposób niezamierzony, czasem przynudza, ale momentami wciąż potrafi zainteresować.

Jedna z moich ulubionych pozycji z dawnych lat. Napisana w formie oddzielnych relacji głównych bohaterów, układa się w "fantastyczną" powieść.
Autor wymyślił fabułę, którą w niesamowity sposób "udokumentowuje".
W doskonały sposób opisuje poszukiwanie śladów obcych.
Polecam całą trylogię.

Jedna z moich ulubionych pozycji z dawnych lat. Napisana w formie oddzielnych relacji głównych bohaterów, układa się w "fantastyczną" powieść.
Autor wymyślił fabułę, którą w niesamowity sposób "udokumentowuje".
W doskonały sposób opisuje poszukiwanie śladów obcych.
Polecam całą trylogię.

Nie pamiętam już kiedy pierwszy raz przeczytałem tą książkę, ale od tego czasu sięgałem po nią wielokrotnie.

Nie pamiętam już kiedy pierwszy raz przeczytałem tą książkę, ale od tego czasu sięgałem po nią wielokrotnie.