Kolejny tom z historycznego cyklu Kraszewskiego, tym razem dotyczący walki o władzę pomiędzy dwoma braćmi, tytułowymi synami Władysława Hermana. Pierwszym z nich jest młodszy Bolesław, wzór wszelkich cnót, znakomity wódz i wojownik, przy tym gorliwy chrześcijanin i dobry druh. Drugi to pochodzący z nieprawego łoża starszy Zbigniew - leniwy i tchórzliwy nieudacznik, oszust, chciwiec i furiat, pragnący korony za wszelką cenę i zdradzający raz po raz brata i ojczyznę.

Obaj bohaterowie są przerysowani aż do przesady - Bolesław grzeszy jedynie zbytnim zamiłowaniem do wojowania, a i z tego autor czyni zaletę; Zbigniew jest z kolei zły i zepsuty do szpiku kości. Podobnie jest z otoczeniem obu królewiczów - dwór Bolesława stanowią wspaniali i nieustraszeni wojownicy, Zbigniewa - przegrańcy i pochlebcy, którym przewodzi żołnierz-samochwał, Marek Sobiejucha. Jest to największa wada powieści, chciałoby się bowiem jakichś nieco bardziej pogłębionych i niejednoznacznych portretów. Za wiele nie dowiadujemy się też o Władysławie, choć tu już bardziej Kraszewski starał się zaznaczyć złożoność charakteru władcy, który chciałby, żeby w jego kraju dobrze się działo, ale jest zbyt słaby i schorowany, by przeciwstawić się manipulującemu nim Sieciechowi. Mówiąc o palatynie - wątek jego nie zostaje rozwiązany, autor zawiązuje intrygę, ale nagle całość zwyczajnie znika.

Niektórych zrazi zapewne ten czarno-biały podział, a także nachalny momentami dydaktyzm, ale Kraszewski ma na tyle lekkie pióro, że powieść czyta się szybko i bez przesadnego zgrzytania zębami. Archaiczny język dodaje całości uroku, zaś nad niektórymi poczynionymi przez autora obserwacjami można się zadumać. Dodatkowo w pewnej scenie pojawia się tajemniczy, pochodzący z Francji mnich-kronikarz...

Kolejny tom z historycznego cyklu Kraszewskiego, tym razem dotyczący walki o władzę pomiędzy dwoma braćmi, tytułowymi synami Władysława Hermana. Pierwszym z nich jest młodszy Bolesław, wzór wszelkich cnót, znakomity wódz i wojownik, przy tym gorliwy chrześcijanin i dobry druh. Drugi to pochodzący z nieprawego łoża starszy Zbigniew - leniwy i tchórzliwy nieudacznik, oszust,...