Dawno juz ksiazka nie zawiodla mnie tak bardzo. I nie chodzi tu nawet o jakos opowiadan czy ich tresc, a wlasnie o fakt, ze po takim zbiorze spodziewalabym sie czegos zupelnie innego. Tu slynne powiedzenie, ze nie ocenia sie ksiazki po okladce ma swietne zastosowanie.

Na pierwszy rzut oka opowiadania maja zwiazek ze Swietami. Nawet gdyby wielka, zielono czerwona kokarda nic nam nie mowila znajdziemy z tylu opis - doskonaly prezent na Swieta. I o ile tematyka niekoniecznie musi byc przeciez swiateczna to tresc powinna byc w jakis sposob sprzyjajaca czytaniu w ten czas. Niestety.

Kilka dobrych, znanych nazwisk i kilka niezbyt dlugich opowiadan. Takie rzeczy z reguly czyta sie z przyjemnoscia i bardzo szybko. Tutaj jednak odnosi sie wrazenie, ze niemal kazdy piszacy staral sie wykazac niesamowitymi zdolnosciami pisarskimi. Zawilosci, metafory, historie ktore ciezko zrozumiec i odniesc do rzeczywistosci. A masz czytelniku - czy jestes na tyle madry by odczytac co chce przez to powiedziec? Kilka historii jest tak zawilych, ze z niecierpliwoscia czeka sie na koniec by zrozumiec puente, ktorej... nie ma. Parokrotnie mozna odniesc po prostu wrazenie, ze tekst zostal napisany na zamowienie, byle jak, byle zdazyc i cos oddac.

Szczesliwie sa i wsrod opowiadan perelki, ktore sprawiaja, ze przeczytanie ksiazki nie wydaje sie totalnym zmarnowaniem czasu. I za nie wlasnie druga gwiazdka.

Dawno juz ksiazka nie zawiodla mnie tak bardzo. I nie chodzi tu nawet o jakos opowiadan czy ich tresc, a wlasnie o fakt, ze po takim zbiorze spodziewalabym sie czegos zupelnie innego. Tu slynne powiedzenie, ze nie ocenia sie ksiazki po okladce ma swietne zastosowanie.

Na pierwszy rzut oka opowiadania maja zwiazek ze Swietami. Nawet gdyby wielka, zielono czerwona kokarda...