Cytat dnia
Bo człowiek w połowie bierze się z książek.
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2019
2016
2010
2009
2009
2004
2004
1999
1999
1995
1992
1983
1979
1972
1971
Klapsy i ścinki. Mój alfabet filmowy i nie tylko Kazimierz Kutz 
Kutz oryginalny nie jest. Po fali różnych alfabetów i przeglądów postaci postanowił - niestety - stworzyć coś własnego. Trochę plotek, garść wspomnień i dużo subiektywnych ocen. Autor skupił się przede wszystkim na Górnym Śląsku i postaci stamtąd pochodzących. Nie ominął też rodziny i kolegów z podwórka.
Przede wszystkim jednak Kutz to egocentryk. Pisząc o innych pisze głównie o sobie, zachwyca się własnymi filmami i swym geniuszem. Często się powtarza i kilka wspomnień czy anegdot wraca w różnych rozdziałach.
Jest też autor bardzo nieprecyzyjny w swych opisach. Często się myli, a już apogeum osiągnął w rozdziale o Zbigniewie Zamachowskim. Kutz, dla którego przywiązanie do regionu było - obok wiary i kościoła - najważniejsze, całkowicie zignorował pochodzenie żony Zamachowskiego, Aleksandry Justy. W książce określił ją jako Kaszubkę, a tymczasem jest ona Kociewiaczką. To tak, jakby o Kutzu powiedzieć, że był z Zagłębia.
Piąta strona świata Kazimierz Kutz 
I jeszcze raz Śląsk. Tym razem przecedzony przez wspomnienia, wrażliwość i spojrzenie człowieka, który dla tożsamości Śląska i Ślązaków zrobił wiele dobrego, reżysera, publicysty, pisarza i polityka – Kazimierza Kutza. „Piąta strona świata” jest opowieścią o tym, co to znaczy być Ślązakiem i o tym, że wielowiekowy Śląsk ze swoją kulturą, wartościami, językiem – zanika, że Ślązacy „wtapiają się w nowy materiał genetyczny” daleko od śląskiej ziemi, bo zgodnie z instynktem „celtyckiego matriarchatu” nakazującym „opuszczenie nieżyczliwej ziemi”, w ostatnim stuleciu tłumnie opuszczali ziemię ojców.
„To nie bezpłodność, tylko coś głębszego, podobnego do wymierania rasy, stanowi o naszym biologicznym wyjałowieniu.”
Nostalgiczna, z dobrze wyważonymi dawkami humoru i powagi, subtelności i dosadności, z mieszaniem języka opowieści (bo mamy tu wstawki śląskie i niemieckie) przenosi czytelnika na Śląsk pierwszej połowy XX wieku, pobudza do refleksji i współczucia dla krainy, którą historia i politycy igrali wg swojego widzimisię.
