Nie jest to ksiązka koło której przechodzi mnie obojętnie, dziwne odczucie z jednej strony odrzucała mnie przynajmniej na początku a z drugiej musiałem wracać do lektury. To nie jest typowy kryminał. Myślę że jakiś czas książka pozostanie w moich myślach.

Nie jest to ksiązka koło której przechodzi mnie obojętnie, dziwne odczucie z jednej strony odrzucała mnie przynajmniej na początku a z drugiej musiałem wracać do lektury. To nie jest typowy kryminał. Myślę że jakiś czas książka pozostanie w moich myślach.

Niekwestionowany King thrillerów po lekturze był zaskoczony, podniecony i zdumiony. Przypuszczam, że i trochę zawiedziony, iż sam nie wpadł na pomysł kalendarzowego potwora. Elokwentny upiór działający zgodnie z rytmem pór roku, pojawiający się i znikający niczym wiatr - niby nic a klimat potrafi zmienić. Tak i malownicze południe zamieniło się w makabryczne widowisko. Cały ten ład okazał się złudny, jak słoneczne niebo w mroźny dzień. Ogniwa łańcucha połączono dość szybko. Potem gorączka szafotu, piasku w klepsydrze coraz mniej, rozpalone błyskawice w oczach traciły swą moc. Bezkresna próżność znikała, a wraz z nią odchodził geniusz.
Jakaż to frajda podpisać się pod słowami Kinga.

Niekwestionowany King thrillerów po lekturze był zaskoczony, podniecony i zdumiony. Przypuszczam, że i trochę zawiedziony, iż sam nie wpadł na pomysł kalendarzowego potwora. Elokwentny upiór działający zgodnie z rytmem pór roku, pojawiający się i znikający niczym wiatr - niby nic a klimat potrafi zmienić. Tak i malownicze południe zamieniło się w makabryczne widowisko. Cały...

Ciekawe, jaki wpływ na mój odbiór książki ma fakt, że mieszkam w kraju, w którym prawie wszyscy są meteopatami :)
Brakowało mi w tej książce kobiecych postaci (takich żywych, którym można do głów pozaglądać - wszelkie rozważania i dzienniki są męskie),natomiast sam pomysł, intryga, sposób prowadzenia narracji i przeploty zdarzeń śledziłam z zainteresowaniem. Oraz - jak to zwykle u mnie bywa - dałam się autorowi zmącić i moje próby rozwiązania zagadki kryminalnej były bez wyjątku kompletnie abstrakcyjne :)

Ciekawe, jaki wpływ na mój odbiór książki ma fakt, że mieszkam w kraju, w którym prawie wszyscy są meteopatami :)
Brakowało mi w tej książce kobiecych postaci (takich żywych, którym można do głów pozaglądać - wszelkie rozważania i dzienniki są męskie),natomiast sam pomysł, intryga, sposób prowadzenia narracji i przeploty zdarzeń śledziłam z zainteresowaniem. Oraz - jak to...

Niezmiernie dobry kawał thrillera! Autor pisał tę książkę osiem lat i kiedu uświadomić sobie, że inni "pisarze" w tym czasie realizują jakieś osiem szmir, to kilka gwiazdek należy się już za ten przejaw szacunku do literatury i do czytelnika. Powieść jest w istocie dopracowana, ciekawie, miestrnie skonstruowana pod względem fabuły. Nie obraża intelektu czytelnika, przeciwnie, porusza w naprawdę przyzwoitym stylu tak delikatną kwestię jaką jest kara śmierci. Niekiedy oczywiście pojawiają się śmiesznostki thrillerowych klimatów, jednak nie przesłaniają one ogólnego dobrego, wręcz bardzo dobrego jak na ten gatunek wrażenia. A zakończenie? Jakże niespodziewane, oryginalne i błyskotliwe w swej prostocie. Autor poprzedza je tak, aby ostatecznie dać nam powód do poważnej refleksji. Stephen King recenzując tę powieść podkreślił wartość początkowej fazy powieści, ja, doceniając każdą jej część, powiem, że najciekawszy był dla mnie właśnie finał. Thayer konstruuje przy tym naprawdę ciekawe typy ludzkie, choć niekiedy aż zbyt przejaskrawione w swej typowości, to niektóre z nich, jak porucznik Marlboro, wychodzą wręcz z ram powieściowych i ożywają (choć Marboro akurat jest śmiertelnie chory;). Krótko o tej bogatej treściowo i jakościowo powieści - świetna, warto!

Niezmiernie dobry kawał thrillera! Autor pisał tę książkę osiem lat i kiedu uświadomić sobie, że inni "pisarze" w tym czasie realizują jakieś osiem szmir, to kilka gwiazdek należy się już za ten przejaw szacunku do literatury i do czytelnika. Powieść jest w istocie dopracowana, ciekawie, miestrnie skonstruowana pod względem fabuły. Nie obraża intelektu czytelnika,...

Po prostu świetnie napisana historia. Bardzo interesująco sportretowane główne postaci. Intrygująca fabuła. Wciągająca właściwie od pierwszych stron. Przemyślana i smakowicie podana. Recenzowana jako thriller, ale tak do końca bym się z tym nie zgodził - zbyt wiele wątków obyczajowych ale mistrzowsko splecionych z wątkiem "kryminalnym".

Po prostu świetnie napisana historia. Bardzo interesująco sportretowane główne postaci. Intrygująca fabuła. Wciągająca właściwie od pierwszych stron. Przemyślana i smakowicie podana. Recenzowana jako thriller, ale tak do końca bym się z tym nie zgodził - zbyt wiele wątków obyczajowych ale mistrzowsko splecionych z wątkiem "kryminalnym".

Dixon Bell. Pogodynek. Ujmujący swym talentem przewidywania pogody. Jego prognozy zawsze się sprawdzają. Dwie osobowości w jednym ciele. Weteran z Wietnamu który ocalił życie dziewczynki i więzień oskarżony o osiem zabójstw. Czy jedna z tych twarzy jest prawdziwa? Może obie? By poznać odpowiedź na to pytanie zachęcam do sięgnięcia po powieść. Prześledzimy w niej nie tylko los meteorologa ale także poznamy jego współpracowników z telewizyjnej stacji. Odkryjemy kulisy walki o władzę dobry reportaż czy poznamy mechanizm wyścigu o stanowisko prezentera. Przy okazji zobaczymy jak działa system sprawiedliwości w USA. Lektura obszerna specyficzna jednak dzięki swemu stylowi wciągająca.

Dixon Bell. Pogodynek. Ujmujący swym talentem przewidywania pogody. Jego prognozy zawsze się sprawdzają. Dwie osobowości w jednym ciele. Weteran z Wietnamu który ocalił życie dziewczynki i więzień oskarżony o osiem zabójstw. Czy jedna z tych twarzy jest prawdziwa? Może obie? By poznać odpowiedź na to pytanie zachęcam do sięgnięcia po powieść. Prześledzimy w niej nie tylko...

Zabójca zawsze wybiera młode, bardzo piękne kobiety, dusi je i znika. Jest przy tym do tego stopnia perfekcjonistą, iż nie pozostawia po sobie prawie żadnych śladów, działając zarówno za dnia, jak i w nocy. Dixon Bell to człowiek o sympatycznym usposobieniu, choć niezbyt urodziwy, posiadający za to unikalny dar - wyczuwanie pogody. Co łączy prezentera pogody z seryjnym zabójcą? Ja osobiście prowadziłam własne śledztwo przez wszystkie 468 stron książki przy udziale systematycznie wzrastającego napięcia. Brawa dla autora należą się za wprawne operowanie językiem naukowym i potocznym. Autor na trzy lata zatrudnił się w telewizji. Który pisarz tak poważnie podchodzi do zbierania materiałów? "Pogodynek" to mieszanka dramatu obyczajowego, powieści dokumentalnej traktującej o dziennikarstwie i meteorologii oraz dobrego kryminału.

Zabójca zawsze wybiera młode, bardzo piękne kobiety, dusi je i znika. Jest przy tym do tego stopnia perfekcjonistą, iż nie pozostawia po sobie prawie żadnych śladów, działając zarówno za dnia, jak i w nocy. Dixon Bell to człowiek o sympatycznym usposobieniu, choć niezbyt urodziwy, posiadający za to unikalny dar - wyczuwanie pogody. Co łączy prezentera pogody z seryjnym...

Początek bardzo fajny ale niestety od połowy książka zaczęła się robić bardzo nudna. Zakończenia spodziewałam się zupełnie innego. Fajnie skonstruowane postacie.

Początek bardzo fajny ale niestety od połowy książka zaczęła się robić bardzo nudna. Zakończenia spodziewałam się zupełnie innego. Fajnie skonstruowane postacie.

Książkę czytało mi się dobrze,jednak była zbyt przewidywalna (momentami wręcz nudna).

Książkę czytało mi się dobrze,jednak była zbyt przewidywalna (momentami wręcz nudna).

Zawiodłam się.
Pomysł fajny.
Ale wiało nudą.
Tyle.

Zawiodłam się.
Pomysł fajny.
Ale wiało nudą.
Tyle.