Długo się czyta. Nie jest najgorsza, choć do najlepszych także nie należy. Strasznie się umęczyłem czytając co Perry robił sobie by pozbyć się "infekcji". Oczy wyobraźni dały popisowy koncert.

Długo się czyta. Nie jest najgorsza, choć do najlepszych także nie należy. Strasznie się umęczyłem czytając co Perry robił sobie by pozbyć się "infekcji". Oczy wyobraźni dały popisowy koncert.

Ale kaszanka. Totalnie nie moja bajka. Gdyby nie fakt, że staram się skończyć każda książkę, która zaczynam to poddałbym się po 50 stronach. To było bardzo słabe i bardzo długo się z tym męczyłem. Nie polecam

Ale kaszanka. Totalnie nie moja bajka. Gdyby nie fakt, że staram się skończyć każda książkę, która zaczynam to poddałbym się po 50 stronach. To było bardzo słabe i bardzo długo się z tym męczyłem. Nie polecam

Chciałam przeczytać. Nawet zakupiłam. Miałam nadzieję, na prostą historyjkę o zombi, przyznaję lekko krwawą i z dreszczykiem. Niestety...zawiodłam się.

Chciałam przeczytać. Nawet zakupiłam. Miałam nadzieję, na prostą historyjkę o zombi, przyznaję lekko krwawą i z dreszczykiem. Niestety...zawiodłam się.

Chciałem przeczytać Zakażenie, ale okazało się, że to drugi tom (nie zaczyna się przecież od drugiego tomu). Pomyślałem, że muszę zdobyć jedynkę. Czytam i czytam i tylko jedno mi się nasuwa.... Dyscyplina czytania zmusiła mnie, abym dotrwał do końca tego gniota. Może i niektóre sceny dość krwawe, ale żeby jakieś "tripody" (takie skojarzenie przy ostatnich scenach) rosły na jajach to już gruba przesada. Do rzeczy... były futbolista zaraża się czymś nieziemskim i z tego czegoś wyrastają w różnych częściach ciała podskórne trójkąty, niektóre dojrzewają z łypiącym okiem (spoilerując facet ma niesamowicie wysoko ustawiony próg bólu). Zakażonych było więcej, ale padają jak muchy i zanim Infekcja się rozniosła to książka się skończyła. A mogło być z tego coś naprawdę niecodziennego. Szkoda. :) Jednakże jeśli ktoś ma w sobie dużo czytelniczej dyscypliny to sięgnie po tom pierwszy, ale zapewne jak zacznie od dwójki nie będzie mieć czego żałować (wystarczy przeczytać końcówkę jedynki jako wstęp).

Chciałem przeczytać Zakażenie, ale okazało się, że to drugi tom (nie zaczyna się przecież od drugiego tomu). Pomyślałem, że muszę zdobyć jedynkę. Czytam i czytam i tylko jedno mi się nasuwa.... Dyscyplina czytania zmusiła mnie, abym dotrwał do końca tego gniota. Może i niektóre sceny dość krwawe, ale żeby jakieś "tripody" (takie skojarzenie przy ostatnich scenach) rosły na...

ależ to było nudne! no zero akcji normalnie, ciągle wszystko się kręciło wokół jednego bohatera, za dużo było tej 'gadaniny' , wyjaśnienia czym były te pasożyty bardzo męczyły, żarty były kompletnie nie śmieszne i jeszcze ciagłe powtarzanie się o tej dyscyplinie..

ależ to było nudne! no zero akcji normalnie, ciągle wszystko się kręciło wokół jednego bohatera, za dużo było tej 'gadaniny' , wyjaśnienia czym były te pasożyty bardzo męczyły, żarty były kompletnie nie śmieszne i jeszcze ciagłe powtarzanie się o tej dyscyplinie..

połączenie sf i horroru nawet Masterton czegoś takiego nie wymyślił 200%polecam 2 cz.to infekcja jeszcze lepszy moim skromnym zdaniem

połączenie sf i horroru nawet Masterton czegoś takiego nie wymyślił 200%polecam 2 cz.to infekcja jeszcze lepszy moim skromnym zdaniem

Na fali paniki z powodu koronawirusa, sięgnęłam po książkę, opisującą zaraźliwe ustrojstwo, powodujące szaleństwo, mordercze ciągoty i ostatecznie śmierć. Przypadek? Nie sądzę ;) Pomysł, co prawda, miał autor dość dziwaczny: glistowate pasożyty, z trójkątem na "głowie", dążące do wybudowania zielonego portalu w środku lasu. Cóż, brzmi jak thriller sci-fi raczej z gatunku B i... chyba właśnie tym jest ta książka.

Chociaż czyta się, nie powiem, całkiem dobrze. O ile, rzecz jasna, nie jest się zbyt wrażliwym na dość obrazowe opisy różnych działań fizjologicznych (gmeranie w ranach, wydłubywanie pasożytów z ciała, odcinanie różnych fragmentów ciała). I mnogość krwi i wszelkiego rodzaju wydzielin, tryskających wszędzie dookoła. No i jeśli przymknie się oko na sporo drobnych powtórzeń i dość dziwaczną momentami stylistykę, zupełnie nie pasującą do konwencji.

Mi osobiście zabrakło jakiegoś sensownego wyjaśnienia, czym ostatecznie były owe trójkąty, skąd się wzięły i jaki miały cel. Ale że cykl jest przewidziany na trylogię, pewnie coś więcej wyjaśni się dopiero w kolejnych częściach (mam nadzieję).

Na fali paniki z powodu koronawirusa, sięgnęłam po książkę, opisującą zaraźliwe ustrojstwo, powodujące szaleństwo, mordercze ciągoty i ostatecznie śmierć. Przypadek? Nie sądzę ;) Pomysł, co prawda, miał autor dość dziwaczny: glistowate pasożyty, z trójkątem na "głowie", dążące do wybudowania zielonego portalu w środku lasu. Cóż, brzmi jak thriller sci-fi raczej z gatunku B...

Niezbyt długi ebook bo tylko trochę ponad 200 stron.
Sam pomysł dość mało realny ale to fantastyka i jest w miarę interesujący choć nie wiem czy idzie jak dla mnie w dobrym kierunku.
Jednego jestem pewna- idzie w kierunku kontynuacji pod postacią tomu drugiego którego jestem ciekawa i na pewno się zabiorę do czytania.
Trójkąty wrośnięte w ciało i uczące się nowych słów od swojego żywiciela jak również szepczące mu do ucha.... dość ciekawe, ale to że wylęgają się aby żyć i mają swój cel, który jeszcze nie został odkryty przez ludzi... trochę przesada.
Samo wylęganie opisane jest potwornie a właściwie poprzedza je potwornie podany przykład z naturalnego świata. Nie opiszę tego żeby nie psuć lektury.
Najbardziej zaciekawiły mnie momenty, w których jedna z zarażonych osób próbuje się pozbyć.. z powodzeniem trójkątów.
Dla niektórych osób te opisy mogą być rażące i wstrętne ale dla mnie to były najciekawsze punkty w książce.
Badania epidemiolog dr Monto'ya też były niezłe... spostrzeżenia i opisy tego co dzieje się z ciałem ofiary opanowanej przez zarazę.
Oczywiście nie było zbyt wielu opisów i ogólnie książkę tą traktuję jako wprowadzenie do bardziej rozwiniętej powieści... w tomie drugim. Może warto przetrwać przez tom 1 jako że czytałam ze w drugim tomie jest więcej opisów i więcej ofiar infekcji a to powinno być dużo ciekawsze w czytaniu.

Były również mniej ciekawe opisy... np walki z trójkątami... które chyba bardziej zainteresują męską część czytelników, albo po prostu osoby które lubią czytać o wojskowych strategiach. Nie było dużo tych opisów, ale czytałam je tylko dla formalności, żeby przejść do dalszych etapów książki.

Ogólnie książka przyjemna w czytaniu choć nie jest to jakiś wielki hit. A mimo to sięgnęłam właśnie do tomu drugiego, więc sami zdecydujcie czy jest tak kiepsko, czy jednak ciekawie skoro czytam dalej :)

Ps. Postanowiłam dopisać, że książka pomimo pewnych wad, wciąga i niekiedy na prawdę czekałam tylko na moment aby sięgnąć i czytać dalej :) Może powinnam ją trochę lepiej ocenić?
Nie brakuje tu humoru, nawiązań do detektywa Columbo no i super twardy koleś, który prawie się wykrwawia na śmierć żeby pozbyć się infekcji..... to jednak trzeba przeczytać ;)

Niezbyt długi ebook bo tylko trochę ponad 200 stron.
Sam pomysł dość mało realny ale to fantastyka i jest w miarę interesujący choć nie wiem czy idzie jak dla mnie w dobrym kierunku.
Jednego jestem pewna- idzie w kierunku kontynuacji pod postacią tomu drugiego którego jestem ciekawa i na pewno się zabiorę do czytania.
Trójkąty wrośnięte w ciało i uczące się nowych słów od...

Jestem naprawdę mile zaskoczony, że "Infekcja" Scotta Siglera okazała się tak świetnym thrillerem. Ależ to była jazda!
Powieść okazała się niezwykle wciągająca i trzymająca w napięciu. Autor miał świetny pomysł na fabułę i doskonale go zrealizował. Wybrnął ze wszystkich pułapek i ciemnych zaułków. Odrobina naukowej terminologii tylko uwiarygodniła całość fabuły. Mimo że nie brakowało brutalności i krwawych koszmarnych scen, to jednak Sigler zachował świetny dystans do opisywanych zdarzeń i rzecz całą podał lekko i z humorem. Postać głównego bohatera Perry'ego Dawseya zainspirował z samego siebie, o czym wspomniał na końcu w podziękowaniach. Przez takie piekło, jak Perry, pewnie nie przechodził, ale w swej powieści dał mu taki wycisk, że najwięksi twardziele u innych autorów mieli przy Perrym wręcz sielankę.
Ależ niesamowite były te Trójkąty i te ich głosy: "my głodne skurwysynu". Przyznam, że setnie się ubawiłem, to było naprawdę super!
Reasumując, powieść naprawdę świetna! Napisana z werwą, z polotem i humorem. Idealny relaks przed sylwestrową nocą. Oczywiście sięgam zaraz po kolejny tom. Ale to już w Nowym Roku...
Polecam gorąco nie tylko wielbicielom mrocznych thrillerów i horrorów science-fiction!

Jestem naprawdę mile zaskoczony, że "Infekcja" Scotta Siglera okazała się tak świetnym thrillerem. Ależ to była jazda!
Powieść okazała się niezwykle wciągająca i trzymająca w napięciu. Autor miał świetny pomysł na fabułę i doskonale go zrealizował. Wybrnął ze wszystkich pułapek i ciemnych zaułków. Odrobina naukowej terminologii tylko uwiarygodniła całość fabuły. Mimo że nie...

Bardzo dobra książka z inwazją obcych i dużą dawką humoru. Po jej przeczytaniu zostałem fanem pisarza.

Bardzo dobra książka z inwazją obcych i dużą dawką humoru. Po jej przeczytaniu zostałem fanem pisarza.