każdy dzień jest piękny - nawet tuż przed tragedią.

P.S. To wartościowsza pozycja z tej serii. Piękny język i wartościowa treść.

każdy dzień jest piękny - nawet tuż przed tragedią.

P.S. To wartościowsza pozycja z tej serii. Piękny język i wartościowa treść.

Nie było łatwo zagłębić się w fabułę. Na tyle trudno nawet, że miałam pokusę, aby książkę odłożyć i wrócić do niej kiedyś, później. Czułam jednak podskórnie, że jeśli ją odłożę, to nigdy więcej po nią nie sięgnę. A miałam również przekonanie, że warto tę książkę przeczytać.

Bo warto.

To historia kilku osób, mieszkańców Rzymu, których losy splatają się na wielu płaszczyznach. To ciekawe losy. W pewien sposób dobrze znane, typowe, przewidywalne. Opowiedziane ciekawie, prosto i uczciwie.

Dobra lektura obyczajowa.
Chcę przeczytać inne książki Melanii Mazzucco.

Nie było łatwo zagłębić się w fabułę. Na tyle trudno nawet, że miałam pokusę, aby książkę odłożyć i wrócić do niej kiedyś, później. Czułam jednak podskórnie, że jeśli ją odłożę, to nigdy więcej po nią nie sięgnę. A miałam również przekonanie, że warto tę książkę przeczytać.

Bo warto.

To historia kilku osób, mieszkańców Rzymu, których losy splatają się na wielu...

Jak opowiedzieć całe życie w jeden dzień?
Jak opisać historie kilku bohaterów w jednej książce?
Polityk, który poniósł klęskę. Ochroniarz polityka, obsesyjnie kochający swoją byłą żonę. Emma, żona w potrzasku. Student - idealista.
Melania Mazucco łączy ich losy w gorzką opowieść o życiu, miłości, poszukiwaniu szczęścia.
"...musimy korzystać z wszystkich okazji, jakie się nam nadarzają, niczego nie oczekując, pełni ufności w teraźniejszość i w przyszłość. I nawet jeśli nie uda nam się zdobyć lub posiąść tego, do czego dążymy, szczęście polega właśnie na tym, żeby nie pragnąć niczego oprócz tego, żeby być tym, kim jesteśmy."

Jak opowiedzieć całe życie w jeden dzień?
Jak opisać historie kilku bohaterów w jednej książce?
Polityk, który poniósł klęskę. Ochroniarz polityka, obsesyjnie kochający swoją byłą żonę. Emma, żona w potrzasku. Student - idealista.
Melania Mazucco łączy ich losy w gorzką opowieść o życiu, miłości, poszukiwaniu szczęścia.
"...musimy korzystać z wszystkich okazji, jakie się...

Jak wiele może się zdarzyć w ciągu dwudziestu czterech godzin? Czy życiowe zmiany mają charakter rewolucyjny czy raczej powolno-stopniowy?

Mazzucco opowiada o losach kilku powiązanych ze sobą postaci, ich drogi krzyżują się w Rzymie, 4 maja 2010 roku (każdy z rozdziałów poświęcony jest zdarzeniom z jednej godziny tegoż "pięknego dnia"). Polityk i jego młoda żona, brutalny policjant próbujący odzyskać rodzinę, buntownik-anarchista, młody nauczyciel zakochany w żonatym mężczyźnie: ich osobiste dramaty i porażki oddziałują na siebie nieustannie, rodząc ból, rozczarowania i śmierć.

Książka napisana porywająco, angażuje uwagę od pierwszej linijki. Brutalnie obnaża ludzkie słabości i grzeszki, pokazuje, jak błędy jednostki prowadzą do ruiny jej najbliższego otoczenia. Autorka oddaje głos samym bohaterom, którzy opowiadają o swoich dylematach i niełatwych wyborach, odsłaniają najskrytsze myśli, kochają i cierpią. Powieść bardzo ciekawa konstrukcyjnie (pierwsza scena, pozornie niezwiązana z całością akcji, okazuje się nieśmiałą zapowiedzią porażającego finału),narracyjnie urzekająca. Kradnie czytelnikowi kawałek życia, ale warto jej poświęcić choć jeden dzień.

Jak wiele może się zdarzyć w ciągu dwudziestu czterech godzin? Czy życiowe zmiany mają charakter rewolucyjny czy raczej powolno-stopniowy?

Mazzucco opowiada o losach kilku powiązanych ze sobą postaci, ich drogi krzyżują się w Rzymie, 4 maja 2010 roku (każdy z rozdziałów poświęcony jest zdarzeniom z jednej godziny tegoż "pięknego dnia"). Polityk i jego młoda żona, brutalny...

Nieco zaskakujący pomysł, raczej przypominający cykl scenek rodzajowych z jednego dnia w życiu mieszkańców Rzymu. Czas odmierzany jest kolejnymi rozdziałami – mijającymi godzinami tego dnia. Bohaterowie uwikłani w swoją codzienność. Mający swoje małe i duże pragnienia, tęsknoty. Przeżywający wcześniejsze rozstania, życiowe rozczarowania. Skrupulatnie odgrywający swoje życiowe role (męża/żony, polityka, nauczyciela, antyglobalisty) ze sztucznym uśmiechem, który ma odczarować ich poczucie bezsensu, niespełnienia. Bohaterowie, których moglibyśmy spotkać nie tylko w „Wiecznym Mieście” i sytuacje, które mogłyby zdarzyć się każdego dnia, w różnych miejscach… Autorka niezwykle treściwie ukazuje przebieg wydarzeń tego jednego dnia. Zostawia nas z wieloma myślami do rozważenia, np. „Życie jest łańcuchem zdarzeń banalnych, przypadkowych lub wręcz pozbawionych sensu, których konsekwencje bywają tak nieprzewidywalne, tak nieproporcjonalne”.

Nieco zaskakujący pomysł, raczej przypominający cykl scenek rodzajowych z jednego dnia w życiu mieszkańców Rzymu. Czas odmierzany jest kolejnymi rozdziałami – mijającymi godzinami tego dnia. Bohaterowie uwikłani w swoją codzienność. Mający swoje małe i duże pragnienia, tęsknoty. Przeżywający wcześniejsze rozstania, życiowe rozczarowania. Skrupulatnie odgrywający swoje...

Pisanie Mazzucco jest rozproszone. Szczegół przytłacza wątek główny. Dobre fragmenty mieszają się z opisami jakby z innej opowieści.

Pisanie Mazzucco jest rozproszone. Szczegół przytłacza wątek główny. Dobre fragmenty mieszają się z opisami jakby z innej opowieści.

Fabuła do bólu współczesna, równie dobrze może dotyczyć moich sąsiadów, tu i teraz. Ciekawy sposób przedstawienia historii w ciągu 24 godzin. Mimo wszystko, męczyłam się czytając i zajęło mi to wieki. Nie wiem czy to kwestia stylu napisania czy może tłumaczenia.

Fabuła do bólu współczesna, równie dobrze może dotyczyć moich sąsiadów, tu i teraz. Ciekawy sposób przedstawienia historii w ciągu 24 godzin. Mimo wszystko, męczyłam się czytając i zajęło mi to wieki. Nie wiem czy to kwestia stylu napisania czy może tłumaczenia.

Książka bardzo dobra, ale czegoś mi brakowało, a czegoś było za dużo. Początek ciężko się czyta, lekko nudnawa, senna, ale z każdą stroną wciąga, z każdą stroną chciałam więcej.
Jednoznaczną opinię ciężko wystawić, ale warto przeczytać.
Zakończenie będę pamiętać, chociaż niedopowiedziane, chociaż brakowało mi czegoś w zakończeniu, ale w pamięci ten obraz na zawsze pozostanie.

Książka bardzo dobra, ale czegoś mi brakowało, a czegoś było za dużo. Początek ciężko się czyta, lekko nudnawa, senna, ale z każdą stroną wciąga, z każdą stroną chciałam więcej.
Jednoznaczną opinię ciężko wystawić, ale warto przeczytać.
Zakończenie będę pamiętać, chociaż niedopowiedziane, chociaż brakowało mi czegoś w zakończeniu, ale w pamięci ten obraz na zawsze pozostanie.

Powieść dzieje się podczas jednej doby w Rzymie. Wśród bohaterów książki znajdują się m.in. matka i jej dwoje dzieci, bez ustanku próbująca walczyć o swoją trzyosobową rodzinę, o pracę, o siebie, jej mąż, były policjant, nie radzący sobie z depresją i agresją, jest też polityk walczący o reelekcję, jego syn anarchista, jego modna młoda żona dusząca się w małżeństwie, w którym utknęła, a także nauczyciel gej, żyjący w zakazanym związku z żonatym mężczyzną. Bohaterowie są sfrustrowani, niekochani, szukający bezskutecznie szczęścia. I choć ta książka jest po części o wszystkich wyżej wymienionych to dla mnie przede wszystkim była o Emmie, matce dwójki dzieci, którą wymieniłam pierwszą, o jej sile i kruchości, o przemocy domowej, której doświadczyła i o jej dzieciach, pogubionych, smutnych. Książka, która pozornie, na początku wydaje się być po prostu powieścią obyczajową, wcale nią nie jest, jest opowieścią dramatyczną, z okrutnym zakończeniem, nie dającą nadziei i ukojenia.

Powieść dzieje się podczas jednej doby w Rzymie. Wśród bohaterów książki znajdują się m.in. matka i jej dwoje dzieci, bez ustanku próbująca walczyć o swoją trzyosobową rodzinę, o pracę, o siebie, jej mąż, były policjant, nie radzący sobie z depresją i agresją, jest też polityk walczący o reelekcję, jego syn anarchista, jego modna młoda żona dusząca się w małżeństwie, w...

Powieść obyczajowa którą czyta się z zapartym tchem.Opowiada historie z jednego dnia życia dwóch rodzin nieszczęśliwych i zagubionych ,walczącymi z własnym demonami Polecam.

Powieść obyczajowa którą czyta się z zapartym tchem.Opowiada historie z jednego dnia życia dwóch rodzin nieszczęśliwych i zagubionych ,walczącymi z własnym demonami Polecam.