Bardzo dobra książka polecam a ja się biorę za tom 2

Bardzo dobra książka polecam a ja się biorę za tom 2

Książka czeka cierpliwie na półce pod szyldem „do przeczytania”, a gdy już przyjdzie na nią pora siedzisz i zadajesz sobie pytanie „dlaczego dopiero teraz?” Znacie to?
Tak właśnie mam w tym przypadku - książka leżała ze 3 lata (po okazjonalnym zakupie przy okazji spożywki - wiecie jak jest 😉).

To historia Finna znajdującego się w tajemniczym więzieniu Inacareron oraz Claudii – dziewczyny z Zewnątrz. Każde z nich nie godzi się z własnym losem i chce dojść prawdy o każdym ze światów oraz o sobie samym.

Ciekawą rzeczą jest konstrukcja książki – każdy rozdział rozpoczyna się fragmentem zapisków, opowieści, czy korespondencji osób, które miały bezpośredni związek z Incarceronem. Następnie poznajemy przeplatające się losy bohaterów – tego co dzieje się na bieżąco, ale też ich historię oraz tego co Wewnątrz i na Zewnątrz. Dzięki temu czytelnik może próbować poukładać sobie całość i powoli ogarniać sytuację. A przynajmniej tak mu się wydaje, bo ostateczne odkrycia (a przynajmniej niektóre) są zaskakujące. Akcja nie zwalania tempa, przez co nie można się nudzić, a odpowiedzi rodzą kolejne pytania.

W trakcie lektury co jakiś czas pojawiały się skojarzenia do znanych wątków (a może to Fisher stała się inspiracją dla innych),ale ostatecznie autorka idzie w sobie obranym kierunku i owo wrażenie zupełnie nie przeszkadza w odbiorze całości. Całkiem przyjemna pozycja.

Książka czeka cierpliwie na półce pod szyldem „do przeczytania”, a gdy już przyjdzie na nią pora siedzisz i zadajesz sobie pytanie „dlaczego dopiero teraz?” Znacie to?
Tak właśnie mam w tym przypadku - książka leżała ze 3 lata (po okazjonalnym zakupie przy okazji spożywki - wiecie jak jest 😉).

To historia Finna znajdującego się w tajemniczym więzieniu Inacareron oraz...

"Więzień Incanceron" i "Uciekinier Sapphique" Catherine Fisher to dwa tomy cyklu, który skończył się równie szybko, jak się zaczął. Szeroko reklamowany, doczekał się jedynie dwóch pierwszych tomów, a o kontynuacji internet milczy. Całe szczęście otwarte zakończenie drugiego tomu nie wymaga szczególnie dalszej historii.
Mi ta seria wpadła w ręce całkiem przypadkiem i właściwie jakby nie trafiła, to nie byłaby to żadna strata.

Nie warto dla tych tomów skrobać dwóch osobnych recenzji, bo właściwie można by upchać całą treść w jednym tomie i by to nie bolało. Zresztą pierwszy kończy się w taki sposób w jaki w moim regulaminie czytelniczym tom I kończyć się nie ma prawa.

Cykl "Incanceron" to historia dwóch światów, które są rozdzielone, a zarazem nierozłącznie połączone.
Incanceron to olbrzymie więzienie w którym mieszczą się całe miasta, lasy, morza i góry. Piekło dla osadzonych tam więźniów, którzy żyjąc w nim od pokoleń zaczynają tracić pojęcie, czy w ogóle jest coś na Zewnątrz.
Z kolei Zewnętrzne, zwane przez mieszkańców Epoką, to królestwo, gdzie mimo wysoko rozwiniętej technologii panują surowe zasady, aby przestrzegać realiów jednego wieku i nie iść naprzód. Bo? Bo była wojna i ktoś doszedł do wniosku, że jak wszystko stanie w miejscu, to będzie bardzo fajnie.

W tych realiach żyją kolejno Finn i Claudia. On, więzień Incanceronu, dziecko zrodzone w trzewiach więzienia. I ona, córka Naczelnika, narzeczona księcia i przyszła królowa.

Wykreowane światy, koleje losów bohaterów i cała fabuła budzi z miejsca zainteresowanie. Ale niestety na świetnym pomyśle moje uznania dla autorki się kończy.
Catherine Fisher stworzyła sobie historię, która zdecydowanie ją przerosła. Światu zabrakło szczegółów, pierwszoplanowym bohaterom charakteru(takiego stałego, bo zwykle się zachowywali, tak jak trzeba było na użytek fabuły a nie według swoich cech osobowości),a drugiemu planowi miejsca w fabule i określonych zadań. Dużo wątków i postaci pojawiło się właściwie bez żadnego pomysłu na ich wykorzystanie. Drugi plan wypełniali bohaterowie, których całym celem było zachowywanie się tak, jak określono ich w pierwszym zdaniu o nich i koniec.
Najgorzej jednak wypada fabuła. Cała intryga, problemy społeczne i spiski, wokół których historia się kręci, to kwestia potraktowana bardzo po macoszemu. A nawet nie, zwyczajnie od czapy.
Historia jest grubymi nićmi szyta, i to z różnych materiałów. Wszystko razem tworzy bardzo pokraczną całość, gdzie czytelnik często musi łapać się za głowę, skąd jakiś wątek w ogóle się wziął, nie mówiąc już o tym po co.

No tak, historia ciekawa. Pomysł był dobry, ale pisarce zabrakło zdolności i dobrego warsztatu.
Skończyło się na dwóch tomach, które tworzą jako taką całość, ale finalnie są absurdalnie słabo napisane, a zwroty akcji i ostateczne rozwiązania kompletnie niejasne i nie wiadomo skąd wytrzaśnięte.

"Więzień Incanceron" i "Uciekinier Sapphique" Catherine Fisher to dwa tomy cyklu, który skończył się równie szybko, jak się zaczął. Szeroko reklamowany, doczekał się jedynie dwóch pierwszych tomów, a o kontynuacji internet milczy. Całe szczęście otwarte zakończenie drugiego tomu nie wymaga szczególnie dalszej historii.
Mi ta seria wpadła w ręce całkiem przypadkiem i...

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Tak jak napisano w innych recenzjach na jej temat bardzo trudno jest zacząć ją czytać, a później już jest lepiej i akcja bardzo wciąga.
Czemu jest trudno zacząć, bo trudno umiejscowić sobie przedstawiony świat, nie za bardzo wiadomo ile jest w nim magii a ile technologii.
Dopiero pod koniec czytania kiedy już wyjaśniały się kolejne tajemnice, uporządkowałam książkę w świat zawierający odrobinę Diuny Herberta. Może jest to na wyrost, ale pewne elementy są spójne: kreowanie epoki, postęp technologiczny, magia, a może naturalne zdolności człowieka, tajemnica bohatera, odrodzenie bohatera - przekształcenie go, walka o władzę, i ta cała otaczająca obrzędowość, pewne rytuały, bez których można żyć, ale bohaterowie są w nie wtopieni.
Książka dla młodzieży, choć nie jest cukierkowa, ale pewne krwawe elementy nie zostały przeolbrzymione, a pewne elementy dramatyczne nie zostały pominięte, bo były ważne dla dalszej fabuły i to jest duży plus.
Na końcu naprawdę zaczęło się robić ciekawie, więc przeczytam drugą cześć.
Czy polecam? Hm... Jak ktoś lubi młodzieżówkę to tak. Ale niektórzy mogą odpaść na początku i będą potrzebowali samozaparcia, by przebrnąć i sobie poukładać w głowie ten świat.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Tak jak napisano w innych recenzjach na jej temat bardzo trudno jest zacząć ją czytać, a później już jest lepiej i akcja bardzo wciąga.
Czemu jest trudno zacząć, bo trudno umiejscowić sobie przedstawiony świat, nie za bardzo wiadomo ile jest w nim magii a ile technologii.
Dopiero pod koniec czytania kiedy już wyjaśniały się...

Książka opowiada o Finnie , chłopaku uwięzionym w więzieniu- Incarceronie oraz o Claudii, księżniczce, żyjącej na Zewnątrz, w pałacu. Razem wiedzą, że są po coś więcej, że życie nie biegnie tylko tam gdzie mieszkają. On Widzący Gwiazdy chcę wydostać się z więzienia, choć każdy twierdzi, że nie ma wyjścia z wyjątkiem kilku osób. Ona chcę poznać tajemnice Incarceronu. Pomaga jej w tym jej Mistrz, nauczyciel Jared. Świat pełen tajemnic, kłamstw i podstępów.
W książce podobają mi się fragmenty pieśni, listów itp. rzeczy związanych z książką, a także z rozdziałem. Wciąga później, gdy akcja zaczyna się rozkręcać.

Książka opowiada o Finnie , chłopaku uwięzionym w więzieniu- Incarceronie oraz o Claudii, księżniczce, żyjącej na Zewnątrz, w pałacu. Razem wiedzą, że są po coś więcej, że życie nie biegnie tylko tam gdzie mieszkają. On Widzący Gwiazdy chcę wydostać się z więzienia, choć każdy twierdzi, że nie ma wyjścia z wyjątkiem kilku osób. Ona chcę poznać tajemnice Incarceronu. Pomaga...

Jest to jedna z najlepszych książek, które czytałam! Nie bez powody mój login to Attia =D Polecam ją wszystkim miłośnikom książek fantasty. Nie ma tam wróżek, elfów czy hobbitów. Za to jest niesamowite historia dwóch braci krwi, człowieka-psa, naczelnika oraz księżniczki. Czy uda im się przechytrzyć Więzienie? Przeczytaj, a może się dowiesz ;)

Jest to jedna z najlepszych książek, które czytałam! Nie bez powody mój login to Attia =D Polecam ją wszystkim miłośnikom książek fantasty. Nie ma tam wróżek, elfów czy hobbitów. Za to jest niesamowite historia dwóch braci krwi, człowieka-psa, naczelnika oraz księżniczki. Czy uda im się przechytrzyć Więzienie? Przeczytaj, a może się dowiesz ;)

Ciekawa książka młodzieżowa. Na pierwszy rzut oka widać wiele wpływów, ale nie psuje to odbioru. Mimo że bohaterowie nie byli całkowicie papierowi, nie zaprzyjaźniłam się z nimi.

Ciekawa książka młodzieżowa. Na pierwszy rzut oka widać wiele wpływów, ale nie psuje to odbioru. Mimo że bohaterowie nie byli całkowicie papierowi, nie zaprzyjaźniłam się z nimi.

"Bo śnię, a w snach widzę gwiazdy."

Nie byłam przekonana, czy chcę przeczytać tę książkę, ale po kilkukrotnej lekturze opisu postanowiłam spróbować.

Początek nie był dla mnie zachwycający i ciężko było mi wciągnąć się w świat przedstawiony i wydarzenia, ale im dalej w las, tym było ciekawiej i w pewnym momencie po prostu przepadłam.

Autorka opisuje świat przyszłości, gdzie po Latach Gniewu sporą część społeczeństwa zamknięto w specjalnie skonstruowanym więzieniu, zwanym Incarceronem. Więzienie jest tak potężne, że może śmiało być uważane za drugi świat, w pełni zmechanizowane i samowystarczalne. Jednakże główny bohater, Finn, żyje w tym świecie od trzech lat i miewa wizje, przypomina sobie urywki przeszłości, w której był poza więzieniem i widział gwiazdy. Większość innych mieszkańców więzienia uważa, że Zewnętrze nie istnieje, inni, że wyjścia zapieczętowano i nie można go opuścić, ani się do niego dostać, większość, poza Finnem i garstką jego przyjaciół, którzy po odnalezieniu klucza i z nadzieją, że legendy o Sapphique’u, ponoć jedynym więźniu, któremu udało się uciec, wyruszają na poszukiwanie wyjścia.

Tymczasem w Zewnętrzu ludzie żyją na wzór dawnych Epok i wszelka technika i udogodnienia są zabronione Protokołem. W tym świecie żyje Claudia, która niebawem zostanie wydana za mąż za księcia, czy chce tego, czy nie. Claudia jest na tyle fascynująca, że mimo iż boi się swojego ojca, sprzeciwia mu się i wraz ze swoim nauczycielem Jaredem zgłębiają temat Incarceronu. W końcu Claudia również odnajduje klucz, poprzez który może połączyć się z drugim kluczem i wtedy całość naprawdę nabiera tempa.

Książka jest interesująca, może posiada trochę braków, może opisy niektórych miejsc i postaci pozostawiają wiele do życzenia, ale z całą pewnością historia jest dobra, a świat wykreowany przez autorkę – niezwykły, zarówno Wewnętrze jak i Zewnętrze. Pojawia się wiele pytań przed czytelnikiem, wiele tajemnic, mnie nie udało się przewidzieć wszystkiego w 100%, a lubię, kiedy jest zaskoczenie, uwielbiam to uczucie, kiedy nic nie jest do końca oczywiste, kiedy mogę martwić się o los bohaterów, a tutaj tak było.

Kim jest Sapphique? Czy istnieje? Czy legendy o jego ucieczce są prawdziwe? Gdzie w ogóle znajduje się Incarceron? I co najważniejsze, czy istnieje z niego wyjście?

Dodatkowo książka, mimo iż przedstawia świat przyszłości, a bohaterowie są młodzi, daleka jest od wszystkich młodzieżowych dystopii, przypomniały mi się stare filmy przygodowe, w stylu Goonies, nie ma typowego love story, które zajmuje sporą część opowieści, jest bardziej o przyjaźni, o dążeniu do celu, poszukiwaniu odpowiedzi.

"Bo śnię, a w snach widzę gwiazdy."

Nie byłam przekonana, czy chcę przeczytać tę książkę, ale po kilkukrotnej lekturze opisu postanowiłam spróbować.

Początek nie był dla mnie zachwycający i ciężko było mi wciągnąć się w świat przedstawiony i wydarzenia, ale im dalej w las, tym było ciekawiej i w pewnym momencie po prostu przepadłam.

Autorka opisuje świat przyszłości,...

Nie będę ukrywać że do sięgnięcia po tę książkę skłonił mnie głównie nagłówek "Bestseller The Times". Chciałam się przekonać co jest w niej takiego niezwykłego że znalazła się na tak prestiżowej liście. I okazało się, że powieść jest po prostu fantastyczna! Przez wszystkie strony z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów i byłam naprawdę rozczarowana kiedy książka się skończyła.
Z całą pewnością sięgnę po kolejną część i gratuluje autorce talentu. Spędziłam z jej książką wiele miłych chwil i mogę ją spokojnie polecić każdemu miłośnikowi fantastyki.

Nie będę ukrywać że do sięgnięcia po tę książkę skłonił mnie głównie nagłówek "Bestseller The Times". Chciałam się przekonać co jest w niej takiego niezwykłego że znalazła się na tak prestiżowej liście. I okazało się, że powieść jest po prostu fantastyczna! Przez wszystkie strony z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów i byłam naprawdę rozczarowana kiedy książka się...

Podobała mi się, gdy ją przeczytałam, ale nie wiem, czy teraz by mi się spodobała

Podobała mi się, gdy ją przeczytałam, ale nie wiem, czy teraz by mi się spodobała