Przyznam, że jestem trochę zaskoczona, bo po opisie spodziewałam się, że będzie to historia Julii i Jacka, a prawdziwymi bohaterami tej książki są Topaz i Marius. I nawet mi to pasowało, bo polubiłam ich o wiele bardziej od Julii i Jacka. A co do samej książki to uważam, że była ciekawa, chociażby dlatego, że udało mi się ją przeczytać do końca (ostatnio rzadko mi się to zdarza) Podoba mi się też styl autorki.

Przyznam, że jestem trochę zaskoczona, bo po opisie spodziewałam się, że będzie to historia Julii i Jacka, a prawdziwymi bohaterami tej książki są Topaz i Marius. I nawet mi to pasowało, bo polubiłam ich o wiele bardziej od Julii i Jacka. A co do samej książki to uważam, że była ciekawa, chociażby dlatego, że udało mi się ją przeczytać do końca (ostatnio rzadko mi się to...

książka ogólnie mi się nie podobała. za dużo zbiegów okoliczności, za dużo zagmatwania, żaden z bohaterów nie umiał porozumieć się z drugim, powiedzieć, co czuje itd, więc powstał wielki brak zrozumienia, wielki chaos..
tak moim zdaniem, w książce (tak obszernej) powinien panować jakiś ład i porządek, ponieważ ciężko w pewnych momentach się odnaleźć w tym, co się przeczytało przed chwilą..

książka ogólnie mi się nie podobała. za dużo zbiegów okoliczności, za dużo zagmatwania, żaden z bohaterów nie umiał porozumieć się z drugim, powiedzieć, co czuje itd, więc powstał wielki brak zrozumienia, wielki chaos..
tak moim zdaniem, w książce (tak obszernej) powinien panować jakiś ład i porządek, ponieważ ciężko w pewnych momentach się odnaleźć w tym, co się...

Bardzo dobrze skonstruowane czytadło - powieść obyczajowa z kilkoma wątkami miłosnymi, z których część można przewidzieć, a część stanowi dla czytelnika miłą niespodziankę.

Na pewno nie jest to literatura wysokich lotów, jednak muszę przyznać, że nigdy nie zawiodłam się na powieściach pani Lennox - mają przekonującą fabułę, dużo się w nich dzieje, bohaterowie są wyraziści i nawet jeśli pewne zdarzenia są łatwe do przewidzenia, autorka zawsze przygotowuje jakieś zaskakujące wątki.

Tak jest i w tym przypadku. Gdy wydaje się, że już wszystkie rodzinne tajemnice wyszły na jaw, a kłopoty postaci zostały rozwiązane, na jaw wychodzi jeszcze jeden sekret sprzed wielu lat.

Czytało mi się tę powieść szybko, lekko i przyjemnie, ani przez chwilę nie nudziłam się podczas lektury.
Polecam przede wszystkim jako miłą odskocznię od bardziej ambitnych książek i jako świetny sposób na relaks.

Bardzo dobrze skonstruowane czytadło - powieść obyczajowa z kilkoma wątkami miłosnymi, z których część można przewidzieć, a część stanowi dla czytelnika miłą niespodziankę.

Na pewno nie jest to literatura wysokich lotów, jednak muszę przyznać, że nigdy nie zawiodłam się na powieściach pani Lennox - mają przekonującą fabułę, dużo się w nich dzieje, bohaterowie są wyraziści...

Po raz pierwszy przy książce tej autorki zasypiałam ...
Chwilami bardzo nudzi.

Po raz pierwszy przy książce tej autorki zasypiałam ...
Chwilami bardzo nudzi.

Męcząca... taka była to lektura.

"Zapisane na szkle" do książka, która mogłaby uchodzić za poradnik dla młodych panien, napisany oczywiście ku przestrodze, przedstawiający zagrożenia płynące z niemoralnego prowadzenia się oraz zawierania małżeństwa pochopnie i z nieodpowiednich pobudek.

Nagromadzenie przykładów głupoty i bezmyślności przy podejmowaniu decyzji o wyborze życiowego partnera przyprawia o ból głowy. A już szczytem jest główny wątek miłosny, który przedstawia się następująco: zakochać się w jednym bracie, wyjść za drugiego, a potem pokątnie romansować z tym pierwszym. Aż się prosi o tragedię. Toż to istna "Moda na sukces".

Absolutnie nie polecam!

Męcząca... taka była to lektura.

"Zapisane na szkle" do książka, która mogłaby uchodzić za poradnik dla młodych panien, napisany oczywiście ku przestrodze, przedstawiający zagrożenia płynące z niemoralnego prowadzenia się oraz zawierania małżeństwa pochopnie i z nieodpowiednich pobudek.

Nagromadzenie przykładów głupoty i bezmyślności przy podejmowaniu decyzji o wyborze...

Sięgałam po tę książkę bardzo niechętnie. Judith Lennox i seria „Pod różą” zawsze kojarzyły mi się z ckliwymi romansidłami, koszmarne okładki tym bardziej. Ta, która widnieje na moim egzemplarzu powieści „Zapisane na szkle” dokładnie taka jest - tandetna i paskudna. Do tego jeszcze ta kobieta, rany - co za fryzura..? Ale dostałam ją w prezencie od bliskiej osoby, której się podobała, więc postanowiłam dać szansę paskudzie, myśląc że najwyżej zaraz rzucę ją w kąt.

Tymczasem spodobała mi się już po paru stronach, a każdy kolejny rozdział utwierdzał w przekonaniu, że Lennox dołączy do grona moich ulubionych autorek. Sama nie mogłam w to uwierzyć. I po co ktoś skrzywdził panią Judith taką okładka??

Dwie rodziny, Temperleyowie i Chancellorowie są sąsiadami. Marius Temperley jest spokojny, opanowany, wraca z wojska i próbuje przyzwyczaić się do normalnego życia. Siostra, Julia jest jego przeciwieństwem, porywcza i impulsywna, prowadzi firmę po śmierci ojca. W drugiej rodzinie jest dwóch braci Chancellorów - starszy, zamknięty w sobie, Jack i młodszy, naiwny i spontaniczny, Will. Obaj zakochani w Julii. Kuzynka braci oświadcza, że uczyni Jacka spadkobiercą swej fortuny, pod warunkiem, że zrezygnuje on z małżeństwa z Julią.

Bardzo lubię sagi rodzinne, a ta jest znakomita. Pełna intryg, tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji. Kilka wątków przeplata się ze sobą, powodując niedosyt i wzmagając ciekawość.

Spotkanie z Lennox uświadomiło mi, że nie można sugerować się okładką, wnętrze może nas bardzo zaskoczyć.

(Dziękuję Aniu, gdyby nie Ty, nigdy bym po nią nie sięgnęła.. :)

Sięgałam po tę książkę bardzo niechętnie. Judith Lennox i seria „Pod różą” zawsze kojarzyły mi się z ckliwymi romansidłami, koszmarne okładki tym bardziej. Ta, która widnieje na moim egzemplarzu powieści „Zapisane na szkle” dokładnie taka jest - tandetna i paskudna. Do tego jeszcze ta kobieta, rany - co za fryzura..? Ale dostałam ją w prezencie od bliskiej osoby, której się...

Judith Lennox pisze z wdziękiem i polotem. Nie jest to oczywiście literatura z najwyższej półki. Jednak to całkiem przyjemne i wciągające romanse historyczne.

Judith Lennox pisze z wdziękiem i polotem. Nie jest to oczywiście literatura z najwyższej półki. Jednak to całkiem przyjemne i wciągające romanse historyczne.