Anita Shreve

- Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura obyczajowa, romans, literatura piękna
- Urodzona: 7 października 1946
- Zmarła: 29 marca 2018
Amerykańska pisarka. Pracowała jako nauczycielka, dziennikarka, wykładała także na kursach kreatywnego pisania. Jest autorką trzynastu bestsellerowych powieści, m.in. "Ostatni raz", "Trudna miłość", "Żona pilota" która znalazła się na liście Oprah’s Book Selection, oraz "Ciężar wody" nominowana do prestiżowej nagrody Orange Prize. Na podstawie jednej z jej książek powstał film "Ruch oporu" (2003). Swoją karierę pisarską rozpoczęła, pracując jeszcze jako nauczycielka w szkole średniej. I chociaż jedno z jej opowiadań zostało uhonorowane The O. Henry Award w 1975 roku, wiedziała, że nie może żyć tylko z pisania. Postanowiła więc zostać dziennikarką. Spędziła trzy lata w Kenii, pisząc artykuły dla takich magazynów jak Quest, US czy Newsweek. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych pracowała nadal jako dziennikarka. W 1989 roku opublikowała dwa artykuły z tego okresu w książce Women Together, Women Alone: The Legacy of the Consciousness-Raising Movement. W tym samym czasie rozpoczęła pisanie swej pierwszej książki zatytułowanej "Eden Close". W roku jej wydania (1989) porzuciła dziennikarstwo, w pełni poświęcając się tworzeniu kolejnych powieści. Obecnie mieszka w Longmeadow (Massachusetts).
- 1 367 przeczytało książki autora
- 1 778 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
(...) szczęście jest czymś równie zaskakującym jak pech. Jedno i drugie nie ma żadnej przyczyny - nie jest ani nagrodą, ani karą. Po prostu jest - najbardziej niezrozumiałe ze wszystkich pojęć.
(...) szczęście jest czymś równie zaskakującym jak pech. Jedno i drugie nie ma żadnej przyczyny - nie jest ani nagrodą, ani karą. Po prostu ...
Rozwiń ZwińTo dziwne, pomyślała, jak głęboko znamy jakąś osobę lub wydaje się nam, że ją znamy, gdy jesteśmy zakochani - nasiąknięci, przesyceni miłością - aby później odkryć, że być może wcale nie znaliśmy jej tak dobrze, jak nam się wydawało. Albo że ona nas nie znała tak dobrze, jak mieliśmy nadzieję.
To dziwne, pomyślała, jak głęboko znamy jakąś osobę lub wydaje się nam, że ją znamy, gdy jesteśmy zakochani - nasiąknięci, przesyceni miłośc...
Rozwiń ZwińCzasami myślę, że gdyby można było powtarzać opowieść na tyle często, że zmniejszyłoby to ból, sprawiło, że słowa zsunęłyby się z moich ramion i zatonęły w wodzie, opowiedziałabym ją tysiąc razy.
Czasami myślę, że gdyby można było powtarzać opowieść na tyle często, że zmniejszyłoby to ból, sprawiło, że słowa zsunęłyby się z moich rami...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE