Kolejna książka z kategorii „pornografia na papierze”. A właściwie nie książka, lecz ledwo opowiadanie wydane przez francuskiego filozofa w 1928 roku. Mamy tu do czynienia z tak zwaną „literaturą transgresji”, czyli literatury przekraczającej granice. Granice społeczne, psychologiczne, biologiczne. A to konkretne opowiadanko przekracza wszelkie możliwe granice. Przedstawia historię dwojga szesnastoletnich kochanków. Niby nic takiego gdyby nie wulgarny i bezpośredni język narratora oraz opisy niewyobrażalnych, seksualnych orgii. Spotykamy się tu ze wszelkimi możliwymi fetyszami. Od pissingu, przez scat do wydłubywania tytułowego „oka”. Zdecydowanie nie polecam osobom o słabych nerwach, jednak nie wydaje mi się aby takowe tu były Opowiadanie było sprzedawane w tajemnicy i dopiero wiele lat po jego wydaniu odnaleziono w nim poza pornografią, poważne filozoficzne przemyślenia. Ja musze przeczytać je jeszcze co najmniej raz by wyjść z szoku i w licznych metaforach odnaleźć ten specyficzny, ponoć wyjątkowy sens. Niemniej jednak, jest to zdecydowanie milutkie odgięcie od codziennych lektur, i absolutnie nie nakazuje wam szukać w nim głębi Jeśli macie ochotę na porządną dawkę perwersji, polecam.

Kolejna książka z kategorii „pornografia na papierze”. A właściwie nie książka, lecz ledwo opowiadanie wydane przez francuskiego filozofa w 1928 roku. Mamy tu do czynienia z tak zwaną „literaturą transgresji”, czyli literatury przekraczającej granice. Granice społeczne, psychologiczne, biologiczne. A to konkretne opowiadanko przekracza wszelkie możliwe granice. Przedstawia...