O Nietzschem to książka specyficzna. Daleka od naukowej metodyczności oraz pozbawiona precyzji katedralnej terminologii. Jest to jednak utwór dydaktyczny. Nauka, którą niesie Bataille polega na zachowaniu i przekazaniu dalej spuścizny po Nietzschem. Bataille, czyniąc to, używa jako wehikułu dla myśli Nietzschego własnych teorii, które rozwinął dotąd w książkach takich jak, m.in. Doświadczenie wewnętrzne. Jego pojęcia transcendencji, nicości, szansy czy komunikacji, są zakorzenione w metafizyce Zaratustry, który jest na każdym kroku, w każdym rozdziale, duchowym mistrzem Bataille’a. O Nietzschem to forma komunii i hołdu. (…) Rodzaj nihilizmu, który próbuje przywrócić Bataille, mówi o przekraczaniu, o paleniu mostów i definitywnym wyparciu przeszłości. Nieustanna niepewność, gra, ciągłe gubienie związków i brak mocnych fundamentów stają się podstawą nowej rzeczywistości. Dla Bataille’a człowieczeństwo zostało skompromitowane na długo przed wojną. Próbuje on na swój sposób odmówić wojnie części jej destrukcyjnej mocy. Chce pokazać, że była ona jedynie podrygiem potężniejszego impulsu, którego korzeń tkwi w samym sednie nicości. Wojna jest tylko wybuchem ciemnej energii, od której człowiek aż kipi. Wrzenie to najwierniej opisał Nietzsche. To do jego filozofii sięga Bataille jako do punktu wyjściowego.

Jakub Dąbrowski

(fragment posłowia)