Książka Jana Karskiego, bestseller czasu II wojny światowej, po raz pierwszy przekazała światu obraz unikalnego zjawiska, jakim było polskie państwo podziemne. Ukazała się w listopadzie 1944 r. w 400-tysięcznym nakładzie najpierw w USA, potem także w Anglii, Francji, Szwecji, Norwegii.

Przygotowane wydania w językach hiszpańskim, portugalskim, duńskim, hebrajskim i arabskim nie doszły do skutku w wyniku mającej zdyskredytować Autora kampanii wszczętej przez sowiecką machinę propagandową. W kraju książka nie mogła się ukazać z przyczyn oczywistych. Wydanie polskie na emigracji planował Jerzy Giedroyc i namawiał do tego Autora. Karski miał jednak wątpliwości z uwagi na konieczność pracochłonnego dostosowania książki do potrzeb czytelnika polskiego. Ostatecznie przekonał Karskiego do tej idei w 1999 roku jego najbliższy współpracownik ostatnich lat życia Waldemar Piasecki. Z autoryzacją Karskiego przełożył i opracował polską wersję książki, opatrzył ją też rodzajem przewodnika Jak czytać "Tajne państwo?" i Kluczem objaśniającym, kto jest kim w tekście Karskiego. Nie bez racji Karski przypisywał mu "ponowne autorstwo książki". Przez miesiące utrzymywała się ona na listach bestsellerów. Dziś powraca w kolejnym wydaniu, z perspektywy czasu - chyba jeszcze dobitniej uprzytamniająca zarówno fenomen Polskiego Państwa Podziemnego, jak i wymiar moralny i intelektualny jej Autora.