Zgodzę się z niektórymi opiniami na temat tego, że końcówka w tym tomie nie wywołała takich łez, jak część scen w rozwinięciu książki. Relacje Rose i Dymitra rzeczywiście się bardzo pogorszyły, czego nie mogłam przecierpieć, bo według mnie ta dwójka jest dla siebie stworzona.
Co do Adriana dużo bardziej wolałam go w wersji przyjaciela Rose, a nie chłopaka... Lissa była troszkę nie fair w stosunku do Rose, bo, gdyby nie ona, no cóż... Dymitr nadal byłby potworem.
Ogólnie do byłam pewna, że miłość Dymitra i Rose jeszcze się nie skończyła po tym, jak dampir walczył w obronie ukochanej. Zdziwiło mnie zakończenie i zdecydowanie nie takiego się spodziewałam. I tak najlepszy jest ABE i jego teksty, które powalają wszystkie inne!! Brawo Richelle!!
Co do autorki... nadal uważam, że używa odpowiednich słów, wyrażeń i dynamiki w opisywaniu przygód dampirów, morojów i wszystkich innych bohaterów. Pani Mead zdecydowanie jest stworzona do pisania książek fantastycznych! Osobiście nie czytam innych. Uwielbiam rzeczy niemożliwe. To jest takie... to w jakiś sposób jest podobne trochę do ludzkich nienaturalnych marzeń, czyż nie?

Zgodzę się z niektórymi opiniami na temat tego, że końcówka w tym tomie nie wywołała takich łez, jak część scen w rozwinięciu książki. Relacje Rose i Dymitra rzeczywiście się bardzo pogorszyły, czego nie mogłam przecierpieć, bo według mnie ta dwójka jest dla siebie stworzona.
Co do Adriana dużo bardziej wolałam go w wersji przyjaciela Rose, a nie chłopaka... Lissa była...