Do tej książki mam stosunek ambiwalentny. Bo tak: Książka sama w sobie podobała mi się bardzo. Ciekawa epoka,rewelacyjny mężczyzna,ci wspaniali Wikingowie. To coś,co lubię. Książka tak wciągająca,że przeczytałam ją w jedno popołudnie. Z drugiej jednak strony.... Bohaterka...Osoba tak irytująca,że chwilami miałam ochotę zamknąć książkę i cisnąć nią o ziemię. Nie zrobiłam tego tylko dlatego,żę szanuję książki. I szkoda byłoby nie doczytać do końca tak świetnej historii. Wredny,rozpuszczony bachor.Dzisiaj zapewne miałaby stwierdzone ADHD. Albo jakieś zaburzenia tożsamości płciowej. Nie lubię takich bohaterek. Ni to mężczyzna,ni kobieta. Zauważyłam,że wiele autorek romansów tworzy irytujące postaci kobiet. Są to babo-chłopy,prekursorki feministek,albo wycieraczki,dające sobą pomiatać. Ciekawe,że te same autorki potrafią znakomicie napisać postać mężczyzny.
A wracając do ".....zimy". Książka naprawdę warta czytania. Często do niej wracam.

Do tej książki mam stosunek ambiwalentny. Bo tak: Książka sama w sobie podobała mi się bardzo. Ciekawa epoka,rewelacyjny mężczyzna,ci wspaniali Wikingowie. To coś,co lubię. Książka tak wciągająca,że przeczytałam ją w jedno popołudnie. Z drugiej jednak strony.... Bohaterka...Osoba tak irytująca,że chwilami miałam ochotę zamknąć książkę i cisnąć nią o ziemię. Nie zrobiłam...