Miesięcznik Fantastyka, nr 2 (2/1982) Andrzej Ziemiański 7,3
![Miesięcznik Fantastyka, nr 2 (2/1982)](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/217000/217214/371302-352x500.jpg)
ocenił(a) na 76 lata temu Fundacja - Isaac Asimov
Dobry pomysł, postacie i intryga trochę teatralne ale tak się wtedy pisało. Warsztat przyzwoity. Czytało się dość przyjemnie.
7/10
Uczeń domokrążcy - Joan Dennison Vinge, Vernor Vinge
Rzecz podobna do poprzedniej. Koncepcja zarysowana na tysiąclecia, wielkie plany wąskich elit kosztem maluczkich. Fabuła przygodowa, lekko kulejąca, postaci w porządku, warsztat również. Do przeczytania.
7/10
Zakład zamknięty - Andrzej Ziemiański
Chyba najlepsze opowiadanie w dorobku autora. Ascetyczny anturaż, silny przekaz. Odrobinę kuleje strona literacka ale tu to specjalnie nie przeszkadza. Alegoryczne przedstawienie co z człowieka i społeczeństwa robi religia czyli samookłamywanie się wspomagane przez innych.
9,5/10 (połówkę zabrałem za owe braki techniczne)
Styk - Czesław Białczyński
Coś o kontakcie z obcymi, ale podane w sosie jakim afektowanym, chaotyczne, stylistycznie kanciaste, w efekcie nużące. Można przeczytać ale nie bardzo jest po co.
4/10
Teksty z wkładki:
Pieśń dla Lyanny - George R. R. Martin
Postanowiłem sobie, że będę czytał te stare numery bez odpuszczania, ale do przeczytanie tego tekstu nie byłem w stanie się zmusić. George R. R. Męczybuła zazwyczaj posługuje się piórem w sposób który mnie dręczy. Komentowana pozycja jest ceniona przez ogół czytającego fantastykę społeczeństwa ale to nie pierwszy raz gdy nie zgadzam się z powszechną oceną. Naturalnie nie twierdzę, że to katastrofa literacka, a że średniak bez szczególnej urody.
5/10
Żuk w mrowisku - Borys Strugacki, Arkadij Strugacki
Bracia potrafili pisać rzeczy świetne, jak chociażby Piknik na skraju drogi ale również gnioty niemożebne, tu przykładem będzie Ślimak na zboczu. Tym razem mamy rzecz gdzieś pośrodku. Ciekawy pomysł został zmarnowany przez kiepskie wykonanie i nie najszczęśliwszą koncepcję konstrukcyjną. Większą część powieści zajmują rozmemłane dumania, modelowo drętwe, sztuczne dialogi, gdzie kukły wygłaszają przemówienia (choćby i jednozdaniowe, to zawsze są przemówienia z mównicy),a przerysowane postaci reagują z teatralną emfazą. Clou powieści ujawnione w jej końcowej części troszkę osładza tę amatorszczyznę ale nie na tyle by warto było rzecz polecać.
Dodatkowo pozycja zestarzała się pod względem socjologicznym. Koncepcja rzeczywistości dość zrozumiała w czasach zamordystycznego ZSRR dziś zmusza by kołek do zawieszania niewiary zamienić na stalowy hak zatopiony mocno w żelbecie.
Troszkę na wyrost daję ocenę 5/10
Publicystyka:
Redakcja brała udział w VII Euroconie '82 i pokłosiem, oprócz relacji z pobytu i prezentacji wydawnictwa Wilhelm Hayne Verlag, jest kilka wywiadów dotyczących środowiska literackiego i wydawniczego na świecie. Rozmawiano z Pierre Barbetem, Wolfgangiem Jeschke i Johnem Brunnerem. Ciekawostka, dziś w kilku miejscach interesująca archeologicznie.
Prócz tego w dziale Nauka i SF ekologia, rozwój społeczeństw w kontekście relacji ze środowiskiem, poszukiwania obcych w kosmosie i kilka nowinek techniczno-naukowych, z których przynajmniej część wydaje się wyssanym z palca humbugiem.
Recenzje:
Styl mocno przeintelektualizowany, pełen trawiastej 'profesjonalnej' maniery, ale jednocześnie autorzy próbują zbadać zawarte w utworach problemy. Wydaje się, że recenzenci chwilami próbują odnaleźć w omawianych utworach rzeczy których tam nie ma.
Całość uzupełnia Słownik autorów i pożółkłe kartki oraz komiks.
Komiks:
Licencja
Funki Koval zdobywa licencję kosmicznego detektywa. Narysowane ładnie, fabularnie miernota zarówno na poziomie koncepcyjnym jak i narracyjnym.
Graficznie 8/10
Fabularnie 3/10
Czytałem fragmentami przez dłuższy czas i już nie pamiętam czy to był ortograf czy wyraźny błąd gramatyczny ale był. Niestety :)
Całość 7/10