Wybór Zofii nie jest prosty.
Także dlatego, że na spotkanie z Zofią autor każe nam sobie zasłużyć.

Oto kronikarzem wydarzeń zostaje wybitnie rozgadany neurotyk. Do tego niespełniony pisarz, więc podwójne nieszczęście. Wraz z nim, jako narratorem, przyjdzie nam się przedzierać przez meandry autoanalizy i kręte uliczki ślepych wątków, np. pracy w wydawnictwie, które okażą się epizodyczne.
Jednak, jeśli tylko przetrwamy nużące i neurasteniczne analizy stanów emocjonalnych, przelewanych w formie pamiętnika, czeka nas wspaniała nagroda - spotkanie z Zofią.

Z chwilą jej pojawienia, rozkwita warsztat Styrona - nagrodzonego za ten tytuł Pulitzerem.
Poznajemy Zofię - eteryczną blondynkę, Polkę - emigrantkę z „dalekiego i zniszczonego wojną kraju”. Zofię - uciekinierkę z innego świata, zatracającą się w toksycznej miłości oraz w kojącej muzyce, ocalałą więźniarkę KL Auschwitz.
Zofia wyzwala kunszt Styrona. Po pierwszym poznaniu, chcemy być już tylko z nią. A im bardziej mroczniejsza staje się jej historia, im bardziej ciąży piętno ocalonej, tym trudniej jest znosić opisy zmagań z niemocą twórczą i erotycznym niespełnieniem narratora. To strasznie nierówna narracja...

Wybór jest opowieścią o próbach wychodzeniu z mroku.
O nadludzkich wyborach, które zaprzeczają człowieczeństwu.
Powieść niełatwa. Ale dla Zofii warto.
Naprawdę warto.

Wybór Zofii nie jest prosty.
Także dlatego, że na spotkanie z Zofią autor każe nam sobie zasłużyć.

Oto kronikarzem wydarzeń zostaje wybitnie rozgadany neurotyk. Do tego niespełniony pisarz, więc podwójne nieszczęście. Wraz z nim, jako narratorem, przyjdzie nam się przedzierać przez meandry autoanalizy i kręte uliczki ślepych wątków, np. pracy w wydawnictwie, które okażą...