Książka o cierpieniu i okrutności losu. Powieść opisuje "historię alternatywną". Ludzkość jest w stanie "sięgnąć gwiazd", niestety ma w tej ekspansji pecha - to co spotyka astronautów dziewiczej misji jest horrorem.
Oceniając przez pryzmat złożoności - średnia.
Bardzo ciekawy motyw wamipryzmu negatywnych uczuć, którymi karmi się jeden z wpływowych bohaterów i który to fakt jest kanwą do wydarzeń zawartych w powieści.
Zadowoli fanów hard s-f, cytat: " sufit, na którym wyrastały jakieś istoty (...) pojemniki z jakąś fermentującą masą, w których rosły żywe istoty."

Książka o cierpieniu i okrutności losu. Powieść opisuje "historię alternatywną". Ludzkość jest w stanie "sięgnąć gwiazd", niestety ma w tej ekspansji pecha - to co spotyka astronautów dziewiczej misji jest horrorem.
Oceniając przez pryzmat złożoności - średnia.
Bardzo ciekawy motyw wamipryzmu negatywnych uczuć, którymi karmi się jeden z wpływowych bohaterów i który to...

Dwoje głównych bohaterów, ludzi skrzywdzonych psychicznie i fizycznie. Burris niechcianym „tuningu” wykonanym przez obcą cywilizację. Lona przez wysoce rozwiniętą medycynę na Ziemi. A Ziemia jak i galaktyka?, ujarzmiona przez człowieka. Społeczeństwo?, nadal „dwu-zbiorowe” bogate i biedne, choć o tym drugi niczego się nie dowiadujemy. A wszystko to w sosie „Truman Show” czy „Big Brother” niejasne, z psychologicznym zacięciem, które nie przekonuje, naukową nomenklaturą, która męczy. Finałem, który jest zaskakujący, ale zbyt długo było czekać na niego. Gdyby Silveberg napisał opowiadanie, byłoby doskonałe, jako krótka, ale jednak powieść jest prawie dobre.

Dwoje głównych bohaterów, ludzi skrzywdzonych psychicznie i fizycznie. Burris niechcianym „tuningu” wykonanym przez obcą cywilizację. Lona przez wysoce rozwiniętą medycynę na Ziemi. A Ziemia jak i galaktyka?, ujarzmiona przez człowieka. Społeczeństwo?, nadal „dwu-zbiorowe” bogate i biedne, choć o tym drugi niczego się nie dowiadujemy. A wszystko to w sosie „Truman Show” czy...

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Książka jest trudna i dziwna. Problemy głównych bohaterów wydają się dość odległe, ale to coś co istnieje współcześnie - depresja i wyzysk. Historia jest intrygująca, ale niestety mnie do końca nie urzekła.

Nie chcę przez to powiedzieć, że książka Silverberga jest zła. Jest napisana dobrze i jest do bólu dołująca. Czytając ją, o mało sam nie zaraziłem się depresją głównych bohaterów. Trudne dzieło, być może wymagające kolejnego podejścia.

Książka jest trudna i dziwna. Problemy głównych bohaterów wydają się dość odległe, ale to coś co istnieje współcześnie - depresja i wyzysk. Historia jest intrygująca, ale niestety mnie do końca nie urzekła.

Nie chcę przez to powiedzieć, że książka Silverberga jest zła. Jest napisana dobrze i jest do bólu dołująca. Czytając ją, o mało sam nie zaraziłem się depresją głównych...

Chyba najwcześniejsza pozycja Roberta Silverberga przetłumaczona na język polski. Dziś już pięćdziesięcioletnia powieść, pozostaje mimo wszystko zaskakująco aktualna. Jednym z głównych aspektów, które autor poddaje pod rozwagę, jest etyczna strona rozwoju medycyny. Jak daleko można się posunąć w modyfikacjach człowieka, czy zakres eksperymentów powinien być jakoś ograniczony, na co możemy się zgodzić w imię nauki, itd. Prócz tego mamy tu analizę człowieka i społeczeństwa w kontekście rozwoju technicznego i społecznego acz w ograniczonym stopniu.

Fabuła jest dość prosta, oparta na schemacie pięknej i bestii z pewnymi modyfikacjami. Romans okaleczonego astronauty i przedmiotowo traktowanej nastolatki, ofiary eksperymentów medycznych, jest głównym tematem opowieści. Brak tu jakiegoś zaskoczenia, brak podniety intelektualnej. Zakończenie i puenta historii udziwnione, i chociaż w miarę spójne z treścią całości, to jednak tworzą dysonans i zgrzyt wystawiając mocno na próbę kołek niewiary.

Postacie dwojga głównych bohaterów stworzone przyzwoicie ale nie wyjątkowo. Reszta jest mocno schematyczna.

Mamy tu też obcych i kontakt, ale są oni przez autora potraktowani tak przedmiotowo i są tak nieważni, że w zasadzie nie ma o czym pisać.

Opowieść takiej sobie klasy, choć niegłupia to jednak napisana przeciętnie. Bardzo bym nie zniechęcał do lektury, ale raczej też nie będę zachęcał.
6/10

Chyba najwcześniejsza pozycja Roberta Silverberga przetłumaczona na język polski. Dziś już pięćdziesięcioletnia powieść, pozostaje mimo wszystko zaskakująco aktualna. Jednym z głównych aspektów, które autor poddaje pod rozwagę, jest etyczna strona rozwoju medycyny. Jak daleko można się posunąć w modyfikacjach człowieka, czy zakres eksperymentów powinien być jakoś...

Kolejna książka tego autora i po raz kolejny się nie zawiodłem. Silverberg ma dar tworzenia autentycznych postaci, co do których nie mamy wątpliwości, że istnieją, kolejny raz jednak najważniejsze są relacje między głównymi bohaterami, otoczka SF jest jedynie dodatkiem, ale na tyle ważnym, że nie można go pominąć, ani nie docenić. Co tu dużo pisać, podobało się, mocno polecam innym.

Kolejna książka tego autora i po raz kolejny się nie zawiodłem. Silverberg ma dar tworzenia autentycznych postaci, co do których nie mamy wątpliwości, że istnieją, kolejny raz jednak najważniejsze są relacje między głównymi bohaterami, otoczka SF jest jedynie dodatkiem, ale na tyle ważnym, że nie można go pominąć, ani nie docenić. Co tu dużo pisać, podobało się, mocno...

Może być. Nie porywa chociaż ma kilka ciekawych ujęć ludzkiej osobowości, ale nie jest to coś bardzo odkrywczego. Szybko się czyta. Jako przerwynik pomiędzy ambitniejszymi lekturami jak najbardziej może być.

Może być. Nie porywa chociaż ma kilka ciekawych ujęć ludzkiej osobowości, ale nie jest to coś bardzo odkrywczego. Szybko się czyta. Jako przerwynik pomiędzy ambitniejszymi lekturami jak najbardziej może być.

Bardzo pomysłowa książka. Nietuzinkowe spojrzenie na świat i zasady nim rządzące. Ciekawi bohaterowie i problemy ich osobowości. Choć nie mój klimat książkę czytało się przyjemnie.

Bardzo pomysłowa książka. Nietuzinkowe spojrzenie na świat i zasady nim rządzące. Ciekawi bohaterowie i problemy ich osobowości. Choć nie mój klimat książkę czytało się przyjemnie.

"Ciernie" są historią Pięknej i Bestii. Baśniowa para Roberta Silverberga zostaje za sprawą autora uwspółcześniona, a nawet wyprzedzająca czas dzisiejszego Czytelnika. Dochowując wierności klasycznemu kanonowi fantastyki naukowej pisarz zaproponował przypomnienie losów znanych postaci w trochę zawoalowany ale najzupełniej czytelny sposób. Losy obojga są oparte o znaną baśń ale pozostają wydatnie symboliczne za czym przewidywane zakończenie utworu nie zaskakuje, a nawet wydaje się być oczywiste. Ikonowość Pięknej i Bestii została przez Silverberga potraktowana odrobinę przedmiotowo i w dość prostej regule. Minner Burris jest byłym oficerem floty kosmicznej, który swój pierwszy lot odbył na planetę istot inteligentnych. Stał się ofiarą nieznanych chirurgów, którzy poddali jego fizjologię i powierzchowność gruntownej przemianie. Na Ziemi uchodzi za osobnika o odrażającym wyglądzie. Wszelkie próby choćby częściowego przywrócenia jego człowieczej biologii są dla ziemskich medyków zbyt trudne. Niebywale zaawansowana technologicznie obca cywilizacja udoskonaliła Burrisa zgodnie z sobie tylko znanymi wymaganiami za czym on sam stał się osobnikiem tak różnym od przeciętnego człowieka, a jednocześnie odznaczający się pewnymi zdolnościami nieprzeciętnymi.
"(...) Obecnie błony, które zastępowały powieki odsuwały się na zewnątrz ku kącikom oczu. (...) Oko ludzkie porusza się drobnymi skokami, które mózg koryguje stwarzając wrażenie płynności. Oczy Burrisa poruszały się jak obiektyw idealnie ustawionej kamery - ruchem płynnym i ciągłym,bez żadnych drgnięć. (...) Bóg jeden tylko wiedział skąd brały się jego enzymy, ale były to te same enzymy. Renina, pepsyna, lipazy, amylaza, trypsyna, ptyalina. Cały zestaw. Co się stało z jelitem cienkim? Jaki był los dwunastnicy i innych organów? Co zastąpiło krezkę i otrzewną? Wszystkie zniknęły, ale renina i pepsyna nadal wykonywały swoje zadania.Tak przynajmniej orzekli ziemscy lekarze. (...) Jego wargi odchylały się na zewnątrz jak muszla mięczaka, odsłaniając podzieloną na segmenty palisadę niezniszczalnych zębów. (...)"*
Piękną jest Lona Kelvin. Siedemnastolatka, która stała się swoistym idolem poprzez uczestnictwo w eksperymencie medycznym. Została dziewiczą matką setki dzieci, których nawet nie widziała na oczy.
"(...) Wcześnie osierocona i wychowana przez państwo. Niezbyt ładna. (...) Był to trudny eksperyment o wielu aspektach. Mieli około stu lat na udoskonalenie technologii i teraz wszystkie te technologie połączono w jednym przedsięwzięciu. Naturalna ortogeneza połączona z syntetycznym dojrzewaniem jajeczek. (...)"**

Oboje wzbudzają zainteresowanie Duncana Chalka, który jest królem ziemskiej rozrywki. Tak Minner jak i Lona otrzymują od niego oferty udziału w przedsięwzięciu medialnym będącym specyficzną formą reality show. Bestia zostaje skuszony wizją sponsoringu skomplikowanej operacji chirurgicznej, która ma pomóc mu odzyskać dawne człowiecze ciało. Taka możliwość ma zaistnieć w ciągu kilku najbliższych lat, a w tym czasie Minner Burris ma pozostawać do dyspozycji Chalka. Medialny potentat manipulując uczuciami i grając na emocjach oferuje Lonie pomoc w zalegalizowaniu i przydzieleniu dwojga dzieci z setki, których jest matką. W zamian namawia ją do zbliżenia się do Minnera i nawiązanie z nim przyjacielskich stosunków. Oboje są śledzeni przez ludzi Chalka, obserwowani i kontrolowani dzięki technikom oraz urządzeniom audiowizualnym. Sam Duncan Chalk jest typem bezwzględnego człowieka interesu, który wyżej stawia osiąganie zysków w wątpliwej jakości przedsięwzięciu nad wartości i moralność ludzką.

Styl w jakim napisano "Ciernie" można uznać za przeciętny ale lektura może przypaść do gustu miłośnikom fantastyki naukowej (i nie tylko). Książka nie nudzi ślamazarnym tempem, zaś Silverberg stara się świat przyszłości przedstawiać w możliwie szeroki sposób przydając w detalach pewnych osiągnięć technologicznych dnia jutrzejszego w wielu dziedzinach. Wybierając się na kolację do niezwykłej Sali Galaktycznej bohaterowie dobierają strój i przyodziewają się w odzież natryskową. Poruszając się i przemieszczając korzystają z grawitronów i płyt grawitacyjnych. Linie wysokiego napięcia zostały zastąpione bezprzewodowymi przekaźnikami energii. Zarysowany zostaje proces transplantacji mózgu. Ziemianie podróżują bez przeszkód poza granice Układu Słonecznego. Powieść jest dość krótka i nie stanowi kolejnej części jakiejś rozbudowanej wielotomowej sagi. Nie wybija się ponad przeciętność ale jest warta przeczytania. Przypomina dłuższe w formie opowiadanie od tych jakie zawierano w wielu popularnych przed laty antologiach. Napisane w 1967 roku "Ciernie" prezentują przy tym jakieś odbicie problematyki istotnej nie tylko dla pisarza i będącej czymś więcej, niźli zaledwie tłem utworu. Losy Pięknej i Bestii Roberta Silverberga zwracają uwagę na rozwój technik medialnych i poziom rozrywki, który jest bezlitośnie regulowany w zgodzie z niższymi instynktami przez żądnych zysku przedsiębiorców. Autor sygnalizuje rozwój świata medycyny koncentrując się na technikach zapłodnienia i daje do zrozumienia, że istnieją pewne rozbieżności co do etycznej i moralnej oceny prowadzonych eksperymentów. Książka nie stanowi na dzień dzisiejszy żadnego przełomu ale w dobie zainteresowania opinii publicznej zamieszaniem wokół sejmowych prac nad ustawą mającą sprecyzować założenia związane z zapłodnieniem in vitro może być chwilą wytchnienia i przyczynkiem myśli nad poprawą kondycji rodzaju ludzkiego.

* - cytat z książki Roberta Silverberga pt. "Ciernie"
** - jw.

"Ciernie" są historią Pięknej i Bestii. Baśniowa para Roberta Silverberga zostaje za sprawą autora uwspółcześniona, a nawet wyprzedzająca czas dzisiejszego Czytelnika. Dochowując wierności klasycznemu kanonowi fantastyki naukowej pisarz zaproponował przypomnienie losów znanych postaci w trochę zawoalowany ale najzupełniej czytelny sposób. Losy obojga są oparte o znaną baśń...

Dobra.

Dobra.