Uwielbiam literaturę science fiction. Dlaczego? Dobre sci-fi rozpościera przed nami zarysy możliwych przyszłości. Pokazuje nam szanse i zagrożenia przyszłego świata, lepiej niż jakikolwiek inny gatunek. Zmusza nas do zastanawiania się, czy kierunki rozwoju, jakie obiera dzisiejszy świat są właściwe, a może należałoby je skorygować. Pozwala postrzegać wiele aktualnych problemów w nowym świetle. Czasami swoimi wizjami kusi, czasami przeraża. Ale niezaprzeczalnie intryguje i zmusza do stawiania nowych pytań. Właśnie tym wszystkim charakteryzuje się dobra książka science fiction. "Dubler" nie jest dobrą książką.

Książka opowiada o aktorze Lorenzo Smyth'u, który zatrudniony zostaje do największej roli swojego życia. Ma zostać tytułowym dublerem Johna Bonforte'a - wpływowego ziemskiego polityka w dniu, w którym Boneforte przyjmie od Marsjan obywatelstwo czerwonego globu. Wydarzenie to ma stanowić przełom w przyszłych stosunkach ziemsko-marsjańskich i ukierunkować już na zawsze ziemską politykę międzyplanetarną. Problem tkwi w tym, że polityk zostaje uprowadzony, a coraz więcej wskazuje na to, że rola Lorenz'a będzie ostatnią jaką przyjdzie mu zagrać.

Brzmi to jak science fiction pełną gębą? Może i tak. Ale według mnie jeśli odrzemy powieść ze wszystkich fantastycznych motywów, to z powodzeniem można fabułę przenieść do dowolnej epoki historycznej i będzie tam równie dobrze pasowała. Konwencja science fiction jest tej powieści zupełnie niepotrzebna. Niektórzy mogą uznać tę cechę za argument dla ponadczasowości książki. Dla mnie jednak jest to jedynie znak zmarnowanego potencjału.

Kiepski pomysł na książkę można byłoby jeszcze wybaczyć gdyby była sprawnie i dobrze napisana. Niestety wszystkie powieści Heinleina, które dane mi było czytać są napisane językiem czerstwym niczym tygodniowa bułka z Biedronki. Nie inaczej jest w przypadku "Dublera". Opisy są bezbarwne, dialogi nieciekawe, a portrety psychologiczne bohaterów na tyle mdłe, że po przeczytaniu książki pamiętałem tylko imię głównego bohatera i postaci, którą grał. Trzeba przyznać autorowi, że sama postać Lorenza jest akurat ciekawa. Jednak, według mnie, to chyba jedyny plus tej książki.

Fantastyka naukowa to gatunek stawiający przede wszystkim na bujną wyobraźnię. To narzędzie za pomocą którego można stwarzać całe wszechświaty, cywilizacje i społeczeństwa jakie nie śniły się szekspirowskim filozofom. A korzystanie z nurtu science fiction do kreacji takiego dzieła jakim jest "Dubler" to jakby zmuszanie wszystkich naukowców z CERNu do pomocy pierwszoklasiście w odrabianiu zadania z matematyki.

Uwielbiam literaturę science fiction. Dlaczego? Dobre sci-fi rozpościera przed nami zarysy możliwych przyszłości. Pokazuje nam szanse i zagrożenia przyszłego świata, lepiej niż jakikolwiek inny gatunek. Zmusza nas do zastanawiania się, czy kierunki rozwoju, jakie obiera dzisiejszy świat są właściwe, a może należałoby je skorygować. Pozwala postrzegać wiele aktualnych...