Z Panią P.D.James spotkałam się wcześniej już kilka razy. Zawsze jej książki wpadały mi w ręce niespodziewanie na wyprzedażach i tak też było w przypadku tego tytułu. Jest to pierwszy tom z serii kryminałów z udziałem detektywa Adama Dalgliesha i ,jeśli się nie mylę, debiut samej autorki. Cieszę się, że w końcu udało mi się trafić na ten tom.

Fabuła opowiada o morderstwie popełnionym w rodzinnym domostwie państwa Maxie w noc po corocznym jarmarku parafialnym. Zamordowana zostaje pokojówka, która tego samego wieczoru ogłosiła zebranym, że syn tej rodziny oświadczył się jej. Śledztwo zajmuje się detektyw Adam Dalgliesh.

Bardzo szybko i przyjemnie czytało mi się tę książkę. Niestety nie jest to wybitny przedstawiciel swojego gatunku. Kto był mordercą można się domyślić, aczkolwiek podobało mi się, że było wielu podejrzanych. Główna bohaterka nie była najmilszą i najbardziej lubianą osobą, toteż motyw miało wiele osób. Lekki i niezobowiązujący kryminał przywodził mi na myśl trochę pióro Agathy Christie, której historie są równie przystępne.

Polecam, szczególnie tym, którzy mają ochotę na coś szybkiego i lekkiego na wieczór, a nie na ciężki i wymagający kryminał.

Z Panią P.D.James spotkałam się wcześniej już kilka razy. Zawsze jej książki wpadały mi w ręce niespodziewanie na wyprzedażach i tak też było w przypadku tego tytułu. Jest to pierwszy tom z serii kryminałów z udziałem detektywa Adama Dalgliesha i ,jeśli się nie mylę, debiut samej autorki. Cieszę się, że w końcu udało mi się trafić na ten tom.

Fabuła opowiada o morderstwie...

Nie czytam po kolei i to była kolejna książka z Dalgieshem i szczerze mówiąc, nie ma to wpływu na fabułe. Za to wielki plus, że można czytać w różnej kolejności i nic nie umknie. Co do samej książki, to jestem naprawde zadowolona. Wciągnełam się nie na żarty :)

Nie czytam po kolei i to była kolejna książka z Dalgieshem i szczerze mówiąc, nie ma to wpływu na fabułe. Za to wielki plus, że można czytać w różnej kolejności i nic nie umknie. Co do samej książki, to jestem naprawde zadowolona. Wciągnełam się nie na żarty :)

Dobry kryminał. Krótki, treściwy, pełen smakowitych tropów. Szkoda, że ofiara to niesympatyczny typ zawistnej intrygantki. Historia wzbudza większe współczucie dla podejrzanych, niż dla ofiary. W stylu Christie. Zachęca do kontynuacji.

Dobry kryminał. Krótki, treściwy, pełen smakowitych tropów. Szkoda, że ofiara to niesympatyczny typ zawistnej intrygantki. Historia wzbudza większe współczucie dla podejrzanych, niż dla ofiary. W stylu Christie. Zachęca do kontynuacji.

Przyzwoity kryminał, trochę w stylu retro.
Spokojny, konsekwentny.
Przypominał mi kryminały Agathy Christie.

Przyzwoity kryminał, trochę w stylu retro.
Spokojny, konsekwentny.
Przypominał mi kryminały Agathy Christie.

Autorka zdaje się naśladować styl Agathy Christie. Niestety, nie tędy droga. A szkoda, bo książka mogła być całkiem fajna.

Autorka zdaje się naśladować styl Agathy Christie. Niestety, nie tędy droga. A szkoda, bo książka mogła być całkiem fajna.

Klasyka gatunku. Morderstwo w zamkniętym pokoju i każdy z podejrzanych miałby motyw do zabójstwa. Bardzo chętnie sięgnę po inne książki autorki.

Klasyka gatunku. Morderstwo w zamkniętym pokoju i każdy z podejrzanych miałby motyw do zabójstwa. Bardzo chętnie sięgnę po inne książki autorki.

Bardzo dobra, klasyczna powieść detektywistyczna. Jeszcze nie tak przygnębiająca jak następne książki tej autorki.

Bardzo dobra, klasyczna powieść detektywistyczna. Jeszcze nie tak przygnębiająca jak następne książki tej autorki.

Bardzo mi się ta książka podobała, głównie ze względu na ten soczysty, angielski styl, ciekawe postaci, dwór, wieś, stajnie itp.
Zakończenie - cóż, w sumie każdy mógłby to morderstwo popełnić i nie wpłynęłoby to na odbiór książki :)

Bardzo mi się ta książka podobała, głównie ze względu na ten soczysty, angielski styl, ciekawe postaci, dwór, wieś, stajnie itp.
Zakończenie - cóż, w sumie każdy mógłby to morderstwo popełnić i nie wpłynęłoby to na odbiór książki :)

Pierwsze spotkanie z Adamen Dalglieshem okazało się całkiem nieźle. Polecam

Pierwsze spotkanie z Adamen Dalglieshem okazało się całkiem nieźle. Polecam

Przypomniałem sobie, jak 20 lat temu przeczytałem wszystko z Herkulesem Poirotem. Co prawda wąsików i megalomanii tu brakuje, ale czyta się dość kryminalnie.

Przypomniałem sobie, jak 20 lat temu przeczytałem wszystko z Herkulesem Poirotem. Co prawda wąsików i megalomanii tu brakuje, ale czyta się dość kryminalnie.