Dłuższy czas zbierałam się do przeczytania tej książki, będąc ciekawa "o co tyle szumu w tym Zmierzchu". Właśnie skończyłam czytać pierwszą część kultowej Sagi i powiem,że nie jest to taka zła książka. Co prawda miałam zupełnie inny obraz wampirów. Ci z książki są bardziej "ludzcy" niż myślałam. Wożą się samochodami, mieszkają w zasadzie w normalnym domu, tyle,że w bardziej zacienionej okolicy, ubierają się jak zwykli ludzie i chodzą do szkoły! Zupełnie jak przeciętni Amerykanie.
Generalnie w powieści nie ma jakieś wyjątkowo mrocznej opowieści, owszem jest scena grozy, w której Bella znalazła się w śmiertelnym niebezpieczeństwie pod koniec książki, ale przez większość książki wieje nudą. Oczekiwałam troche więcej, ale może doczekam się ich w kolejnych częściach - które planuje przeczytać.
Ale z drugiej strony nie jest to taka najgorsza książka. Podoba mi sie pewien psychologiczny wątek w niej zamieszczony. Mam na myśli siłę woli, dzięki której Edward zbliżył się do Belli, która była dla niego smakowitym kąskiem, miała wyjątkowy zapach i kusiła go bardzo. Nie chciał jej nawet dotykać, bojąc się,że zrobi jej krzywdę. Ich związek wymagał wielkiego poświęcenia ze strony Edwarda. I choć zaprzestał (wraz ze swoją przyszywaną rodziną) polowań na ludzi, to jak sam przyznał), czasami nie wytrzymują i polują też na ludzi. Dzięki temu wiem,że prawdziwa miłość wymaga poświęceń. Jesteśmy gotowi zrobić wszystko, nawet zatracić swoją prawdziwą naturę, aby tylko być z tym, kogo kochamy. Warto o tym pamiętać.

Dłuższy czas zbierałam się do przeczytania tej książki, będąc ciekawa "o co tyle szumu w tym Zmierzchu". Właśnie skończyłam czytać pierwszą część kultowej Sagi i powiem,że nie jest to taka zła książka. Co prawda miałam zupełnie inny obraz wampirów. Ci z książki są bardziej "ludzcy" niż myślałam. Wożą się samochodami, mieszkają w zasadzie w normalnym domu, tyle,że w bardziej...