Książka jest ciekawa. Bardzo przypomniała mi książki Zajdla, które lubiłem. Historia rozwijana jest dosyć powoli, a im bliżej końca tym bardziej nabiera tempa. Odjąłem jedną gwiazdkę, ponieważ końcowa część książki wydała mi się niemalże absurdalna. Nie tylko sam rozwój wydarzeń, ale decyzje i działania bohaterów zdawały się mało racjonalne. Zakończenie do dowolnej interpretacji, jak to w tego typu historiach bywa. Nieźle się bawiłem podczas lektury.

Książka jest ciekawa. Bardzo przypomniała mi książki Zajdla, które lubiłem. Historia rozwijana jest dosyć powoli, a im bliżej końca tym bardziej nabiera tempa. Odjąłem jedną gwiazdkę, ponieważ końcowa część książki wydała mi się niemalże absurdalna. Nie tylko sam rozwój wydarzeń, ale decyzje i działania bohaterów zdawały się mało racjonalne. Zakończenie do dowolnej...

Książka bardzo dobrze opisuje świat przedstawiony aczkolwiek może to wynikać z tego iż znaczna większość akcji (80 %) jest osadzona w Warszawie poddanej jedynie lekkim zmianowm. Akcja jest bardzo dynamiczna, w pewnym momencie przeskakujemy pomiędzy pięcioma wątkami co sprawia że czasami wręcz można się było pogubić z perspektywy którego bohatera teraz patrzymy. A niektórzy z nich zostali wprowadzeni tylko po to żeby zginąć więc uważam że naprawdę dało się to bardziej przejrzyście napisać. Fabuła ciekawa, jest taka nutka tajemniczości która pozwala zaciekwaić sie lekturą

Książka bardzo dobrze opisuje świat przedstawiony aczkolwiek może to wynikać z tego iż znaczna większość akcji (80 %) jest osadzona w Warszawie poddanej jedynie lekkim zmianowm. Akcja jest bardzo dynamiczna, w pewnym momencie przeskakujemy pomiędzy pięcioma wątkami co sprawia że czasami wręcz można się było pogubić z perspektywy którego bohatera teraz patrzymy. A niektórzy...

Pozdrowienia z Warszawy!! :-)

Pozdrowienia z Warszawy!! :-)

Jak każda powieść tego autora (mojego ulubionego),trzyma w napięciu do samego końca, który jest tak tajemniczy, że aż prosi się o wyjaśnienie lub kontynuację.

Świat przedstawiony jest niesamowicie ciekawy. Stopniowo zagłębiamy się w kolejne aspekty życia jego mieszkańców, przy okazji podążając za głównym bohaterem i jego przygodami. Gdy już nieco osiadamy na spokojnych wodach, autor po raz kolejny wrzuca nas na sztormowe fale. Nie ma tu chwili nudy. Każdy rozdział, to kolejna ciekawostka. Z pasją wyłapywałem kolejne wyjaśnienia i wciąż mi było mało. Bohaterowie mają swoje tajemnice podobnie jak świat przedstawiony.

Czy to wszystko jest logicznie połączone? Ciężko powiedzieć. Szczególnie po przeczytaniu ostatniej strony.

Jak każda powieść tego autora (mojego ulubionego),trzyma w napięciu do samego końca, który jest tak tajemniczy, że aż prosi się o wyjaśnienie lub kontynuację.

Świat przedstawiony jest niesamowicie ciekawy. Stopniowo zagłębiamy się w kolejne aspekty życia jego mieszkańców, przy okazji podążając za głównym bohaterem i jego przygodami. Gdy już nieco osiadamy na spokojnych...

Wątek jest przykrywany przez kolejny wątek, niby ważniejszy, a czytelnik o ile na początku był zafascynowany tak na końcu tylko kminić jak autor planuje to rozwiązać. Tak było ze mną :)

Wątek jest przykrywany przez kolejny wątek, niby ważniejszy, a czytelnik o ile na początku był zafascynowany tak na końcu tylko kminić jak autor planuje to rozwiązać. Tak było ze mną :)

Z niewyjaśnionych w książce powodów duże miasta orbitują nad Ziemią - mieszkańcy żyją w tak zwanych różańcach, miastach niepołączonych ze sobą. Każde z nich rządzi się swoimi prawami, ma własne władze, a podróżowanie między nimi jest praktycznie niewykonalne. W Warszawie życie mieszkańców jest ściśle kontrolowane, a potencjalni przestępcy eliminowani zanim popełnią wykroczenie (przywodzi to na myśl film pt. „Raport mniejszości”).
O konieczności eliminacji człowieka decyduje posiadana przez niego liczba punktów – a informację o liczbie punktów nielegalnie można kupić od człowieka potrafiącego „czytać” system. W Warszawie zbliżają się wybory na prezydenta – rozpoczyna się walka o władzę.
 
Historia jest ciekawa – lubię polityczne przepychanki i układy. Lubię też poznawać nowe światy – ten wykreowany przez Kosika jest ciekawy (chociaż wolałabym się więcej o nim dowiedzieć – Autor pozostawił we mnie pewien niedosyt). Narracja jest bardzo przystępna, niezrozumiałe szczegóły techniczne (które na ogół trzymają mnie na dystans od science fiction) nie odbierają przyjemności czytania. Niektóre wątki nie zostały wyjaśnione, np. czyje były sny o eliminacji czy dotyczące żony jednego z kandydatów na prezydenta (o innych nie piszę, nie chcę za dużo zdradzić).
Przyjemna lektura mimo pewnych niedociągnięć, z bardzo dobrym pomysłem na zakończenie.

Z niewyjaśnionych w książce powodów duże miasta orbitują nad Ziemią - mieszkańcy żyją w tak zwanych różańcach, miastach niepołączonych ze sobą. Każde z nich rządzi się swoimi prawami, ma własne władze, a podróżowanie między nimi jest praktycznie niewykonalne. W Warszawie życie mieszkańców jest ściśle kontrolowane, a potencjalni przestępcy eliminowani zanim popełnią...

Średniak. Połączenie ”Dark city" i "Matrixa". Czyta się nieźle ale końcówka rozczarowuje - po dwóch dniach zapomniałem jak się książka skończyła. Podsumowując: solidny średniak do czytania przed snem.

Średniak. Połączenie ”Dark city" i "Matrixa". Czyta się nieźle ale końcówka rozczarowuje - po dwóch dniach zapomniałem jak się książka skończyła. Podsumowując: solidny średniak do czytania przed snem.

„Różaniec” Rafała Kosika jest bardzo udaną powieścią science-fiction. Taką, która nie stawia „science” na pierwszym miejscu – tam znajdują się gatunek ludzki i człowiek jako jednostka. To o wiele bliższe czytel-nikowi niż naukowe SF spod pióra choćby Cixina Liu. Jeśli zaś chodzi o walory estetyczne, „Różaniec” został bardzo ładnie wydany – kolorystyka jest spójna i klimatyczna, a okładkowa ilustracja świetnie współgra z tematyką powieści. Mimo że od premiery książki minęły już trzy lata, nie czuć, że się straciła ona na aktualności. Zdecydowanie warto nadrobić.

Całą recenzję „Thorvila” przeczytacie w 17. numerze magazynu Hipogryf.

„Różaniec” Rafała Kosika jest bardzo udaną powieścią science-fiction. Taką, która nie stawia „science” na pierwszym miejscu – tam znajdują się gatunek ludzki i człowiek jako jednostka. To o wiele bliższe czytel-nikowi niż naukowe SF spod pióra choćby Cixina Liu. Jeśli zaś chodzi o walory estetyczne, „Różaniec” został bardzo ładnie wydany – kolorystyka jest spójna i...

Po wcześniejszych książkach autora miałem dość spore oczekiwania. Niestety, zawiodłem się.

Rafał Kosik zbudował swoją opowieść z wielu intrygujących pomysłów. Odnoszę jednak wrażenie, że nie wiedział, jak zbudować z nich spójną całość. Być może to wina - nie wnikając w szczegóły - świata “Różańca” i kierujących nim zasad.

A może dało się jednak poprowadzić historię bez porzucania rozwijanych przez dziesiątki stron wątków. Tak, żebyśmy nie zostali z mętlikiem w głowie, zastanawiając się, po co było to przedtem, skoro nagle zaczyna się zupełnie nowa historia.

Ostatecznie “Różaniec” okazuje się raczej zlepkiem pomysłów i czymś ukończonym na siłę. Rafał Kosik zdążył mnie już przyzwyczaić do wyższych standardów.

Po wcześniejszych książkach autora miałem dość spore oczekiwania. Niestety, zawiodłem się.

Rafał Kosik zbudował swoją opowieść z wielu intrygujących pomysłów. Odnoszę jednak wrażenie, że nie wiedział, jak zbudować z nich spójną całość. Być może to wina - nie wnikając w szczegóły - świata “Różańca” i kierujących nim zasad.

A może dało się jednak poprowadzić historię bez...

Szczerze powiedziawszy książka trafiła do mnie przez przypadek - przez tytuł. Okazuje się, że brak w niej religijnych elementów :) Warta jest jednak przeczytania. Autor potrafi prowadzić czytelnika i opowiada tak, że w zasadzie widzi się całą historię. Zakończenie nieco szalone - i tu można się pogubić. Jednak całościowo na plus.

Szczerze powiedziawszy książka trafiła do mnie przez przypadek - przez tytuł. Okazuje się, że brak w niej religijnych elementów :) Warta jest jednak przeczytania. Autor potrafi prowadzić czytelnika i opowiada tak, że w zasadzie widzi się całą historię. Zakończenie nieco szalone - i tu można się pogubić. Jednak całościowo na plus.