Kryminalne SF. Intryga przeciętna opisy planety zdarzeń dobre, mędrkowanie bardzo słabe.

Kryminalne SF. Intryga przeciętna opisy planety zdarzeń dobre, mędrkowanie bardzo słabe.

Boomerskie, nudne, momentami wręcz głupie. Do tego literacko nie zachwyca.

Boomerskie, nudne, momentami wręcz głupie. Do tego literacko nie zachwyca.

Mógłbym bez końca mnożyć superlatywy, ale lepiej skupić się na 'tym czymś', co poruszyło mnie do głębi.
Opisy doświadczeń obcowania z czarną dziurą, odczucia po 'skokach', czy swoista komunikacja z obcą formą życia, po prostu paraliżowały.
Czy organizm ludzki, praktycznie ulegając fragmentacji, czuje boskość? Może dla tak kruchej, mikroskopijnej, jednak świadomej siebie istoty, bezpośrednie obcowanie z niepojętymi oddziaływaniami kosmicznymi może dać ułudę wielkości...
A jak określić inteligencję innego gatunku? Czy wszystko musi opierać się o badaniach i być dopasowywanie do schematu? Co jeśli można poczuć kontakt, porozumieć się w sposób nie dający się zamknąć w żadnych ramach, niemożliwy do udowodnienia czy wytłumaczenia?

Mógłbym bez końca mnożyć superlatywy, ale lepiej skupić się na 'tym czymś', co poruszyło mnie do głębi.
Opisy doświadczeń obcowania z czarną dziurą, odczucia po 'skokach', czy swoista komunikacja z obcą formą życia, po prostu paraliżowały.
Czy organizm ludzki, praktycznie ulegając fragmentacji, czuje boskość? Może dla tak kruchej, mikroskopijnej, jednak świadomej siebie...

Nie ma jak inteligentnie napisana książka SF. Co dla niektórych być może zbyt inteligentnie ,stąd relatywnie niska ocena i sporo głosów krytycznych. Gwiazdy umierają w milczeniu jest to pierwsza przeze mnie przeczytana powieść ,która jest rodzajem miksu klasycznego ,wręcz 19 wiecznego kryminału, z twardą fantastyką naukową. Autor opisuje bardzo plastycznie niezwykły świat ogromnego, lodowego księżyca krążącego nad gigantyczną planetą.Na tym dziwnym księżycu znajduje się drugorzędna, ziemska stacja badawcza.Tam dochodzi do kilku zbrodni .Na stacje dociera pilot z uszkodzonego statku ,który pod przykrywką ma za zadanie rozwikłać tajemnice zabójstw .Ma przeciwko sobie wszystkich naukowców ze stacji… . Książka lekko w lemowskim duchu. Autor przemyca wiele własnych przemyśleń filozoficznych ,wiele obserwacji psychologicznych ,co u jakieś grupy czytelników może wywoływać pewne zniecierpliwienie . Jednak ,ja osobiście uważam tą pozycje polskiej fantastyki za bardzo dobrą i oryginalną książkę, którą powinien przeczytać każdy czytelnik ceniący ten gatunek prozy .

Nie ma jak inteligentnie napisana książka SF. Co dla niektórych być może zbyt inteligentnie ,stąd relatywnie niska ocena i sporo głosów krytycznych. Gwiazdy umierają w milczeniu jest to pierwsza przeze mnie przeczytana powieść ,która jest rodzajem miksu klasycznego ,wręcz 19 wiecznego kryminału, z twardą fantastyką naukową. Autor opisuje bardzo plastycznie niezwykły świat...

Kiepski kryminał, przeciętne SF. Jedyne co mnie zmobilizowało do dotrwania do końca, to opis "wpływu" czarnej dziury......

Kiepski kryminał, przeciętne SF. Jedyne co mnie zmobilizowało do dotrwania do końca, to opis "wpływu" czarnej dziury......

Nie mam poczucia ,dobrze wykonanego zadania.Książka,chwilami ciężka ,za cięzka.
Moje myśli odlatywały.Nie mogłem się dopasować.

Nie mam poczucia ,dobrze wykonanego zadania.Książka,chwilami ciężka ,za cięzka.
Moje myśli odlatywały.Nie mogłem się dopasować.

Łączenie gatunków (fantastyka i kryminał) nie zwalnia z przyłożenia się do pisania.
Fantastyka: świat wymyślony nieźle (+),akcja - jaka akcja??? nic w ramach fantastyki się nie dzieje.
Kryminał: 17 osób (w tym kilka trupów) na odciętej placówce gdzieś w kosmosie. Adam - pilot - ten "wspaniały" rozwiązuje intrygę za intrygą, ale nie łudźcie się, wnioski wysnuwa albo z np. krzywego spojrzenia podejrzanego na korytarzu, albo z wiedzy którą się z nami nie podzielił, czyli dla czytelnika "z niczego". Do zakończenia można spróbować dobrnąć, ale jeżeli kogoś będzie męczyć czytanie, to można omijać duże fragmenty, straty wielkiej nie będzie i tak Adam wszystkie swoje wnioski będzie wyjaśniał w ostatnich rozdziałach.
Wcześniej wyjaśnia np.: dużo z fizyki tego świata, ale komu? Fizykowi! Jakoś ci naukowcy tacy nie kumaci...
Drażniła mnie okrutnie psychologia postaci, teksty w stylu małżeństwa dobierają się na zasadzie podobieństwa fizycznego (od razu przeanalizowałam znane mi pary i nie zauważam aby blondynki wybierały blondynów, a bruneci gustowali głównie w czarnowłosych) i do zespołów dobiera się ludzi z jednej rasy, aby unikać konfliktów(!) Sprawdziłam od razu autora i doczytałam, że jest psychologiem!

Łączenie gatunków (fantastyka i kryminał) nie zwalnia z przyłożenia się do pisania.
Fantastyka: świat wymyślony nieźle (+),akcja - jaka akcja??? nic w ramach fantastyki się nie dzieje.
Kryminał: 17 osób (w tym kilka trupów) na odciętej placówce gdzieś w kosmosie. Adam - pilot - ten "wspaniały" rozwiązuje intrygę za intrygą, ale nie łudźcie się, wnioski wysnuwa albo z np....

Kryminał, którego akcja dzieje się w dalekiej przyszłości na stacji badawczej. Niesamowita planeta zamieszkała przez tajemnicze, kolosalne, ale majestatyczne spiagoty. Grono naukowców, którzy giną w tajemniczych okolicznościach. I nasz bohater, Adam Bartold, inkwizytor, usiłujący rozwiązać zagadkę morderstw. Kim ostatecznie się okaże? Lojalnym pracownikiem Federacji Międzygwiezdnej? Mordercą? Polecam!

Kryminał, którego akcja dzieje się w dalekiej przyszłości na stacji badawczej. Niesamowita planeta zamieszkała przez tajemnicze, kolosalne, ale majestatyczne spiagoty. Grono naukowców, którzy giną w tajemniczych okolicznościach. I nasz bohater, Adam Bartold, inkwizytor, usiłujący rozwiązać zagadkę morderstw. Kim ostatecznie się okaże? Lojalnym pracownikiem Federacji...

Lubię fantastykę tego autora, ma on charakterystyczny styl który bardzo mi odpowiada. Sama książka -odsłuchana na płycie, czytana przez pana Rocha Siemianowskiego (co dodało jej 1 gwiazdkę w mojej ocenie). intryga dość ciekawa, podobały mi się jakby mimochodem wtrącane kawałki "dydaktyczne" o kosmologii czy fizyce, pięknie opisane obce światy układu Thora, kilka naprawdę ciekawych choć nieco po łebkach zarysowanych postaci. czego mi brakuje żeby dać wyższą ocenę - otóż książka jest za krótka! Autor porozkręcał wątki ( np "magiczne" Spiagoty),doprowadził sytuację do granic katastrofy a potem - w jednym rozdzialiku- skończył książkę ( na zasadzie " i wtedy nadjedzie kawaleria USA aby załatwić zbirów"). Szkoda, bo była wielka szansa żeby rozwinąć postacie i relacje . Ale i tak czekam na kolejne książki p Rafała Dębskiego. I Rocha Siemianowskiego.

Lubię fantastykę tego autora, ma on charakterystyczny styl który bardzo mi odpowiada. Sama książka -odsłuchana na płycie, czytana przez pana Rocha Siemianowskiego (co dodało jej 1 gwiazdkę w mojej ocenie). intryga dość ciekawa, podobały mi się jakby mimochodem wtrącane kawałki "dydaktyczne" o kosmologii czy fizyce, pięknie opisane obce światy układu Thora, kilka ...

Książka jest "dobra", czytało się przyjemnie... i w sumie tylko tyle.
Chyba po prostu za dużo pootwieranych wątków, które niby budowały świat, bądź były tematem do przemyślenia dla czytelnika, ale nic z nich dla fabuły nie wynikało.

Książka jest "dobra", czytało się przyjemnie... i w sumie tylko tyle.
Chyba po prostu za dużo pootwieranych wątków, które niby budowały świat, bądź były tematem do przemyślenia dla czytelnika, ale nic z nich dla fabuły nie wynikało.