ogólnie książka zwraca uwagę na pomijane tematy kobiecości, ale... nie dostrzega też, że same kobiety były cżęsto w samym centrum zainteresowań mężczyzn, jak wiele wierszy, czy też wręcz powieści poświęcono kobietom jako głównym bohaterkom, choć dzieła te tworzyli mężczyźni:)

ogólnie książka zwraca uwagę na pomijane tematy kobiecości, ale... nie dostrzega też, że same kobiety były cżęsto w samym centrum zainteresowań mężczyzn, jak wiele wierszy, czy też wręcz powieści poświęcono kobietom jako głównym bohaterkom, choć dzieła te tworzyli mężczyźni:)

Pięknie wydana i pokazująca ciekawe wątki feministyczne i różnorodnościowe w sztuce: nowe odczytania historii Meduzy, Joanny d’Arc, Świętego Sebastiana, osób transpłciowych, symboliki kobiecych narządów rodnych, które pojawiają się... w kościołach. Dobra książka, by zaciekawić się i szukać dalej.

Pięknie wydana i pokazująca ciekawe wątki feministyczne i różnorodnościowe w sztuce: nowe odczytania historii Meduzy, Joanny d’Arc, Świętego Sebastiana, osób transpłciowych, symboliki kobiecych narządów rodnych, które pojawiają się... w kościołach. Dobra książka, by zaciekawić się i szukać dalej.

Wstęp do feministycznej historii sztuki, tak na dobry początek. Niektóre motywy ciekawie poprowadzone, dobrze dobrane przykłady ale mogłoby ich być więcej. Dużo odniesień do literatury i historii. Ładnie wydana chociaż za dużo pustych stron i powtórzeń.

Wstęp do feministycznej historii sztuki, tak na dobry początek. Niektóre motywy ciekawie poprowadzone, dobrze dobrane przykłady ale mogłoby ich być więcej. Dużo odniesień do literatury i historii. Ładnie wydana chociaż za dużo pustych stron i powtórzeń.

Z jednej strony świeże spojrzenie na znane i mniej znane dzieła sztuki i lekko i przystępnie napisane interpretacje z rysem historycznym epoki. Z drugiej strony, chciałoby się, żeby autorka przy tym pozostała, zamiast łopatologicznie odnosić postaci mitologiczne albo biblijne do MeToo albo zjawiska Gender Pay Gap. Książka ciekawa i napisana ze swadą, ale jednak zbyt dosłowna, niepozostawiająca miejsca na samodzielne refleksje dla czytelnika. Brakło subtelności.

Z jednej strony świeże spojrzenie na znane i mniej znane dzieła sztuki i lekko i przystępnie napisane interpretacje z rysem historycznym epoki. Z drugiej strony, chciałoby się, żeby autorka przy tym pozostała, zamiast łopatologicznie odnosić postaci mitologiczne albo biblijne do MeToo albo zjawiska Gender Pay Gap. Książka ciekawa i napisana ze swadą, ale jednak zbyt...

Chcę więcej takich książek o historii sztuki.
O ile bardziej człowiek zainteresowałby się sztuką, gdyby czytał coś podobnego do "Histerii sztuki". W tej książce nie ma tonu akademickiego, nie ma sugerowania, że dane dzieło jest lepsze, bo np. to da Vinci czy Bóg wie, inny artysta, i nie ma suchych faktów. To są eseje i przemyślenia autorki o sztuce, o tym, czemu o wielu rzeczach się nie mówi, o współczesnej interpretacji rzeźb i obrazów, które dzięki temu mają głębię (mój ulubiony rozdział to ten o obrazie "Madame X") oraz zachętą do tego, aby patrzeć na sztukę nie szkolnym okiem, ale bardziej swobodnie. Za to należą się brawa dla autorki. Sama nie przepadam za sztuką średniowieczną czy renesansową (dla mnie są na jedno kopyto),ale czytałam rozdziały o poszczególnych obrazach i rzeźbach z tego okresu z ogromną ciekawością.
Szkoda, że kiedy chodziłam do szkoły, nikt tak nie pisał o sztuce... Jeśli będzie kontynuacja "Histerii sztuki", wezmę w ciemno.

Chcę więcej takich książek o historii sztuki.
O ile bardziej człowiek zainteresowałby się sztuką, gdyby czytał coś podobnego do "Histerii sztuki". W tej książce nie ma tonu akademickiego, nie ma sugerowania, że dane dzieło jest lepsze, bo np. to da Vinci czy Bóg wie, inny artysta, i nie ma suchych faktów. To są eseje i przemyślenia autorki o sztuce, o tym, czemu o wielu...

Super książka :)

Super książka :)

Marzyłabym, żeby ta książka była powszechnie dostępna w szkolnych bibliotekach, a nawet: żeby zagościła na liście lektur! "Histeria sztuki" mogłaby rozbudzać fascynację sztuką u młodych osób, pokazywać, jak można czytać, interpretować, ale również czuć różnorodne dzieła. Sonia Kisza wykonała ogrom pracy. Imponujący research. Świeże wnioski. Ukazywanie historycznych zjawisk z nowej, krytycznej perspektywy. Żywy, plastyczny język, który zapewnia lekkość i przyjemność lektury. To jest po prostu świetne!

Marzyłabym, żeby ta książka była powszechnie dostępna w szkolnych bibliotekach, a nawet: żeby zagościła na liście lektur! "Histeria sztuki" mogłaby rozbudzać fascynację sztuką u młodych osób, pokazywać, jak można czytać, interpretować, ale również czuć różnorodne dzieła. Sonia Kisza wykonała ogrom pracy. Imponujący research. Świeże wnioski. Ukazywanie historycznych zjawisk...

Doskonały tytuł! Książka odpowiednia na nasze czasy, naszych młodych czytelników, ogólnie dla ludzi którzy mają żadne, albo mizerne pojęcie o mitologii, mitach, legendach. Przekazach i interpretacjach. Przekombinowana, przeinterpretowana w jedyną słuszną stronę (te lewicowo-feministyczną). Dla kogoś kto nie zna ani Gravesa, ani Bettelheima, a nawet Kosidowskiego, Parandowskiego czy Markowskiej, może być nowatorska i odkrywcza. Dla innych, niezłe czytadełko z okresu "jedynie słusznej" interpretacji mitów. (czytadełko to nie jest pejoratyw, to określenie na cos co warto przeczytać i wyrobić sobie własne zdanie) Ja oceniam na 6, czyli "dobry plus".

Doskonały tytuł! Książka odpowiednia na nasze czasy, naszych młodych czytelników, ogólnie dla ludzi którzy mają żadne, albo mizerne pojęcie o mitologii, mitach, legendach. Przekazach i interpretacjach. Przekombinowana, przeinterpretowana w jedyną słuszną stronę (te lewicowo-feministyczną). Dla kogoś kto nie zna ani Gravesa, ani Bettelheima, a nawet Kosidowskiego,...

W 2022 napisałam pracę magisterską na temat artystek i literatek włoskiego renesansu i baroku. Pamiętam, że podczas obrony usłyszałam, że to trochę odważne nazywać ich działania wczesnym feminizmem. A w czasie lektury Histerii Sztuki aż serce mi rosło na myśl, że inne babeczki myślą jak ja. Świetna książka :)

W 2022 napisałam pracę magisterską na temat artystek i literatek włoskiego renesansu i baroku. Pamiętam, że podczas obrony usłyszałam, że to trochę odważne nazywać ich działania wczesnym feminizmem. A w czasie lektury Histerii Sztuki aż serce mi rosło na myśl, że inne babeczki myślą jak ja. Świetna książka :)

Lektura obowiązkowa. Ciekawa, nietuzinkowa, feministyczna. Pięknie wydana.

Lektura obowiązkowa. Ciekawa, nietuzinkowa, feministyczna. Pięknie wydana.